Κατερίνα Ζαρίφη: «Πέρασα καραμπινάτη κατάθλιψη με όσα διάβαζα για τα κιλά μου»
Για τα δύσκολα που έχει περάσει, όπως τη μεγάλη της ήττα στην τηλεοπτική αρένα, όταν μαζί με τον Νίκο Μουτσινά, το Σεπτέμβριο του 2008, κλήθηκαν να παρουσιάσουν τον Πρωινό Καφέ στον ANT1, μίλησε η Κατερίνα Ζαρίφη.
«Απέτυχαν ως πρώτα βιολιά» σχολίαζαν οι πιο κακεντρεχείς τότε. Η ίδια τι σκέφτεται; «Είναι μεγάλο το ψυχικό κόστος σε μια τέτοια αποτυχία. Δεν ξέρω αν έχει να κάνει με το πρώτο βιολί ή με την αδυναμία μερικών ανθρώπων, οι οποίοι δεν έχουν την ψυχική δύναμη να τα βγάλουν πέρα. Θυμάμαι ότι οι κουτσομπολίστικες εκπομπές μάς έβριζαν ανελέητα επί μία ώρα. Φυσικά και έχει κάποιος το δικαίωμα να πει ότι παθαίνει ναυτία με τη Ζαρίφη, αλλά εμάς μας είχαν πατήσει με τον πλέον ρατσιστικό τρόπο τότε. Και χωρίς να λαμβάνει υπόψη του κανείς ότι η εκπομπή, όταν κατέβαζε ρολά, έκανε τηλεθέαση 22%. Τότε, για να ξεχωρίσεις στα πάνελ, έπρεπε να βρίζεις πιο πολύ από όλους», λέει στο περιοδικό People και συνεχίζει: «Το πιο βαρύ που είχαμε ακούσει ήταν ότι "δεν πρέπει να βγαίνουμε στην τηλεόραση, γιατί προκαλούμε αηδία" και προφανώς αναφέρονταν στα κιλά μας. Ήμουν στα βαρύτερά μου τότε, με αρκετά κιλά επιπλέον και είχα περάσει καραμπινάτη κατάθλιψη. Κι αν όχι κατάθλιψη, μελαγχολία. Δεν πήγα σε ψυχολόγο, καθώς γνώριζα την πηγή του προβλήματος. Εάν ξαναγύριζα πίσω και μου δινόταν πάλι η ευκαιρία, θα μιλούσα. Πρώτο βιολί δεν σημαίνει ότι έχω καμαρίνι και άνθρωπο που με βάφει. Πρώτο βιολί σημαίνει ότι δημιουργώ μια καλή ομάδα που με πλαισιώνει. Το πρώτο βιολί συντονίζει μια καλή ορχήστρα. Δεν λέω ότι έφταιγε κανείς, αλλά από το άγχος και τη ζαλούρα φρικάρεις, δεν ξέρεις ποιες είναι οι προτεραιότητές σου. Ήταν λάθος ο χειρισμός μας τότε. Όποιος, λοιπόν, βγαίνει μπροστά ας διασφαλίσει τι θα πει, με ποιον θα το πει. Η επάνδρωση του "σκάφους" είναι σημαντική, γιατί έτσι κι αλλιώς επιτυχία κάνουν οι παρέες».