Μπλάτνικ για τον χωρισμό της & την εξαφάνιση του αδελφού της: Το 2024 ήταν γεμάτο πόνο & αβεβαιότητα
Η Τατιάνα Μπλάτνικ πέρασε αρκετά δύσκολα το διάστημα που πέρασε μιας και εκτός από το διαζύγιό της από τον Νικόλαο, χρειάστηκε να διαχειριστεί και την ξαφνική εξαφάνιση του αδελφού της, γεγονός που είχε γίνει πριν από κάποιους μήνες πρώτο θέμα παγκοσμίως.
Σε μία συνέντευξη ποταμό, η ίδια μιλάει για τις δύσκολες στιγμές που πέρασε, αλλά και από πού άντλησε τη δύναμη και το κουράγιο για να επανακάμψει και να δει το μέλλον με αισιοδοξία...
Τατιάνα Μπλάτνικ: Ποζάρει με τη Φουρέιρα & την αποθεώνει δημόσια-«Έκανες καλύτερη αυτή τη νύχτα»
Το 2024 ήταν μια δύσκολη χρονιά για εσάς, με την εξαφάνιση του αδελφού σας και το διαζύγιο σας. Πως αντιμετωπίζετε τέτοιου είδους αντιξοότητες;
Το 2024 ήταν πράγματι για εμένα μία δύσκολη, μια μεταβατική χρονιά, γεμάτη στιγμές αβεβαιότητας και πόνου. Πιστεύω όμως ότι στις αντιξοότητες συχνά βρίσκουμε την βαθύτερη δύναμή μας. Οι προκλήσεις της ζωής μου υπενθυμίζουν πόσο σημαντικό είναι να αντέχουμε, να ελπίζουμε, να έχουμε πίστη στην δύναμη του ανθρώπου. Στηρίχθηκα στην οικογένειά μου, στους φίλους μου και στο ευρύτερο περιβάλλον μου για υποστήριξη και πήρα από αυτούς τεράστια δύναμη. Επιπλέον η ενασχόλησή μου με την ψυχική υγεία υπήρξε θεραπευτική για εμένα, καθώς μου επέτρεψε να διοχετεύω την ενέργειά μου σε κάτι θετικό, με θετικό αντίκτυπο.
Όλα συνέβησαν την ίδια εποχή, ήταν σαν μια χιονοστιβάδα αλλαγών σε κοινή θέα. Και την ίδια ώρα συνεργαζόμουν για την υλοποίηση της εκστρατείας The Uniform of Hope, οπότε δεν μπορούσα να αποσυρθώ από την δημόσια σφαίρα, ακόμη κι αν το ήθελα. Οι ιστορίες ελπίδας και ανθεκτικότητας που μοιράστηκαν οι αθλητές ήταν μια τεράστια πηγή δύναμης και έμπνευσης για εμένα προσωπικά εκείνη την περίοδο και γι’ αυτό αισθάνομαι ευγνώμων και ελπίζω η καμπάνια μας να μπορέσει να υποστηρίξει και να εμπνεύσει κι άλλους να βγουν από τις δυσκολίες της ζωής, όπως συνέβη σε μένα.
Εκείνο το διάστημα, έμαθα επίσης την σημασία του να επιτρέπει κανείς στον εαυτό του να αισθάνεται, να θρηνεί, να επεξεργάζεται τα συναισθήματά του και να προχωράει μπροστά με συμπόνια προς τον εαυτό του. Μέσα από αυτές τις προκλήσεις κατάλαβα ότι ενώ δεν μπορούμε να ελέγξουμε τι μας συμβαίνει, μπορούμε να επιλέξουμε πως θα αντιδράσουμε. Προχωράω μπροστά με ελπίδα, γνωρίζοντας ότι ακόμη και στις πιο σκοτεινές στιγμές υπάρχει πάντα φως και η ευκαιρία να εξελιχθούμε.
Το μήνυμά μου προς όσους αντιμετωπίζουν αντιξοότητες είναι να θυμούνται ότι ποτέ δεν είμαστε πραγματικά μόνοι και ότι με υπομονή και με την ουσιαστική επαφή με τους γύρω μας και τον εαυτό μας μπορούμε να ξεπεράσουμε ακόμα και τις πιο δύσκολες καταστάσεις.
Πηγή: ΒΗΜΑgazino