Έκτορας Μποτρίνι: «Μπαρμπαρίγου, Νικολάου και Εκμεκτσίογλου δεν είναι σεφ»

«Είναι καλές μαγείρισσες» σημειώνει, δίνοντας τον τίτλο «σεφ» στον Λευτέρη Λαζάρου.

«Για εμένα τα περισσότερα εστιατόρια της Αθήνας δεν έχουν καλό φαγητό, γιατί δεν έχουν καλές πρώτες ύλες. Και το 90% στο φαγητό είναι οι πρώτες ύλες και το 10% ο καλός μάγειρας» επισημαίνει ο σεφ στην Espresso και συνεχίζει λέγοντας ότι η γαστρονομία θέλει ανθρώπους με υψηλή παιδεία.

«Τα καλά εστιατόρια, τα προσεγμένα, τα φτιάχνει η καλή πελατεία. Οταν ο Μάνος Χατζιδάκις είχε στέκι τον “Μαγεμένο Αυλό” στο Παγκράτι, τότε αυτό το εστιατόριο δεν μπορούσε να μην είχε καλά πιάτα. Στην Ελλάδα πάσχουμε σε αυτόν τον τομέα. Γι’ αυτό στη χώρα μας υπάρχουν τρία εστιατόρια με αστέρι Μισελέν και στην Ιταλία 700» αναφέρει.

Η συζήτηση έρχεται μοιραία και γύρω από την ελληνική κουζίνα, η οποία, σύμφωνα με τον κ. Μποτρίνι, δεν έχει ξεκάθαρη ταυτότητα.

«Στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ εδώ και τέσσερα χρόνια γίνεται μια έρευνα πάνω στις κουζίνες των χωρών. Στην Αμερική τα περισσότερα εστιατόρια έχουν πιστοποίηση εθνικής κουζίνας. Κανείς δεν αμφισβητεί ότι το σούσι είναι γιαπωνέζικο, το μπέργκερ αμερικανικό. Η ελληνική κουζίνα, όμως, έχει πολλές φορές αναφορές στην τουρκική κουζίνα -ιμάμ, ντολμάδες, γύρος ντονέρ, μπακλαβάς-, στη γαλλική -σουφλέ, φρικασέ-, στην ιταλική -σπαγγέτι με ντομάτα, καρμπονάρα, πίτσα-, αν και την ντομάτα δεν την εφηύραν οι Ιταλοί, αλλά οι Ισπανοί. Οι Ιταλοί τη θεωρούσαν δηλητηριώδες φυτό».

Οταν, λοιπόν, η συζήτηση για το θέμα... φουντώνει, ο Εκτορας παίρνει και πάλι θέση: «Ελληνική κουζίνα είναι η χωριάτικη σαλάτα με τη φέτα της, οι πίτες στη Μακεδονία και την Ηπειρο. Αν πάρετε έναν κατάλογο στις ελληνικές ταβέρνες, θα διαβάσετε για καρμπονάρες και πίτσες. Αν θέλουμε να μιλήσουμε για πρωτογενή κουζίνα στον ελλαδικό χώρο, θα σταθούμε με διαφορά στην κρητική κουζίνα, η οποία έχει αναγνωριστεί παγκοσμίως».