Γιώργος Μαζωνάκης: «Δε θα πουλήσω τον εαυτό μου και τα πιστεύω μου στο διάβολο για τα λεφτά»

-Πάρα πολλά τα χρόνια που έχουμε να τα πούμε έτσι....

«Το θέμα είναι πως περνάνε αυτά τα χρόνια και πώς μεγαλώνεις».

-Για σένα πώς έχουν περάσει αυτά τα χρόνια για πες...

«Νομίζω ότι έχουν περάσει πάρα πολύ όμορφα, πάρα πολύ δημιουργικά και πάρα πολύ καλά τελικά»

-«Το παράξενο με μένα» Ποιο πιστεύεις ότι είναι το παράξενο με σένα;

«Θα σου απαντήσω αμέσως... Αυτό ακριβώς, είναι το παράξενο με μένα. Ο τίτλος της νέας μου δουλειάς (γελάει)»

-Δηλαδή θέλεις να μου πεις ότι δεν έχεις καμία παραξενιά;

«Παραξενιά; Ναι παραξενιές μπορεί να έχω αρκετές. Η μεγαλύτερη νομίζω ότι είναι πως είμαι ψυχαναγκαστικός με την τάξη».

-Βγαίνεις σε περιοδεία φέτος, μια ακόμα δύσκολη χρονιά όπου κυριαρχεί και μια γενική αβεβαιότητα. Τι είναι αυτό που πιστεύεις ότι θα κάνει τον κόσμο να βάλει το χέρι στην τσέπη και να έρθει να σε ακούσει και να σε δει;

«Δύσκολα είναι τα τελευταία 5 -6 χρόνια τουλάχιστον. Το πρώτο γεγονός είναι ότι δεν επισκεπτόμαστε συχνά ολόκληρη την Ελλάδα. Άρα πιστεύω πως κάποιος που θέλει να δει έναν τραγουδιστή που τον αγαπάει θα πάει να τον δει. Δεύτερον, είμαστε μια ομάδα ανθρώπων κι εγώ κι οι συνεργάτες μου με την ίδια ιδιοσυγκρασία που δεν υπερτιμήσαμε ποτέ το προϊόν. Άρα λοιπόν, είμαστε για τους ανθρώπους όλων των τάξεων. Τρίτον, η κρίση έχει ξεκινήσει εδώ και αρκετά χρόνια και ο κόσμος έχει ανάγκη να δει ένα τραγουδιστή, είτε για να διασκεδάσει, είτε για να τον ακούσει, είτε για να κάνει παρέα μαζί του».

-Σε προβλημάτισε η τιμή των εισιτηρίων τώρα που προγραμματίζατε τους σταθμούς της περιοδείας;

«Η ομάδα μου έτσι δουλεύει πάντα. Στο προανέφερα. Και την εποχή που ξεκίνησε η κρίση και πριν την κρίση δεν υπερεκτιμήσαμε ποτέ το προϊόν. Δεν το υπερτιμήσαμε για να είμαι ακριβής».

-Μου κάνει μεγάλη εντύπωση που αναφέρεσαι στον εαυτό σου με τη λέξη «προϊόν» δεν το τοποθετούν πολύ σε αυτή τη διάσταση...

«Μα αυτό ακριβώς είναι. Είναι ένα προϊόν, ένα brand. Αλλά δε θα πουλήσω τη ψυχή μου ποτέ, ούτε θα πουλήσω τον εαυτό μου και τα πιστεύω μου στο διάβολο για τα λεφτά ή για τη δόξα ποτέ. Δεν το έχω κάνει και δεν σκοπεύω να το κάνω. Και τώρα νομίζω ότι γι' αυτό ο κόσμος μας ακολουθεί όλα αυτά τα χρόνια, γιατί δεν πουλήσαμε ποτέ παραπάνω από όσο αξίζαμε».

-Γιώργο είσαι από τους ανθρώπους που έχουν πια μια πολύχρονη μεγάλη καριέρα και είσαι κι από τους ανθρώπους που ποτέ δεν προκάλεσες. Δεν ακούστηκαν ή δεν μαθεύτηκαν καυγάδες σου και προστριβές με άλλους καλλιτέχνες που συνεργάστηκες...

«Κατ' αρχήν Δόξα το Θεό για όσα έχω πετύχει ως τώρα. Όσο για το δεύτερο σκέλος ξέρεις γιατί συμβαίνει αυτό Διονυσία μου; Γιατί από την αρχή ξεκαθάριζα το τι έχω να κάνω. Ποιος είναι ο ρόλος του καθενός. Δεν υπήρχε περίπτωση μέση της σεζόν να αλλάξω τις συμφωνίες μου ή εγώ ή ο άλλος. Δεν συνέβη ποτέ να βρεθούμε προ εκπλήξεως γιατί άλλα συμφωνήσαμε και άλλα προέκυψαν. Και πολλές φορές δεν ήταν και συνεργασίες, ήταν συστέγαση. Άλλο συνεργάζομαι, άλλο συστεγάζομαι. Γιατί για μένα συνεργασία είναι όταν από το ξεκίνημα του προγράμματος ως το τέλος βρίσκονται οι καλλιτέχνες μαζί στη σκηνή. Όταν βγαίνει ο καθένας στον δικό του προκαθορισμένο χρόνο και κάνει το πρόγραμμά του, είναι συστέγαση. Οπότε για ποιο λόγο να βρεθώ σε αντιπαράθεση με καλλιτέχνες ή με συνεργάτες καλλιτεχνών, ώστε να έχουμε κόντρα; »

-Δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι την ίδια μπέσα όμως...

«Δεν ξέρω. Εγώ μπορώ να μιλήσω μόνο για τον εαυτό μου. Γιατί στην Ελλάδα έχουμε συνηθίσει να μιλάμε για τις καμπούρες των άλλων και δεν κοιτάμε τις δικές μας τις καμπούρες. Ακόμα και το γεγονός της κρίσης έχει να κάνει με αυτό. Πρέπει να δούμε περισσότερο τον δικό μας τον εαυτό και τα δικά μας τα χαΐρια και όχι των άλλων. Μη μένουμε μόνο στο οικονομικό κομμάτι. Ας διορθώσουμε πρώτα ο καθένας τον εαυτό του. Γι' αυτό μπορώ να μιλήσω μόνο για τον εαυτό μου. Κοίτα πρώτα τη δική σου την καμπούρα Γιωργάκη μου κι άσε του αλλουνού. »

-Θεωρείς τον εαυτό σου τυχερό όλα αυτά τα χρόνια;

«Και τυχερό και κυρίως ευλογημένο».

-Πιστεύεις απ' ότι αντιλαμβάνομαι από τα λεγόμενά σου....

«Έχω μια πίστη αλλά είναι ένα θέμα πολύ προσωπικό και δεν μπορεί να ειπωθεί σε μια συνέντευξη γιατί είναι κάτι πολύ δικό μου. Κι αν ακόμα ξεκινήσω να στο αναλύσω θα φτάσουμε 200 χρονών και ακόμα θα μιλάμε...»

-Από την πρώτη φορά που σε ακούσαμε να τραγουδάς έβγαζες και εξακολουθείς να βγάζεις μια δική σου έντονη ενέργεια. Δεν κουράστηκες ποτέ;

«Κουράστηκα μερικές φορές. Ξέρεις πότε; Την εποχή που τα μαγαζιά δούλευαν μεγάλες σεζόν και πολλές μέρες και φτάναμε με συνεχόμενα ξενύχτια ως το Πάσχα. Αυτό ήταν κάτι που τότε με κούρασε. Τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει και μπορώ να σου πω ότι λέω και πολύ μου είναι το διήμερο που γίνεται πλέον».

-Υπάρχουν καλλιτέχνες με τους οποίους δεν έχεις συνεργαστεί ακόμα και θα ήθελες να συνεργαστείς στο μέλλον;

«Το έχω πει, ότι εμένα με εξιτάρουν οι συνεργασίες οι οποίες έχουν ένα κάνουν με διαφορετικά ύφη. Όπως για παράδειγμα θα μπορούσα να συνεργαστώ με την Χάρις Αλεξίου, την Δήμητρα Γαλάνη, τον Γιάννη Πάριο, την Άλκηστις Πρωτοψάλτη... Όπως είναι και η συνεργασία μου με τη Μαλού στην περιοδεία αλλά και αυτή με τον Βασίλη Καρράτο χειμώνα. Που είναι για μένα πολύ ωραίο που θα γίνει. Είναι ένας άνθρωπος που γουστάρω πολύ. Ξέρεις είναι κάτι που το κυνηγάμε και το συζητάμε με τον Βασίλη χρόνια αλλά δεν είχε κάτσει γιατί η ζωή μας πάει εκεί που εκείνη θέλει».

- Βλέπω ότι η πρώτη συναυλία της περιοδείας σου «Καλοκαίρι στο τέρμα» είναι στην Αθήνα, στο Θέατρο Βράχων «Μελίνα Μερκούρη στις 12 Ιουνίου. Έχεις άγχος για το ξεκίνημα αυτό;

«Έχω άγχος δημιουργικό. Είμαι από τους ανθρώπους που δε θεωρώ τίποτα δεδομένο. Θέλω να είναι ο χώρος γεμάτος και να λαμβάνω θετική ενέργεια από τον κόσμο. Να μπούμε ο ένας μέσα στον άλλο. Δεν μπορώ αν δεν το νιώσω αυτό να λειτουργήσω. Να νιώσω ότι πήγα κι έφυγα και δεν ακούμπησα. Τη βρίσκω πολύ πάνω στη σκηνή. Υπάρχουν στιγμές που νιώθω ευγνωμοσύνη μέσα σε αυτό που για μένα είναι το υπέρτατο συναίσθημα. Και τα τελευταία χρόνια ασχολούμαι περισσότερο και με τον εαυτό μου όσον αφορά και ψυχικώς και σωματικώς».

-Δεν το έκανες τα προηγούμενα χρόνια;

« Το έκανα αλλά όχι συστηματικά. Το έκανα κατά περιόδους.».

- Τι άλλαξες δηλαδή στον Γιώργο; Εγώ διακρίνω ότι είσαι πιο ήρεμος...

«Ισχύει... Δεν μπορώ να πω ότι άλλαξα κάτι συγκεκριμένο. Δεν θα έλεγα την λέξη άλλαξα, ή έκανα στροφή γιατί δεν είναι ακριβώς αυτό. Εξελίχθηκα. Είναι αυτή η φυσική εξέλιξη που βελτιωνόμαστε ως άνθρωποι».

-Υπάρχει κάτι που λείπει από τη ζωή σου αυτή τη στιγμή;

«Κοίταξε, νομίζω ότι είναι βαριά λέξη το «λείπει» . Μπορώ να πω ότι είμαι έτοιμος να συντροφεύσω ή να ερωτευτώ».

-Όταν αυτό συμβεί πάρε ένα τηλέφωνο γιατί δεν έχεις ποτέ δώσει θέμα της προσωπικής σου ζωής ως σήμερα. Να γράψουμε κι εμείς επιτέλους κάτι... (γέλια)