Και όμως… ο μάγειρας της Μπαλατσινού ζύγιζε πάνω από 100 κιλά!
Ο Γιώργος Τσούλης μεγάλωσε στο Αιγάλεω, αλλα πάντα έχει στη μνήμη του στιγμές που περνούσε τα καλοκαίρια με τη γιαγιά του, Ανδρομάχη, χωριό τους, τη Μανωλάδα, κοντά στην Πάτρα.
Από μικρός θυμάται τον εαυτό του να παίζει μπάσκετ στη γειτονιά -κάποια περίοδο και επαγγελματικά-, να διαβάζει ελάχιστα, να είναι εξωστρεφής και πολύ κοινωνικός όπως είναι και σήμερα και να έχει πολλούς φίλους.
«Λόγω της δουλειάς του στην πιτσαρία θυμάμαι το πατέρα μου να έρχεται μόνο 5 λεπτά στο σπίτι για να σβήσουμε την τούρτα των γενεθλίων μου, διότι έπρεπε να επιστρέφει στο μαγαζί. Γι αυτό, ίσως ενδόμυχα, να μην ήθελα ποτέ να μάθω να μαγειρεύω όσο ήμουν παιδί» τόνισε στο Πρώτο Θέμα.
Η εικόνα του Γιώργου τότε δεν είχε καμία σχέση με τη σημερινή, αφού μέχρι τα 15 του ζύγιζε περισσότερο από 100 κιλά, ενώ σήμερα είναι 78 κιλά.
«Το κίνητρο μου γα να χάσω τότε γύρω στα 35 κιλά ήταν τα κορίτσια, γιατί ήθελα κι εγώ να είχα ένα κορίτσι όπως οι συμμαθητές μου. Μέχρι τότε ήταν δύσκολα τα πράγματα για μένα, γιατί δεχόμουν ένα είδος bullying τόσο για το βάρος μου, όσο και για το επώνυμο μου. Έτσι λοιπόν, ξεκίνησα να κάνω δίαιτα, τρώγονται ελάχιστα, και να γυμνάζομαι εντατικά χάνοντας σε λίγους μήνες πάρα πολλά κιλά, ενώ άρχισα να αυτοσαρκάζομαι για το επώνυμό μου. Πείσμωσα! Κι έτσι ήταν θέμα χρόνου να σταματήσει όλο αυτό που γινόταν. Ήθελα να αλλάξει η καθημερινότητα μου, οπότε έπρεπε να αλλάξω εγώ ο ίδιος. Και μάλλον εκείνη η περίοδος ήταν η πιο κομβική της ζωής μου, γιατί πήρα σημαντικές αποφάσεις για το μέλλον μου. Μάλιστα φέτος θα έλεγα ότι είναι η πρώτη φορά που νιώθω πως είναι χρήσιμο το επίθετο μου, γιατί μένει στον τηλεθεατή. Κάνω χιούμορ μ’ αυτό και χρησιμοποιώ αντίστοιχες λέξεις: τσουλομαγειρέματα, τσουλοκαταστάσεις, τσουλοσυνταγές... Έχει πλάκα και ο κόσμος το διασκεδάζει. Για πρώτη φορά νιώθω τόσο τυχερός στη ζωή μου!».