Τιμολέων Διαμαντής: Η ζωή στον Βόλο, ο αθλητισμός και η μαγειρική

Παιδί συγκροτημένο, με ξεκάθαρο πλέον μέσα του το ποιον δρόμο θα ακολουθήσει, δεν είχε πάντοτε αυτή τη σιγουριά, «Πήγαινα σε νυχτερινό σχολείο και δούλευα από μικρή ηλικία. Ήμουν βαφέας αυτοκινήτων. Ήταν κάτι που μου άρεσε και τότε το έβλεπα και μελλοντικά, ήθελα να ανοίξω δικό μου μαγαζί. Παράλληλα έπαιζα και ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο. Δεν είχα κάτι άλλο στο μυαλό μου τότε, αμάξια και αθλητισμό. Κάποια στιγμή σταμάτησα από το βαφείο. Οι ώρες έγιναν πάρα πολλές και είχα αρχίσει να κουράζομαι. Συνέχιζα το ποδόσφαιρο και παράλληλα σκεφτόμουν τι άλλο θα μπορούσα να κάνω. Μια μέρα μου ζήτησε η μαμά μου να τη βοηθήσω, να φτιάσω εγώ ένα κέικ που ήθελε. Είχε ήδη αφήσει τα υλικά έτοιμα και θα επέστρεφε να δει τι έκανα τελικά. Σκέφτηκα "γιατί όχι"» αναφέρει και συνεχίζει: «Αυτό ήταν. Πιο πριν ήμουν τελείως άσχετος με την κουζίνα, σιχαινόμουν τα πάντα. Ούτε-έτρωγα πολλά φαγητά. Η ενασχόληση μου προέκυψε τυχαία. Θυμάμαι μόνο τη γιαγιά μου να μου λέει: "Πρέπει να γίνεις μάγειρας". Ήταν κάτι που της άρεσε και το ήθελε. Το αγαπημένο μου φαγητό ήταν κεφτεδάκια με σάλτσα που τα κάνει η μαμά και τα κάνει υπέροχα» τόνισε στο Πρώτο Θέμα.

Δεύτερος στη σειρά από τέσσερα παιδιά (τρία αγόρια και ένα κορίτσι), ο Τιμολέων αποφάσισε στα 22του να γραφτεί σε μια σχολή μαγειρικής στον Βόλο, όπου γεννήθηκε και ζει. «Χρήματα για να κατέβω σε σχολή μαγειρικής στην Αθήνα δεν υπήρχαν. Και στον Βόλο πούλησα το αυτοκίνητο μου για να πληρώσω τα δίδακτρα. Αργότερα, δοκίμασα και τη δουλειά στο εξωτερικό. Πήγα στο Γκέτεμποργκ στη Σουηδία για δύο σεζόν. Τον χειμώνα του 2013 και το καλοκαίρι τον 2017. Έχω έναν ξάδερφο σεφ, που είναι παντρεμένοι στη Σουηδία, κι έτσι βρήκα τη δουλειά εκεί - και πέρασα και πολύ καλά. Αρχικά το σκεφτόμουν για μόνιμα. Πλέον, έχω κι ένα βαφτιστήρι εκεί και πηγαίνω κάθε χρόνο. Αν αποφάσιζα να φύγω από την Ελλάδα, θα πήγαινα στη Σουηδία. Είναι οργανωμένη χώρα, έχει απίστευτες παροχές και μου αρέσει ο καιρός, η βροχή και η συννεφιά», αποκαλύπτει.