Κωστής Τσιακανίκας: «Αποχωρώ από τον ΣΚΑΪ χωρίς το παραμικρό παράπονο από κανέναν κι αυτό κάνει την κατάσταση ακόμα πιο άβολη»

Ο καταξιωμένος δημοσιογράφος αποχαιρέτησε τους συνεργάτες τους με ένα κείμενο που ανάρτησε στην προσωπική του σελίδα στο facebook.
ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΩΡΑ ΔΥΣΚΟΛΗ...

Πριν πολλά χρόνια ,όταν εργαζόμουν στον ΑΝΤ1,ενας αξέχαστος δάσκαλος της δημοσιογραφίας, μου είχε πει «Αν μείνεις σ αυτή τη δουλειά, να ξέρεις ότι θα έχεις πάντα ,είτε θες, είτε δεν θες και σύζυγο και ερωμένη. Θα σαι πάντα στην τσίτα!»!Αυτή η φράση στριφογυρίζει στο κεφάλι μου από τότε...Μη βιαστείτε να την ερμηνεύσετε με την πρώτη ανάγνωση. Χρειάζεται σίγουρα και δεύτερη!

Όταν «γουστάρει» κανείς αυτή τη δουλειά ,η επαγγελματική του ζωή γίνεται «η ίδια του η ζωή».Και μόνο η έγνοια για την οικογένεια και τους φίλους χωράει στο «κάδρο» της... Αισθάνομαι ευλογημένος που 26 χρόνια τώρα, η καθημερινότητα μου δίνει τόσες πολλές και τόσο έντονες εναλλαγές και συγκινήσεις. Αν δεν ήταν έτσι ,θα νόμιζα οτι...δούλευα αιώνες! Έρχονται όμως στιγμές που αισθάνεσαι πως χρειάζεσαι νέα οράματα, νέους στόχους και νέες προκλήσεις .Είμαι στην πραγματικά δύσκολη θέση να σας αποχωριστώ. Ζήσαμε μαζί πέντε συναρπαστικά χρόνια.. Μοιραστήκαμε πολλές υπέροχες στιγμές. Χαρήκαμε για τις επιτυχίες μας, λυπηθήκαμε για τις αποτυχίες μας , γελάσαμε με τα «παθήματα» μας, δακρύσαμε για τις αναποδιές μας, ενωθήκαμε...Όχι μόνο επαγγελματικά. Ανθρώπινα...Αυτή η «ένωση» ,κάνει τους αποχωρισμούς ακόμα πιο δύσκολους. Ακόμα πιο επίπονους. Θέλω να σας ευχαριστήσω από καρδιάς για όσα ζήσαμε. Προσπάθησα να είμαι πάντα παρών στις μάχες, να πέφτω μαζί σας στις «φωτιές», να είμαι δίπλα σας και στα εύκολα και στα δύσκολα. Αισθάνομαι ευγνώμων για τη συνεργασία, αλλά κυρίως για την πολύτιμη φιλία σας...Ακόμα κι αν «παρά πέντε» γκρινιάζαμε, «και πέντε» αγκαλιαζόμασταν! Αν στενοχώρησα κάποιον η κάποια ,έστω άθελα μου, μέσα στην ένταση του «αέρα» ζήτω συγγνώμη. Με παρηγορεί το γεγονός οτι έχετε ήδη καταλάβει ,πως έχω μνήμη...χρυσόψαρου για τα αρνητικά και ελέφαντα για τα θετικά! Είστε Ομαδάρα !Θα τα πούμε κατ ιδίαν γιατί αλλιώς θα πρέπει να γράφω ώρες! Αποχωρώ από τον ΣΚΑΪ χωρίς το παραμικρό παράπονο από κανέναν...Κι αυτό κάνει την κατάσταση ακόμα πιο άβολη... Αισθάνομαι απέραντη ευγνωμοσύνη για τον κ.Γιαννη Αλαφουζο,που με εμπιστεύτηκε όλα αυτά τα χρόνια.. Διδάχθηκα πολλά και του οφείλω πολλές ευχαριστίες. Ευγενής Ηγέτης. Ευχαριστώ πολύ για τη συνεργασία τον κ. Χρήστο Παναγοπουλο. Ξέρει τι σημαίνει στοχοπροσηλωση.Ξερει να εμπνέει...
Αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω τον κ.Γιαννη Σπανολιο.Τοσο γιατί μπόλιασε τη σκέψη μου με τις αρχές του εθελοντισμού, όσο και γιατί άκουγε πάντα με πραγματικό ενδιαφέρον τις ανάγκες όλων μας....Και για έναν ακόμα λόγο, ακόμα πιο προσωπικό. Το λεω για να «ελαφρύνω»το κλίμα! Γιατί ξέρω οτι έκανε πολλές φορές τα ...στραβά μάτια όταν παρέβαινα τον αντικαπνιστικό νόμο!!!
Ευχαριστώ επίσης για την ανεκτίμητη βοήθεια τον κ.Αλεξη Παπαχελα και τους υπέροχους συναδέλφους της εφημερίδας «Καθημερινή»και των «Φακέλων».

Αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω θερμά τους «συνήθεις υπόπτους» των συσκέψεων για τις στιγμές που ζήσαμε μαζί...Τη Σία Κοσιωνη, τον Μπάμπη Παπαδημητριου, τον Αρη Πορτοσαλτε,τη Λια Παρασκευα,τον Τιμ Μπαμπανατσα,τον Γιωργο Λαμπρακο,τον Στρατη Τριλικη,τον Προδρομο Παπαηλιοπουλο,τη Λιδα Μπολα,τον Στρατο Μπαλη,τη Μαρια Φαρμακιωτη...Συσκέψεις αξέχαστες! Κρίμα που δεν ήταν onair!!!

Ευχαριστώ πολύ, ακόμα, τον καλό φίλο και Mr.Program Βαγγέλη Μαυρογιαννη, τον χαλκέντερο Χ.Κατσικα,τον digital Ν.Μηλλα,τη Ριτσα Κορωνη,τα παιδια της ροης που παρακαλουσαν για...break, τους παραγωγούς των ειδήσεων, την κολώνα που λέγεται DESK, το alter ego Άννα Σανοζιδου, τους στυλοβάτες- είδωλα του «Τώρα» Μαρία Καπρίτσα και Δημήτρη Κανελλόπουλο, όλους τους αρχισυντάκτες ραδιοφώνου, Ίντερνετ και τηλεόρασης, τον Γρηγόρη Λεκκο για την πολύτιμη συνεισφορά του, τους σκηνοθέτες και το άλλο είδωλο του «Τώρα» Δημήτρη Τσίγκο, μα φυσικά όλους τους τεχνικούς, τους οπερατέρ και τους γραφίστες ,που με τον επαγγελματισμό και την έμπνευση τους ,ωθούν και «αβγατίζουν»τη δουλειά όλων μας. Πολλά ευχαριστώ και στον «κυματοθραύστη» Βαγγέλη Μαμουρη που του βγάζαμε το λάδι από τα χαράματα!

Τέλος, θέλω να αποχαιρετίσω με ευχές, όλους τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες σε όλα τα τμήματα του καναλιού, για τη βαθιά ειλικρινή και ανθρώπινη σχέση που αναπτύξαμε.

Αν κι εκεί που πάω θα βρω φιλαράκια, αφού και εκεί εργάστηκα στο παρελθόν ,ξέρω ότι θα μου λείψετε πολύ ρε γαμώτο...Θα τα λέμε;»

ΦΙΛΙΑ! ΠΑΝΤΑ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ!