Δημήτρης Δαλιάνης: Ο πρωταθλητισμός και η μαγειρική
Γεννημένος στη Χαλκίδα, ο Δημήτρης Δαλιάνης και η μικρότερη αδερφή του πέρασαν μεγάλο μέρος από τα παιδικά τους χρόνια στο σπίτι της γιαγιάς του στο Παλαιό Ηράκλειο, καθώς ο πατέρας του δούλευε στη Χαλκίδα, έμενε εκεί και η υπόλοιπη οικογένεια πηγαινοερχόταν.
Αργότερα, όταν τα παιδιά πήγαν στο σχολείο, μετακόμισαν μόνιμα στη Χαλκίδα, όπου ο Δημήτρης ως μέλος του φημισμένου Ναυτικού Ομίλου της, έκανε πρωταθλητισμό στο καγιάκ μέχρι τα 19. «Πέρα από το επάγγελμα του, ο πατέρας μου ασχολείται σε ερασιτεχνικό επίπεδο πολύ με τα αθλητικά. Έχει γράψει σε πολλές εφημερίδες και ήταν και για ένα διάστημα στο ραδιόφωνο στη Χαλκίδα. Έτσι, μου μετέδωσε αυτή την αγάπη για τον αθλητισμό» τόνισε στο Πρώτο Θέμα.
«Το πρώτο μου μετάλλιο το πήρα το 1993 στην κολύμβηση. Ήμουν περίπου τριών ετών όταν μπήκα, πρώτη φορά σε πισίνα και μετά από τέσσερα μήνες είχαμε τους πρώτους αγώνες είχα βγει τρίτος. Μετά συνέχισα με κολύμβηση έναν χρόνο ακόμα, και στα πέντε γύρισα στο πόλο, με μικρή μπαλίτσα και απλές ασκήσεις. Στα δέκα άρχισα το κανονικό πόλο, αλλά δεν έμεινα στο άθλημα για πολύ γιατί με κέρδισε το κονιάκ. Όταν το πρωτοδοκίμασα μαγεύτηκα. Ξεκίνησα με τον Ναυτικό Ομιλο Χαλκίδας, ο οποίος έχει πολλά βραβεία και διακρίσεις. Συνέχισα μέχρι το 2009, όταν ήταν και οι τελευταίοι μου αγώνες. Κέρδισα κάποιες πρώτες θέσεις ,πήρα κάποια μετάλλια, αλλά μετά αφοσιώθηκα στη μαγειρική. Ο πρωταθλητισμός και η μαγειρική απαιτούν εξίσου χρόνο και αφοσίωση, οπότε έπρεπε να επιλέξω. Η μαγειρική υπερίσχυσε. Ο αθλητισμοί θέλει πολλές θυσίες. Αυτό που κάνα τώρα είναι να κολυμπάω όταν-και όσο μπορώ. Μετά το λύκειο συνέχισα άμεσα τις σπουδές πάνω στη μαγειρική, έφυγα γα την πρακτική μου έναν χρόνο στην Κύπρο, όπου έμεινα για ένα διάστημα, γύρισα, πήρα το πτυχίο μου και συνέχισα -έξι μήνες στην Ελλάδα και έξι μήνες στην Αγγλία- με ένα μεταπτυχιακό πάνω στη διεθνή γαστρονομία. Έμαθα πράγματα για όλες τις κουζίνες και τις πρώτες ύλες τους. Ποιες προτιμούν και πως τους αρέσει να τις χρησιμοποιούν.»