Η συγκλονιστική ανάρτηση της παιδοψυχολόγου που ανέλυσε τη ζωγραφιά της Τζωρτζίνας: «Παμφάγο τέρας»
Πάτρα: Η παιδοψυχολόγος και λογοπαθολόγος Χριστίνα Μπογιατζή η οποία στο παρελθόν είχε αναλύσει τη ζωγραφιά της Τζωρτζίνας, με μία ανάρτηση φωτιά και απευθυνόμενη στη Ρούλα Πισπιρίγκου, εκφράζει τον θυμό της προς το πρόσωπό της.
Η γνωστή παιδοψυχολόγος πριν από μερικές μέρες, μιλώντας στην ΕΡΤ, είχε πει κατά την ανάλυση της ζωγραφιάς της 9χρονης Τζωρτζίνας: «μιλάμε για δύο ζωγραφιές, μία με μία καρδιά και μία που ένα παιδί κάνει κούνια, οι οποίες έχουν εσωτερική συνοχή, δηλαδή και στις δύο ζωγραφιές βλέπουμε φόβο, βλέπουμε ένα παιδί, το οποίο απομακρύνεται από αυτό που ζει».
Σύμφωνα πάντα με την ανάλυση που έκανε η παιδοψυχολόγος, το δέντρο στη μία ζωγραφιά της Τζωρτζίνας απεικόνιζε την κρεμάλα.
«Κανένα παιδί δεν ζωγραφίζει τη μάνα του με μαύρο κεφάλι. Μπορεί να τη ζωγραφίσει με μαύρο στόμα, όταν αυτή φωνάζει, ποτέ όμως με μαύρο κεφάλι. Το μαύρο κεφάλι δείχνει φόβο, κυριαρχία, θάνατο» είχε τονίσει.
Η Χριστίνα Μπογιατζή μετά τη σύλληψη της Ρούλας Πισπιρίγκου με μία ανάρτηση φωτιά και απευθυνόμενη σε εκείνη, έγραψε:
«ΠΑΜΦΑΓΟ ΤΕΡΑΣ! ΑΓΕΝΕΣΙΑ ΣΠΛΑΧΝΩΝ!
Το ξέρω αυτό το βλέμμα! Ούτε η Μήδεια το φτάνει! Ποιο μυθιστόρημα να σε χωρέσει πια, ποιο θρίλερ!; Δεν είσαι μάνα, είσαι τέρας, το ξέρω αυτό το βλέμμα! Κοιτάς το θήραμα, όχι το παιδί. Ψάχνεις τροφή για το άδειο σου εγώ, σκοτώνεις για να φας. ΒΡΥΚΟΛΑΚΑ Ω ΣΕ ΞΕΡΩ ΤΙ ΟΣΜΗ ΕΧΕΙΣ! Το ξέρω αυτό το βλέμμα! Ξεγελάς τους πάντες, είσαι φτιαγμένη από ψέμα, χαλασμένη για πάντα. Το ξέρω αυτό το βλέμμα, το επιτηδευμένο σου “τίποτα” που πείθει τους αδαείς, τους απαίδευτους και τους λίγους. Το ξέρω αυτό το βλέμμα γιατί μέσα του κρύβεις τη φρίκη του αδιανόητου, εκεί που σέρνεσαι, εκεί κρατάς πύλες σκότους και στο τέλος υποτιμάς την αλήθεια. Χρησιμοποίησες τη ζωή άλλων για να επιβεβαιώσεις το θάνατό σου! Άψυχη, ξέρω τί είσαι, είσαι ακόμα ένα καρφί πάνω στο σταυρό, είσαι το πύον στην πληγή αλλά δεν είσαι το αίμα μέσα της.
Αίμα είναι αυτά τα τρία πλάσματα που σε εμπιστεύθηκαν, σου παρέδωσαν τη ζωή τους και συ την εκμηδένισες! Για να πάρεις τί; Προσοχή; Αξία; Συμπόνοια; Άντρα; Πώς; Σκοτώνοντας τα παιδιά σου; Αλλά να ξέρεις… ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ τα παιδιά αίμα από το αίμα ΜΟΥ, όχι το δικό σου. Γιατί στις δικές σου φλέβες δεν κυλά αίμα παρά μόνο δηλητήριο. Αλλά εγώ ξέρω τη διαφορά. Και τώρα, εκεί που βρέθηκαν αυτά τα αγγελούδια, από εκεί θα ξέρω πως ζουν για πάντα μακριά σου. Γιατί εσύ είσαι ήδη πεθαμένη. Παμφάγο τερατούργημα, χαμόγελο του θανάτου. Το ξέρω αυτό το βλέμμα. Μην αυταπατάσαι! Ούτε άρρωστη είσαι! Είσαι δράκος ταριχευμένος που περιφέρεται σαν φάντασμα στις παιδικές χαρές αρπάζοντας λεία. Σύνδρομο η όχι, δεν με απασχολεί! Τέρμα τα συγχωροχάρτια της ψυχιατρικής! Η ανθρωποφαγία δεν είναι νόσημα, δεν συγχωρείται, δεν παραβλέπεται, δεν εξηγείται! Μερικά πράγματα δεν ανήκουν σε νοσηρή ανθρώπινη φύση επειδή απλώς δεν ανήκουν στην ανθρώπινη φύση! Παμφάγο τέρας, σού έρχομαι μαζί με όλη την κοινωνία. Που θα ζήσεις πια, πού θα σταθείς;».
Διαβάστε επίσης:
