Τζίνα Αλιμόνου: «Είχα περισσότερες καλές απ' ό,τι κακές στιγμές»
Η Τζίνα Αλιμόνου ασχολήθηκε με την υποκριτική ύστερα από αρκετά χρόνια καριέρας στο μόντελινγκ.
«Μερικές φορές αναρωτιέμαι πώς θα ήταν άραγε η ζωή μου αν είχα γίνει, π.χ., γιατρός, κάτι που ήταν το λογικό επόμενο βήμα μου μετά το σχολείο», εξομολογείται στο Θέμα. Στα 17,5 χρόνια της βρέθηκε να διεκδικεί τίτλους σε καλλιστεία: «Ο Νίκος Βόγλης, ιδιοκτήτης του "Promodels", μου πρότεινε να λάβω μέρος στον διαγωνισμό του Πρακτορείου Ford "Top Model of the World". Κέρδισα τον πρώτο τίτλο στην Ελλάδα και ένα συμβόλαιο με το πρακτορείο της Ford για συνεργασία στην Αμερική. Χωρίς να το πολυσκεφτώ, πέταξα για τις ΗΠΑ. Υπήρξαν πολλές δυσκολίες, αλλά ήμουν ψύχραιμη ή ίσως είχα άγνοια για το τι με περίμενε. Το μεγαλύτερο πρόβλημά μου ήταν το να προσαρμοστώ στην ιδιοσυγκρασία και τον τρόπο ζωής των Αμερικανών». Παρ' όλα αυτά η Τζίνα κατάφερε να γίνει πολίτης του κόσμου, έζησε στη Νέα Υόρκη, στο Μαϊάμι και στο Παρίσι. «Είχα τόση όρεξη να ταξιδέψω στον κόσμο ώστε δεν κοίταξα ούτε στιγμή πίσω. Λόγω σπαρτιάτικης καταγωγής θεωρώ τον εαυτό μου σκληρό καρύδι και ήμουν αποφασισμένη να μην οπισθοχωρήσω στην πρώτη δυσκολία. Αρχικά ήταν οι γονείς μου που με στήριξαν οικονομικά και σιγά-σιγά πήρα τις πρώτες μου δουλειές. Οι Έλληνες που τολμούν τα καταφέρνουν παντού, αυτό το πιστεύω. Έτσι, κατάφερα να νοικιάσω το πρώτο μου διαμέρισμα στον 15ο όροφο ενός συγκροτήματος με θέα το ηλιοβασίλεμα στο South Miami Beach». Επιστρέφοντας στην Ευρώπη, η Τζίνα δοκίμασε να σπουδάσει τέχνη στο Παρίσι και το Ecole du Louvre, οι επαγγελματικές προοπτικές όμως που ανοίχτηκαν μπροστά της την ώθησαν προς άλλη κατεύθυνση. Τα δεκάδες editorial σε αμερικανικά, γερμανικά, καναδικά κ.ά. περιοδικά μόδας, οι κατάλογοι μόδας σε Αγγλία και Γερμανία και μια μεγάλη σταδιοδρομία στο ελληνικό μόντελινγκ μαρτυρούν τη διαδρομή της μπροστά στον φωτογραφικό φακό. Για την ίδια, πάντως, «κάθε επαγγελματική εμπειρία, αρνητική ή θετική, μας βοηθά για να αντιμετωπίσουμε καλύτερα την επόμενη. Είμαι πάντα αισιόδοξος άνθρωπος. Πάντως ήμουν αρκετά τυχερή, γιατί στην πορεία μου είχα περισσότερες καλές απ' ό,τι κακές στιγμές. Έτσι, δεν ένιωσα την ανάγκη να επιστρέψω σε κάτι».