«Το πρώτο μας πάρτι» στο θέατρο Βέμπο
Κι ενώ χορεύαμε Beatles με ό,τι φιγούρα προλάβαμε να «ξεσηκώσουμε» από μια αμερικάνικη ταινία που είδαμε προχτές στο σινεμά, κάποιος έβαλε στο πικάπ, το «Des?ny»... Παγώσαμε... Τα φώτα χαμήλωσαν...
Μια κλεφτή, αναγνωριστική ματιά τριγύρω και βρεθήκαμε αγκαλιά να χορεύουμε μπλουζ, μ’ ένα ποτήρι βερμούτ στο χέρι κι ένα ελαφρύ τσιγαράκι στα κλεφτά. Νιώθαμε το κέντρο του κόσμου... αδιαφορώντας για το αυστηρό βλέμμα της μαμάς της οικοδέσποινας που επιτηρούσε αμείλικτα μην τυχόν και κάποιο ζευγάρι ανταλλάξει φιλί. Ήμασταν το κέντρο του κόσμου. Λες κι ήταν... πεπρωμένο.
Μια φαντασμαγορική μουσική παράσταση του Μάκη Δελαπόρτα, με υπέροχες εικόνες, νότες και μελωδίες- που ο ίδιος αφηγείται -και ταξιδεύει το κοινό σε εκείνα τα αγαπημένα χρόνια, που ένα πικ-απ, μερικά σαραπεντάρια και λίγο βερμούτ ήταν αρκετά για στηθεί ένα πάρτυ, που ξεκινούσε με ξέφρενες χορευτικές φιγούρες«made in London», για να καταλήξει σε ένα γλυκό, ρομαντικό μπλουζ, στο σαλόνικάποιου σπιτιού, στην εξοχή ή σ’ ένα ήσυχο ακρογιάλι. Τραγουδιστές - είδωλα μια ολόκληρης εποχής όπως ο Δάκης, η Μπέσσυ Αργυράκη,ο Ρόμπερτ Ουίλιαμς, ο Γιώργος Πολυχρονιάδης και ο Λάκης Τζορντανέλλι, με την συμμετοχή του Δημήτρη Κοργιαλά και της Εβελίνας Νικόλιζα, ξαναζωντανεύουν το «Πρώτο μας Πάρτι» και την υπέροχη ατμόσφαιρα των 60ς, τότε που κάποιο «Τρελοκόριτσο» με μίνι-ζιπ, έφερνε «Τρικυμία» στην καρδιά ενός «Καζανόβα» της εποχής!
Κάποιοι το φώναζαν «Κορίτσι του Μάη», και κάποιοι άλλοι «Μπάμπολα»... Τι κι αν... «Είναι εννιά κι ακόμα περιμένει»; Εκείνη δεν πρόκειται να πάει γιατί είναι ιπολύ... «Κακομαθημένο παιδί» και σ’ όλα μέσα. Γι’ αυτό τον φωνάζουνε... «Τζίνι», «Κορίτσι στάσου να σου πω», της φώναζαν, «Απόψε σε θέλω».... Ενα υπέροχο νοσταλγικό ταξίδι, στα καλύτερά μας χρόνια. Για πρώτη φορά στο θεάτρο «ΒΕΜΠΟ», από τις 3 Μαρτίου και για λίγες μόνο παραστάσεις, συναντώνται επί σκηνής οι πιο αγαπημένες φωνές των δύο θρυλικών δεκαετιών σε τραγούδια που αγάπησαν όχι μόνο οι νέοι των ΄60 tees και ‘70 tees, αλλά και οι νέοι όλων των εποχών. Τραγούδια που δεν χαράχτηκαν ανεξίτηλα μόνο στα πυκνά αυλάκια των παλιών βινυλίων, αλλά και στις καρδιές όλων των Ελλήνων. Θα ακουστούν ακόμη τα τραγούδια: «Οταν πηγαίναμε μαζί σχολείο», «ο Αλέξης», «Σε συνάντησα στην πλαζ», «Mammy Blue», «Ανθρωπε αγάπα», «Τόσα καλοκαίρια», «Χαμένα όνειρα», «Ο τρόπος», «Ξαφνικά μ΄ αγαπάς», «Το κορίτσι του φίλου μου», «Σαν ένα όνειρο» και πολλά άλλα....