Ο γιος του Μίμη Ανδρουλάκη και η πρόσκληση για σε δείπνο για 30 αμαρτωλούς
Την πρώτη Δευτέρα της χρονιάς ο Νικόλας Ανδρουλάκης φόρεσε το μπορντό βελούδινο σακάκι του, πέταξε λίγο αίμα στο πρόσωπο του, πήρε βιταμίνες για το κρύωμα και υποδέχθηκε στο μαγαζί όπου πάντα γιορτάζουν τα Χριστούγεννα, το «Νoel», τριάντα καλεσμένους, θεατές, αγνώστους για ένα δείπνο πολύ διαφορετικό από τα συνηθισμένα.
Μια περιπέτεια που σε αφήνει μουδιασμένο μόλις τελειώσει. Το «Δείπνο με τον Σατανά» -σύμφωνα με το δελτίο Τύπου- είναι ένας μονόπρακτος διάλογος με την πιο μοχθηρή δυναμη του σύμπαντος, μια ομοιοπαθητική τελετή που ξορκίζει το κακό για καλό. Ή και όχι.
Ο Νικόλας Ανδρουλάκης κάθε Δευτέρα και Τρίτη καλεί στον επάνω χώρο του «Νoel», έναν χώρο σχεδόν έτοιμο σκηνικό για την παράσταση αυτή, τριάντα θεατές για να φάνε σε ένα μοναστηριακό τραπέζι, να πιουν και να έρθουν αντιμέτωποι με τα αμαρτήματα τους. Εκείνος είναι ο οικοδεσπότης διαλέγει μουσική, ζητά από τη μουγκή σέφ σερβιτόρα να γεμίσει τα ποτήρια κρασί και «σκαλίζει» τα πιο σκοτεινά ένστικτα των συνδαιτυμόνων του. Είσαι σίγουρος ότι αντέχεις; Ο Νικόλας θα δηλώσει προκαταβολικά πως ό,τι ακούσει το κοινό απόψε θα είναι ψέματα. Και έτσι βγαίνει η πάσα αλήθεια στην επιφάνεια. Γίνεται προβοκάτορας, επιθετικός, κυνικός, ίσως ακραίος, εσκεμμένα προσβλητικός. Είναι κομμάτι της παράστασης για να δείξει τις αδυναμίες και τις πραγματικές σκέψεις του κάθε θεατή. Κάποιος θα φύγει. Και αυτό είναι κομμάτι της παράστασης εν αγνοία των θεατών. «Είστε προσκεκλημένοι σε μια κρασοκατάνυξη. Σε ένα ψυχολογικό group therapy. Είμαι ο οικοδεσπότης. Με άξονα το ψέμα θα προσπαθήσω να βγάλω στην επιφάνεια το πιο σκοτεινό, μισανθρωπίστικο κομμάτι που κρύβεται μέσα μας».
Ο Νικόλας Ανδρουλάκη στηρίζεται στους αυτοσχεδιασμούς. Υπάρχει ένας σκελετός αράχνης, αλλά το 70% είναι οι ανόθευτες σκοτεινές σκέψεις μας. Αυτές που καταπιέζουμε όλοι. «Ο ρόλος μου ως οικοδεσπότης είναι να πυροδοτήσω μια κατάσταση. Είμαι προετοιμασμένος ότι κάποιος θα φύγει. Είναι άλλωστε ένα από τα στοιχήματα της παράστασης. Κάποιος θα φύγει οργισμένος. Κάποιος θα επιστρέψει να το ξαναδεί. Κάποιοι θα έρθουν άγνωστοι και θα φύγουν γνωστοί. Ίσως γίνουν ζευγάρι. Και κάποιοι που ήρθαν φίλοι ίσως μαλώσουν ή θα μπει ένα δηλητηριασμένο αγκάθι ανάμεσα τους», συμπληρώνει ο εμπνευστής του ιδιαίτερου αυτού χάπενινγκ.
Οι μεγαλύτερες ηλικίες φαίνεται να περνούν υπέροχα σε σύγκριση με τους νέους που μπορεί να αποχωρήσουν. «Εννοείται. Έχουν λιγότερα να χάσουν. Δεν χρειάζεται να σφίγγουν τους κοιλιακούς ή να προσέχουν μη χαλάσει το μαλλί τους. Φαντάσου μια 25χρονη που στολίστηκε και έγινε κούκλα για να βγει με τον σύντροφό της. Αυτή δεν ξέρει αν την επόμενη χρονιά θα είναι μαζί του. Έχει πολλά να χάσει αν αφεθεί και βγάλει στην επιφάνεια τον χειρότερο εαυτό της. Χτίζει την αυτοπεποίθηση της πίσω από ένα προσωπείο».
Πηγή: Πρώτο θέμα