Η Σοφία Καμαγιάννη «συναντά» την Κική Δημουλά σε ένα μικτό θέαμα-ακρόαμα

Η σύλληψη, η μουσική και η σκηνοθεσία είναι της συνθέτριας –πιανίστα και με πολλούς δίσκους στο ενεργητικό της Σοφίας Καμαγιάννη. Με κύριο «σώμα» τον λόγο της Κικής Δημουλά και όχημα την μουσική η Σοφία Καμαγιάννη χτίζει μια παράσταση η οποία επιχειρεί να αγγίξει πολύπλευρα το θεατή.

Έχοντας ακριβό δώρο τη φωνή της ποιήτριας - εκτός από τις απαγγελίες της Κικής Δημουλά, θα ακουστεί σε απρόσμενες ηχογραφήσεις στίχων της που αποτελούν έναν μη συνηθισμένο τρόπο ακρόασης της ποίησης - η παράσταση σε συνδυασμό με ένα μουσικό – ηχητικό κόσμο, προσκαλεί σε ένα κολλάζ αισθήσεων.

Η συνάντηση της Κικής Δημουλά με τη Σοφία Καμαγιάννη ήταν γόνιμη. Οι λέξεις της ποιήτριας γι αυτή τη συνεργασία που έδωσε τόπο στην παράσταση Πέρασα... αποτυπώθηκαν σε ένα μικρό χαρτί.

Η Σοφία Καμαγιάννη διαβάζει την Κική Δημουλά από πολύ νέα.

«Η πρώτη μας επαφή μέσω αλληλογραφίας, το 2000, πρόσθεσε μία σπίθα στον ήδη μαγικό κόσμο που η ποίησή της έχτιζε μέσα μου εκείνη τη δύσκολη, σε προσωπικό επίπεδο, εποχή. Σιγά-σιγά ήμουν σίγουρη οτι θα καταπιανόμουν μουσικά με το έργο της, χωρίς να έχω αποφασίσει ακόμα τον τρόπο, λόγω της ιδιόμορφης γραφής της. Το ουσιαστικό βήμα έγινε το 2008 με το ποίημά της «Το διαζευκτικόν ή», το οποίο περιλαμβάνεται στο CD μου με τον τίτλο «Στων άστρων την άλω». Τότε έγινε η πρώτη συνεργασία μας, την ηχογράφησα να το απαγγέλει και ακολούθησε ηλεκτρονική επεξεργασία. Η τόσο θερμή υποδοχή της σε έναν σύγχρονο, ακουστικό τρόπο προσέγγισης της ποίησης, καθώς και ο ενθουσιασμός της, αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για εμένα. Πάντα με άξονα τη φωνή της άνοιξε ο δρόμος για διάφορες προσεγγίσεις στη συνέχεια: μελωδικές, ρυθμικές, ηχοχρωματικές. Από τις συναντήσεις μας συνέλεξα πολύτιμο υλικό που θα ακουστεί για πρώτη φορά σε αυτή την παράσταση.

Με το πέρασμα του χρόνου προχώρησα και σε μελοποιήσεις ποιημάτων της (ή αποσπασμάτων) και σταδιακά έφτασα να χτίσω ένα ολόκληρο έργο πολλαπλών αναγνώσεων της ποίησής της, όπως έχει περιγραφεί πιο πάνω, με κέντρο τη μουσική. Θέλω να πιστεύω οτι η παράσταση αυτή θα έχει την ευκαιρία να ταξιδέψει όσο γίνεται περισσότερο, εντός και εκτός Ελλάδας, μετά τις ήδη κλεισμένες πρώτες παραστάσεις του φθινοπώρου.

Μαζί με την ποιήτρια Δημουλά κουβαλώ μέσα μου και τον άνθρωπο Δημουλά, τη γενναιοδωρία της, τη φιλική μας σχέση όλων αυτών των χρόνων νιώθω ευγνώμων. Το έργο αυτό είναι ένα εσωτερικό χρέος και αποτελεί φόρο τιμής σε όλα όσα μου έχει προσφέρει.»

ΔΕΣ ΤΗ GALLERY - 4 PHOTOS