Μαρία Χούκλη: «Η δημοσιογραφία δεν είναι γκουρού ή μάντης που θα άρουν τις αμαρτίες του κόσμου»

«Είναι μια δύσκολη δουλειά, χωρίς αμφιβολία, αλλά ταυτοχρόνως είναι και πάρα πολύ ενδιαφέρουσα και νομίζω αυτό το στοιχείο με βοηθάει να την αντέξω. Είναι πιεστική, δεν έχω σχεδόν καθόλου ελεύθερο χρόνο, αλλά και λόγω πληθώρας ύλης, ειδικά τώρα με το διαδίκτυο που πια η επικαιρότητα έχει πολλαπλασιαστεί και οι πηγές πληροφόρησης το ίδιο, θα πρέπει κανείς αναγκαστικά να παρακολουθεί και να διασταυρώνει, που δύσκολα γίνεται αυτό. Εν ολίγοις, κάθε φορά μπαίνεις στη διαδικασία να αναμετριέσαι με τον ίδιο σου τον εαυτό» τόνισε στο Mytv.
-Είναι έτσι το επάγγελμα όπως το είχατε φανταστεί όταν ήσασταν έφηβη;
«Όχι, κακά τα ψέματα. Γενικότερα, ο κόσμος έτσι όπως τον θέλαμε και τον φανταζόμασταν ως έφηβοι δεν έχει καμία σχέση με όλα όσα συναντάμε τελικά στη ζωή μας. Στην πορεία όμως κι εμείς μαθαίνουμε να προσαρμοζόμαστε, να καταρρίπτουμε βεβαιότητες, προκύπτουν νέα ερωτήματα... Αυτό είναι το ενδιαφέρον, ότι δεν πλήττουμε.»
-Υπάρχει μια αγανάκτηση του κόσμου λόγω της πρωτοφανούς κατάστασης που βιώνουμε στη χώρα μας, η οποία πέρα από το πολιτικό σύστημα και τους ανθρώπους του στρέφεται και στους δημοσιογράφους. Τι έχετε να πείτε στον κόσμο για αυτό;
«Είναι εν μέρει δικαιολογημένη η αγανάκτηση του κόσμου. Η αλήθεια είναι ότι και εμείς δώσαμε αφορμές. Προφανώς και δεν είμαστε όλοι ίδιοι, όπως συμβαίνει σε όλες τις δουλειές αυτό. θα προέτρεπα τον κόσμο να σκέφτεται ψύχραιμα ποια είναι η πραγματική αιτία της οργής του αλλά και τι ανατρέπει τη ζωή και την καθημερινότητα του. Προσωπικά θεωρώ ότι δεν είναι τα μίντια στον πρώτο κύκλο αυτής της αγανάκτησης. Σε κάθε περίπτωση όμως πιστεύω ότι ο κόσμος έχει δίκαιο που εξοργίζεται με ορισμένους.»
-Πιστεύετε ότι η δημοσιογραφία στην Ελλάδα απέτυχε επειδή δεν κατάφερε να αποκαλύψει ή να προβλέψει την οικονομική κρίση;
«Κοιτάξτε, η δημοσιογραφία δεν είναι γκουρού ή μάντης που θα άρουν τις αμαρτίες του κόσμου και θα λύσουν τα πάντα. Σαφέστατα κανένας δεν είχε πάρει μυρωδιά τι γινόταν, ούτε καν το πολιτικό, το οικονομικό, το επιχειρηματικό σύστημα...Ή η ίδια η κοινωνία. Δηλαδή, θέλω να πω ότι η λογική πως πάντα οι άλλοι μας φταίνε, είτε αυτοί είναι το πολιτικό, το οικονομικό, το μιντιακό σύστημα είτε οι ξένοι, αυτομάτως μας κατατάσσει ως πολίτες σε μια κατηγορία χειραγωγούμενων. Εκεί μπαίνει λίγο και η ατομική ευθύνη και συνείδηση.»