Ποια κατηγορεί την Τζάκι για τον θάνατο του Αλέξανδρου Ωνάση;

Ήταν δίπλα στον Αριστοτέλη Ωνάση σε πάρα πολλές στιγμές του, άκουγε συνομιλίες, ταξίδευε με την οικογένεια και δοκίμαζε μέχρι και το φαγητό τους για να δει αν είναι δηλητηριασμένο ή όχι. Ο λόγος για την 90χρονη σήμερα Γεωργία Βέττα, την έμπιστη γυναίκα που είχε στο πλευρό του ο Αριστοτέλης Ωνάσης.
Σήμερα ζει σε ένα διαμέρισμα στη Γλυφάδα ολομόναχη μετά τον θάνατο της αδελφής της, με μία μικρή σύνταξη.
«Με τον Αρίστο ταξίδεψα όλο τον κόσμο. Μόντε Κάρλο, Παρίσι, Αμερική, Ακαπούλκο, Βενετία. Παντού. Με μια βαλιτσούλα στο χέρι ήμουν συνέχεια. Βλέπετε, δεν εμπιστευόταν άλλον να ελέγχει το φαγητό, ούτε να ακούει τι λέγεται στα ραντεβού του. Ο Αρίστος είχε λεφτά, χωρίς ευτυχία» τόνισε σε καθημερινή εφημερίδα.
«Η Τζάκι επέμενε εκείνη τη μοιραία μέρα ο Αλέξανδρος να εκπαιδεύσει με το Piaggio τους Αμερικανούς πιλότους που ήρθαν από τις ΗΠΑ. Διαφορετικά ο Αρίστος δεν θα τον άφηνε. Τον Αλέξανδρο τον σκότωσαν, τον φάγανε. Με αυτόν τον καημό θα πεθάνω».
Η πιστή οικονόμος της οικογένειας Ωνάση αφήνει σαφή υπονοούμενα ότι υπήρχε έντονη προτροπή από την πρώην πρώτη κυρία των ΗΠΑ, που οδήγησε τελικά στη μοιραία πτήση στις 22 Ιανουαρίου του 1973.
Γιατί να μιλήσει τώρα όμως μετά από τόσα χρόνια; «Έχω μεγάλο καημό με όσα συνέβησαν στον Αρίστο και στην οικογένειά του. Έφαγε ψωμί από εκείνον πολύς κόσμος. Χιλιάδες άνθρωποι. Πρέπει να γνωρίζει ο λαός. Ο Αρίστος ήταν ο καλύτερος άνθρωπος. Δεν του ταίριαζε τέτοιο άδοξο τέλος»
Όλα άρχισαν από τον θάνατο της μεγάλης αδυναμίας του Αριστοτέλη Ωνάση. «O Αλέξανδρος ήταν πολύ καλό παιδί. Εξαιρετικό. Χαμηλών τόνων, σε αντίθεση με τη Χριστίνα. Θυμάμαι, ήταν τόσο ερωτευμένος με τη Φιόνα... Σε εκείνη είχε βρει και την ερωμένη, και τη μάνα, και όλη τη στοργική αγάπη που του έλειπε. Ήταν έτοιμος να την παντρευτεί. Και τότε του έλεγε ο Αρίστος: «Βρε, παιδί μου, τη Φιόνα θα πάρεις που έχει την ίδια ηλικία με τη μάνα σου; Αυτή θα παντρευτείς;» Και εκείνος του απαντούσε: «Αυτήν αγαπάω, αυτήν θα παντρευτώ». Με παίρνει λοιπόν το προηγούμενο βράδυ του θανάτου του από το Μόντε Κάρλο ο Αλέξανδρος και μου λέει: «Γεωργία, ειδοποίησε τον κουρέα τον Άγγελ να έρθει στις 5.00 το απόγευμα να με κουρέψει. Και ο άνθρωπος ήρθε και τον κούρεψε.
Το επόμενο πρωί, στις 6.00, μου φωνάζει από το δωμάτιό του: «Γεωργία, φτιάξε τον δίσκο με το πρωινό». Παραξενεύτηκα. Μονολογούσα: «Παναγία μου, θα πάει για δουλειά τόσο πρωί;» Δεν ήξερα ότι είχαν έρθει Αμερικανοί πιλότοι για να τους εκπαιδεύσει στο Piaggio για να πάνε στην Καραϊβική. Εκείνοι φιλοξενούνταν στο "Hilton". Οταν ξύπνησε ο Αρίστος του λέω: «Ρε συ, Αρίστο, 500 πιλότους έχεις, αυτό το παιδί βρήκες να τους εκπαιδεύσει, επειδή το είπε η Τζάκι;» Θυμάμαι έλεγε τότε συνέχεια η Τζάκι: «Ο Αλέξανδρος να εκπαιδεύσει τους πιλότους, επειδή ξέρει το αεροπλάνο». Αποτέλεσμα; Το δεξί πηδάλιο να καρφωθεί στο κρανίο του. Θα ζούσε όλη η οικογένεια, αν δεν πέθαινε τότε ο Αλέξανδρος. Κάθε φορά που ερχόταν η Τζάκι στην Ελλάδα τη συνόδευαν κάτι ογκώδεις μελαψοί άνδρες. Λέω τότε κάποια στιγμή: «Για όνομα του Θεού. Τι τη φυλάτε; Εδώ είναι Ελλάδα». Και μου απαντάει ο ένας: «Δεν φυλάμε την κυρία Τζάκι, αλλά τα παιδιά του Κένεντι».
Αναφερόμενη στον τραγικό θάνατο του Αλέξανδρου, όταν εκείνος καρφώθηκε στο έδαφος με το μοιραίο Piaggio, είπε: «Οταν ήρθε ο Αρίστος στο ΚΑΤ για να δει τον Αλέξανδρο, άρχισε να κλαίει. Βγαίνοντας από το δωμάτιο είπε στους γιατρούς: «Βγάλτε τα σωληνάκια. Το παιδί μου είναι πεθαμένο. Είχε θολώσει το μυαλό του. Η αλήθεια είναι ότι δεν πίστευε ότι είχε πεθάνει. Για εκείνον, στο μυαλό του, ζούσε. Για 20 ημέρες βρισκόμασταν στον Σκορπιό. Εκείνος κάθε βράδυ κατηφόριζε στο εκκλησάκι που τον είχε μέσα στο φέρετρο και του μίλαγε, σαν να ζούσε. Του έλεγε ακόμα και τα σχέδιά του για την επόμενη μέρα. Γι' αυτό και δεν έδινε εντολή για να τον θάψουν. Είχε μεγάλο καημό που χάθηκε τόσο απρόοπτα. Ξεκίνησαν τα βλέφαρά του να σκεπάζουν τα μάτια του. Έπαθε βλεφαρόπτωση. Τότε λοιπόν αγρίεψε ο μητροπολίτης Λευκάδος και του λέει: «Κύριε Ωνάση, ή τον θάβετε ή θα τον πάτε σε μαυσωλείο στη Γαλλία. Και ο Αρίστος προκειμένου να μην τον χάσει από τον Σκορπιό, αποφάσισε να τον κηδέψει. Την ημέρα της κηδείας ήρθε και η μάνα του η Τίνα, παρότι δεν μιλούσε με τον Αλέξανδρο λόγω του γάμου της με τον Νιάρχο. Παρούσα και η αρραβωνιαστικιά του, η Φιόνα Φον Τίσεν. Ο Αρίστος δεν παρέστη στην κηδεία. Ο παπάς για να πειστεί ότι το πτώμα του Αλέξανδρου είναι στο φέρετρο ζήτησε από τη μάνα του να το ανοίξει, αλλιώς δεν θα έψελνε τη νεκρώσιμη ακολουθία. Και ανοίγουν το φέρετρο και βλέπουμε έναν άλλον Αλέξανδρο. Τρεις μέρες τον ταρίχευαν στο ΚΑΤ, κατ' εντολήν του Αρίστου. Ήθελε να τον κρατήσει για πάντα κοντά του».
Η ηλικιωμένη γυναίκα θυμάται σαν χθες και τον χωρισμό της Μαρίας Κάλλας από τον Ωνάση αλλά και όσα βίωσε εκείνες τις μέρες κοντά τους.
«Η Μαρία πρόσεχε και λάτρευε τον Αρίστο. Σκέψου ότι όλα τα σπίτια στον Σκορπιό τα είχε διακοσμήσει η Κάλλας. Θυμάμαι, όταν ήταν πιεσμένος από τις δουλειές προσπαθούσε να τον πείσει να πάνε μαζί στο Παρίσι, στη Βενετία για να ξεφύγει από το άγχος. Η Μαρία είχε αντιληφθεί ότι κάτι έτρεχε με την Τζάκι και είχαν φτάσει στα αυτιά της ότι θα την παντρευτεί στον Σκορπιό. Μάζεψε τα πράγματά της από το νησί και εν μια νυκτί εξαφανίστηκε. Για 17 μέρες ο Αρίστος έψαχνε σαν τρελός να τη βρει και εκείνη δεν εμφανιζόταν πουθενά. Είχαν χάσει τα ίχνη της. Στο σπίτι ήμασταν όλοι άνω κάτω. Εκείνος δεν κοιμόταν καθόλου. Είχε αφήσει τις δουλειές του, ήταν μέσα στα νεύρα, δεν έτρωγε μπουκιά. Τηλεφωνούσε σε όλο τον κόσμο για να τη βρει» λέει η Γεωργία Βέττα, ενώ αποδίδει τον γάμο του με την Τζάκι σε συμφέροντα και μόνο.
«Τη Μαρία τη λάτρευε. Ο γάμος με την Τζάκι έγινε καθαρά λόγω συμφερόντων» εξηγεί και συνεχίζει: «Την ημέρα που παντρεύονταν στον Σκορπιό, μαζί της ήταν και τα παιδιά της, ο Τζον και η Καρολίνα. Εκεί και ο μικρός Αλέξανδρος. Ρωτάει λοιπόν ο Τζον τι συμβαίνει και η μάνα του είναι ντυμένη με το νυφικό. Και του απαντάει ο Αλέξανδρος με παράπονο: «Σήμερα είναι μια μεγάλη γιορτή για την Ελλάδα». Δεν ήθελε να αναφέρει καθόλου ότι ο πατέρας του παντρεύεται με την Τζάκι».
«Τα παιδιά του Ωνάση αγαπούσαν τη Μαρία, όχι όμως και την Τζάκι. Δεν τα πλησίασε ποτέ ως μάνα. Ήταν μια ξένη για εκείνα. Όλη η μελαγχολία άλλωστε φαινόταν στα προσωπάκια τους σε κάθε φωτογραφία που θα δείτε. Πονεμένα παιδιά».

ΔΕΣ ΤΗ GALLERY - 10 PHOTOS