Κλέλια Χατζηιωάννου: Η «πριγκίπισσα» των τάνκερ προτιμά τη σιωπή
Δεξιώσεις στο σκάφος της, πύργοι, λευκοί χοροί στο Μονακό, η σχέση με έναν αληθινό πρίγκιπα, οι φωτογραφίες με τον Γκλέτσο και η απόφασή της να μείνει μακριά από τα φλας.
Όταν ξέσπασε η τεράστια οικονομική και ανθρωπιστική κρίση στη χώρα η Κλέλια Χατζηιωάννου, όπως αναφέρει σε ρεπορτάζ της καθημερινή εφημερίδα, επέλεξε να μην υπογραμμίζει τη δική της ευημερία σε σχέση με τις δύσκολες ώρες ενός ολοκλήρου λαού. Σταμάτησε τις δεξιώσεις στη θαλαμηγό της, τα καλέσματα στο σπίτι, τις δημόσιες εμφανίσεις, τις φωτογραφίσεις με πολυτελή και υψηλού γούστου ρούχα και αξεσουάρ. Ζει μεγάλα διαστήματα στο Μονακό και το Παρίσι.
Περνά σχεδόν απαρατήρητη όταν βρίσκεται στον πύργο της στην Κηφισιά, καθώς συμμερίζεται πως οι άνθρωποι στη χώρα της υποφέρουν. Συνεχίζει όπου μπορεί να βοηθά, είτε οργανωμένα με το ίδρυμα «Λούκας Χατζηιωάννου» είτε μεμονωμένα, σε ανθρώπους που ο πόνος είναι δυσβάσταχτος, με υποτροφίες, δωρεές για ιατρική έρευνα, αλλά και ιατρική φροντίδα σε άτομα, σε ακαδημαϊκά ιδρύματα και πολιτισμικούς φορείς. Αλλωστε και με το δικό της Κοινωφελές Ιδρυμα «Κλέλια Χατζηιωάννου» επιβλέπει η ίδια τη χορήγηση υποτροφιών για μεταπτυχιακά Ελλήνων και Κυπρίων σε Ιατρική, Ψυχολογία, Φιλοσοφική, Ιστορία της Τέχνης για τα κολοσσιαία πανεπιστήμια των ΗΠΑ και της Βρετανίας. Ο θάνατος του πατέρα της, το 2009, τη σημάδεψε για πάντα.
Οι συνήθειές της
Συνεχίζει να αγαπά τα λευκά λουλούδια που μυρίζουν, τις ανοιχτές θάλασσες, τα τραγούδια της Αννας Βίσση, τα μαντίλια για να τυλίγει τα μαλλιά της και τις τσάντες Hermes, τα σπάνια αρώματα, την απλή φύση της Αττικής, το άκουσμα των τζιτζικιών τα καλοκαιρινά μεσημέρια, τα παιδιά των φιλενάδων της και τα ανίψια της, τα καρτούν της Disney. Η πιο αγαπημένη της ταινία είναι ακόμα η «Φαντασία» και ήρωάς της ο Μίκυ Μάους ως μαθητευόμενος μάγος.
Λατρεύει την τέχνη και έχει βαθιά γνώση όσον αφορά τα σπουδαία έργα. Τώρα πια προτιμά να ακούει Βάγκνερ ξαπλωμένη στον καναπέ της παρά να φλυαρεί αμέριμνα για ανούσια θέματα μιας κοινωνικής τάξης που δεν επικοινωνεί με τον κόσμο γύρω. Διαλέγει τη σιωπή. Συνεχίζει να αγαπά σαν 19χρονο κορίτσι τους ανθρώπους, αλλά δεν θέλει ανταλλάγματα γι' αυτό. Αλλωστε έχει ως μότο ζωής μια φράση του Πλάτωνα που συνήθιζε να αφιερώνει σε φίλους. «Η αγάπη φέρνει ειρήνη ανάμεσα στους ανθρώπους, γαλήνη στην ταραγμένη θάλασσα, ύφεση στους ανέμους και γλυκό ύπνο στους δυστυχείς».
