Γρηγόρης Αρναούτογλου: «Δεν υπήρξα και ποτέ το αγαπημένο παιδί των media»
Πλησιάζει επιτέλους η μέρα της πρεμιέρας του Γρηγόρη Αρναούτογλου με τον «Όμορφο Κόσμο».
«Έπειτα από 20 χρόνια στην τηλεόραση, διαπίστωσα φέτος, για ακόμα μία φορά, πως όλα μπορούν να συμβούν. Ακόμα και ένα κανάλι να ξεκινήσει την τηλεοπτική του σεζόν Μάρτιο! Όμως, εκτός από το να περιμένει κανείς καρτερικά, δεν μπορεί να κάνει και τίποτα άλλο. Όλα αυτά είναι σημεία των δύσκολων καιρών που περνάμε. Τόσο εγώ όσο και όλοι οι συνεργάτες του «Όμορφου κόσμου», είχαμε την ευκαιρία όλους αυτούς τους μήνες να προετοιμαστούμε καλά, να κάνουμε πολλά γυρίσματα και γενικότερα να προσπαθήσουμε να κάνουμε τον χρόνο σύμμαχό μας σε σχέση με τις υποχρεώσεις της εκπομπής» τόνισε στο TV Έθνος και συνέχισε αναφορικά με το αν ο «Όμορφος Κόσμος» θα ακολουθήσει και φέτος τη θεματική φιλοσοφία που είχε πέρυσι: «Και φέτος θα βαδίσουμε ακριβώς στο ίδιο μοτίβο. Έτσι, οι εκπομπές θα είναι και πάλι θεματικές, με διάφορους έκτακτους καλεσμένους.»
Όσον αφορά την φράση «ασ' τους να λένε» που είχε πει για όσους τον σχολιάζουν, είπε: «Δεν με απασχολεί καθόλου. Μια ταξιδιωτική εκπομπή έχει μια συγκεκριμένη δομή που δεν μπορεί να αλλάξει εκ των πραγμάτων. Και στο εξωτερικό όλα τα ταξιδιωτικά, ακόμη κι έπειτα από χρόνια συνεχούς προβολής, παραμένουν πιστά στην αρχική τηλεοπτική τους ταυτότητα. Όλα αυτά είναι αστεία. Όταν μια κριτική αξίζει, σαφέστατα και θα τη λάβω υπόψη. Πρόσφατα διάβασα μια κριτική μέσα από την οποία αναφέρονταν και σε κάποια καλά -σύμφωνα με εκείνους πάντα- στοιχεία που έχω, αλλά και στα φάουλ που έχω κάνει. Ήταν μια κριτική αντικειμενική, ψύχραιμη, χωρίς εμπάθεια, την οποία κατευχαριστήθηκα.»
Πιστεύει πως δεν έχει πια την ανάγκη της κριτικής; «Αχώ την ανάγκη της κριτικής του κόσμου και των ανθρώπων του χώρου που πραγματικά εκτιμώ.»
Οι κριτικές που έχει δεχθεί ήταν συχνά αρκετά σκληρές. Ένιωσε ποτέ πως γίνεται στόχος ενώ κάποιοι άλλοι είναι στο απυρόβλητο; «Δεν έχω πέσει σε αυτή την παγίδα. Βέβαια, δεν υπήρξα και ποτέ το αγαπημένο παιδί των media. Υπήρξαν περιπτώσεις όπου ο άλλος είχε 50 αποτυχίες στο ενεργητικό του αλλά γι' αυτόν το σύστημα είχε πάντα ένα άλλοθι. Υπήρξαν άνθρωποι που δοξάστηκαν στον υπέρτατο βαθμό κι ας είχαν να παρουσιάσουν μόνο δύο επιτυχίες. Αρχικά θύμωνα, στεναχωριόμουν. Αλλά στην πορεία το φιλοσοφείς το θέμα...»