Και το «χώσιμο» στον Σεφερλή συνεχίζεται…

«Ας μην τα βάζουμε όλα στο ίδιο τσουβάλι. Το θέαμα που μας διασκεδάζει δεν είναι απαραιτήτως καλόγουστο και εμπνευσμένο. (Σας θυμίζω την άθλιου γούστου αλλά εξαιρετικά αστεία trash TV των τελευταίων χρόνων.) Ο καλλιτέχνης που γεμίζει τα θέατρα δεν είναι απαραιτήτως πιο αξιόλογος από εκείνον που δεν έχει ευρεία λαϊκή αποδοχή. Η έννοια της ψυχαγωγίας δεν είναι ταυτόσημη με την έννοια της ποιότητας.
Το να είσαι δημοφιλής είναι παράσημο, όμως υπάρχουν πάντα οι παράγοντες στους οποίους οφείλεται η δημοφιλία σου. Αυτοί κάνουν την ποιοτική διαφορά. Εξάλλου δεν μπορεί η δημοτικότητά σου να είναι το μόνο όπλο σου, το μόνιμο άλλοθι πίσω από το οποίο κρύβεις τις εκπτώσεις, τα φάλτσα σου, ο μεγεθυντικός καθρέφτης όπου το όποιο ταλέντο γίνεται ταλεντάρα. Με την έπαρση της ταλεντάρας του βγήκε ο Μάρκος Σεφερλής στην πρωινή ζώνη του Mega. Την έπαρση που όσο και αν προσπαθεί να την κρύψει πίσω από το προφίλ τού «είμαι ένας από εσάς» ξεχειλίζει στον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζεται τη δημόσια εικόνα του.
Θεωρώντας ότι είναι νωρίς για να σχολιάσουμε τη νέα εκπομπή του, στεκόμαστε μόνο στην πρεμιέρα, και δη στη συνέντευξη που πήρε από τον εαυτό του. Ήταν αυτό το διόλου πρωτότυπο «εύρημα» άλλη μια απόδειξη του εγωκεντρισμού του, ειδικά στο σημείο που άρχισε να επαίρεται επειδή γεμίζει το 1.800 θέσεων Δελφινάριο. «Βάζεις τόσα άτομα κάθε βράδυ στο θέατρο και δεν έχεις ταλέντο; Άμα είχες ταλέντο, τι θα έβαζες;» ρώτησε ο Σεφερλής τον Σεφερλή, για να πάρει απάντηση: «Και άλλες θέσεις».
Θα ήταν αστείο αν το θέμα του κατάμεστου Δελφιναρίου δεν είχε χρησιμοποιηθεί δεκάδες φορές ως αδιάσειστο αποδεικτικό στοιχείο της επιτυχίας του. Γιατί ο Σεφερλής μετράει την επιτυχία του σε νούμερα, βάζοντας στο ίδιο τσουβάλι την εμπορική και την καλλιτεχνική. Εξηγώντας τα πάντα με τις εισπράξεις του ταμείου. Με νούμερα εξάλλου θα μετρηθεί και η τηλεοπτική επιτυχία του. Αν όμως αυτό τον βολεύει, εμείς δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι υπάρχουν και ποιοτικά κριτήρια» έγραψε στο Βήμα ο Κοσμάς Βίδος.