Το να μοιράζεσαι τις στιγμές σου, σε κάνει να νιώθεις γεμάτη και κάθε σου στιγμή, αξίζει

Από μικρή, πάντα ανυπομονούσα για την ημέρα της εβδομάδας που θα γυρνούσα σπίτι και η μαμά ενθουσιασμένη θα μου έλεγε να μαντέψω το φαγητό της ημέρας – γνώριζε άλλωστε καλά τις αδυναμίες μου. Γνώριζε πως σε όλα τα τραπέζια, στα γενέθλια, στις γιορτές, αυτό που με ικανοποιούσε, ήταν ένα μεγάλο πιάτο με την αγαπημένη μου μακαρονάδα!

Το καλό μας το πιάτο, το κόκκινο που είχα «κλέψει» από στο σερβίτσιο της γιαγιάς, ήταν το αγαπημένο μου κι όταν γέμιζε με τα αγαπημένα μου ζυμαρικά Melissa και καθόμασταν όλοι μαζί να φάμε, τότε αισθανόμουν την ευτυχία μου στα ύψη!

Γυρνώντας πίσω στις αναμνήσεις της παιδικής μου ηλικίας και καθώς έρχομαι στο σήμερα, βρίσκω δύο κοινά χαρακτηριστικά: Πρώτον, η προτίμησή μου στα μακαρόνια Melissa που παραμένει αδιαπραγμάτευτη και δεύτερον, πως σε όλες εκείνες τις στιγμές ευτυχίας, το «μυστικό» ήταν και είναι το ίδιο. Όλες εκείνες τις στιγμές, τις μοιραζόμουν και τις μοιράζομαι με ανθρώπους που αγαπώ.

Γύρω από ένα τραπέζι μοιραζόμαστε εμπειρίες, γνώσεις, παραστάσεις, απόψεις και αστεία, προβληματισμούς κι εκπλήξεις. Μοιραζόμαστε με τους δικούς μας ανθρώπους όλα εκείνα που γεμίζουν τη ζωή μας και παίρνουμε πίσω από αυτούς, πολύτιμες αλληλεπιδράσεις. Μοιραζόμαστε τις στιγμές μας και γεμίζουμε τις ζωές μας.

Διαβάστε περισσότερα στο Queen.gr