Τι θα δούμε στην «Αυτοψία»

Είκοσι έξι χρόνια μετά την κατάκτηση του Eurobasket, το 1987, με τον Γκάλη, τον Γιαννάκη αλλά και όλους τους παίκτες της Εθνικής, η Αυτοψία καταγράφει την πορεία του ελληνικού μπάσκετ, το οποίο έχει προσφέρει έντονες συγκινήσεις στους Έλληνες φιλάθλους.

Ο Αντώνης Σρόιτερ συναντάει κάποιους από τους πρωταγωνιστές της «Χρυσής Ομάδας» του 1987 αλλά και τα 7χρονα τότε παιδιά, τα οποία εμπνεύστηκαν από αυτή τη σημαντική νίκη, ασχολήθηκαν με το άθλημα και σήμερα, καταξιωμένοι πλέον παίκτες, διεκδικούν και κατακτούν την κορυφή σε μεγάλες διεθνείς διοργανώσεις.

Ο δημοσιογράφος Φίλιππος Συρίγος, ο οποίος περιέγραφε τους αγώνες της Εθνικής το 1987, αποκαλύπτει στην εκπομπή μια λεπτομέρεια από τον προημιτελικό με τη Γαλλία που θα συζητηθεί: «Θα πω κάτι όχι για να μειώσω την προσπάθεια. Για να πετύχεις έναν μεγάλο στόχο δεν φτάνει να έχεις καλούς παίκτες, δεν φτάνει να έχεις καλή ομάδα, χρειάζεται να είσαι δυνατός και έξω από τις γραμμές του γηπέδου και εκείνη την εποχή είχαμε αρχίσει να είμαστε δυνατοί. Στον αγώνα με την Γαλλία, ο αγώνας που ήταν όλα ή τίποτα, έπαιξε ο Σοβιετικός διαιτητής Αβαλασβίλι, ο οποίος δεν είχε δικαίωμα να παίξει γιατί η Σοβιετική Ένωση μετείχε στον ίδιο όμιλο. Νομίζω ότι έπαιξε γιατί αποτελούσε την εγγύηση ότι δεν θα χάσουμε ποτέ από τους Γάλλους».

Η «αράχνη» της Εθνικής ομάδας, Παναγιώτης Φασούλας, αναφερόμενος στην πολυσυζητημένη κόντρα μεταξύ του Γκάλη και του Γιαννάκη αναφέρει στον Αντώνη Σρόιτερ: «Μπορεί ο Νίκος Γκάλης να μην ήθελε να πολυμιλάει στους δημοσιογράφους, αλλά έκανε πλάκα στα αποδυτήρια και δεν ήταν τόσο σοβαρός όσο έδειχνε. Είναι λογικό δύο μεγάλα ΕΓΩ, όπως ο Γκάλης και ο Γιαννάκης να έχουν διαφορετικές απόψεις για το πώς πρέπει να παίξουν ένα παιχνίδι για να νικήσουν. Στον αθλητισμό και συναγωνίζεσαι και ανταγωνίζεσαι. Δεν γινόταν όμως και σκοτωμός. Και εγώ έχω τσακωθεί με συμπαίκτες. Δεν υπάρχουν πισώπλατα μαχαιρώματα στο μπάσκετ, υπάρχουν ενστάσεις, αλλά μέσα στο γήπεδο αγωνίζονται όλοι για να νικήσει η ομάδα».

Ο Κώστας Πολίτης, πρώην Ομοσπονδιακός Προπονητής, δηλώνει για τον Νίκο Γκάλη: «Νομίζω ότι έπεσαν μέσα άλλοι τομείς και άλλοι άνθρωποι που άλλαξαν τη συμπεριφορά του Νίκου Γκάλη και εκεί προέκυψε αυτή η διάσταση και να σταματήσει το μπάσκετ. Και δεν ήταν η καλύτερη στιγμή για εμένα που είχα έναν αθλητή, στα καλύτερα χρόνια της σταδιοδρομίας του, να του σταματήσω το μπάσκετ. Δεν είχα τέτοια πρόθεση».

Ο Κώστας Παπανικολάου, μπασκετμπολίστας του ΟΣΦΠ, μιλά για την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος στο μπάσκετ: «Η Ελλάδα είναι εδώ. Είναι σημαντικό, ειδικά σε αυτούς τους καιρούς, να υπάρχουν τρόποι να κάνεις έναν άνθρωπο να χαρεί και να γελάσει, και όχι έναν αλλά πολλούς. Είναι το πιο ωραίο, το πιο όμορφο συναίσθημα σε όλο αυτό. Και έρχονται και σου λένε συγχαρητήρια όχι μόνο Ολυμπιακοί αλλά υπάρχουν και Παναθηναϊκοί που σου λένε: συγχαρητήρια καταφέρατε κάτι καλό για την Ελλάδα».

Ο Δημήτρης Διαμαντίδης, μπασκετμπολίστας του ΠΑΟ λέει στην κάμερα της εκπομπής: «Σαφώς όταν δεν είσαι στους τελικούς της Ευρωλίγκα και τους βλέπεις από την τηλεόραση ζηλεύεις. Από την άλλη όμως ότι είναι μια ελληνική ομάδα στο final four είναι σημαντικό γιατί δείχνει ότι το ελληνικό μπάσκετ είναι εδώ παρά την κρίση και τα προβλήματα που έχει. Το ότι ο Ολυμπιακός κέρδισε το τρόπαιο για δεύτερη συνεχόμενη φορά είναι καλό για το ελληνικό μπάσκετ. Όταν είσαι στο γήπεδο θέλεις να κερδίσεις όπως και ο αντίπαλός σου. Με αρκετά παιδιά ήμουν και στην Εθνική ομάδα και έχω ζήσει στιγμές που δεν φανταζόμουν ότι θα ζήσω. Ο λόγος που δεν πήγα στο ΝΒΑ είναι ότι πρώτον δεν υπήρχε καμία πρόταση, και δεύτερον θεωρώ ότι ξέρω που μπορώ να φτάσω. Εγώ δεν μπορώ να φτάσω μέχρι εκεί. Τα προσόντα τα δικά μου δεν ταιριάζουν να παίξουν εκεί. Ένας παίκτης που μπορούσε να σταθεί στο ΝΒΑ είναι ο Βασίλης Σπανούλης, θεωρώ ότι από τους Έλληνες ήταν ο μόνος που μπορούσε να σταθεί».

Ο Γιάννης Ιωαννίδης, υφυπουργός Αθλητισμού, τονίζει στον Αντώνη Σρόιτερ για τον Δημήτρη Διαμαντίδη: «Πιστεύω ότι ο Διαμαντίδης εάν πήγαινε στο NBA θα μπορούσε να παίξει. Εμένα είναι η ψυχή μου να γυρίσει ο Δημήτρης στην Εθνική, η πολιτεία μπορεί να μην δίνει λεφτά αλλά πρέπει να δίνει άλλα πράγματα. Να είμαστε μεγαλόψυχοι και όπου μπορούμε να τους ανταμείβουμε. Με την ψυχή μου, να του ζητήσω να επιστρέψει, δεν θέλω να τον στεναχωρήσω».