Σμαράγδα Καρύδη: «Πέφταμε, γλιστράγαμε, χτυπάγαμε...Ήταν όμως όμορφα»

«Όπως φαίνεται, κανείς άλλος δεν ήξερε εκτός από τον Γιώργο Καπουτζίδη! (γελάει) Μόνο αυτός τα γνωρίζει κάτι τέτοια παράξενα, γιατί είναι φανατικός με όλα τα αθλήματα. Να φανταστείτε, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008, που ήμασταν σε περιοδεία με την "Ελένη" του Ευρυπίδη, ό,τι και να γινόταν, στο τέλος της ημέρας θα έπρεπε να έχει ανακαλύψει μια τηλεόραση ώστε να κάτσει, ως τα ξημερώματα πολλές φορές, και να παρακολουθήσει ακόμα και τα πιο απίθανα σπορ! Ένα δεκαήμερο μάλιστα που είχαμε τότε διακοπές, εκείνος πήγε στην Κίνα για να δει τους αγώνες από κοντά. Το κέρλινγκ λοιπόν είναι ένα έξυπνο και ευγενικό ομαδικό άθλημα, που παίζεται από δύο ομάδες, αποτελούμενες από μια τετράδα παικτών η καθεμιά, σε ένα ορθογώνιο στρώμα από πάγο. Οι ομάδες γυρίζουν σέρνοντας στον πάγο βαριές "πέτρες" με λεία επιφάνεια, από γρανίτη» τόνισε στο Τηλέραμα.

-Να υποθέσω πως αυτές οι «πέτρες» φέρουν και μια σημειολογία;
«Σίγουρα ο Γιώργος αυτήν τη φορά είναι περισσότερο "γειωμένος". Διαθέτει ήρωες πιο πραγματικούς και θίγει σοβαρά προβλήματα, που είναι βέβαια προβλήματα της εποχής μας, τα οποία πηγάζουν από την κρίση και οδηγούν και σε ένα ντόμινο. Από τα οικονομικά δηλαδή προκύπτουν και προβλήματα υγείας, ψυχολογικά, υπαρξιακά... Θέλω να πω, δεν είναι τόσο ανέμελα τα πράγματα όπως στο "Παρά πέντε", αν και εδώ υπάρχει διάχυτη αυτή η πολύ ιδιαίτερη, λοξή ματιά του Γιώργου, που έχει, εννοείται, και αρκετό κωμικό στοιχείο. Γενικά πάντως είναι πολύ ωραίο να δουλεύεις μαζί του. Γελάμε πάρα πολύ, από την πρώτη μέρα που γνωριστήκαμε».
-Χρειάστηκε να μάθετε στα αλήθεια κέρλινγκ;
«Ναι, τον Σεπτέμβριο είχαν έρθει δύο Ρουμάνοι προπονητές για να μας δείξουν, μια και πρέπει να φαίνεται πως ξέρουμε να παίζουμε. Είχε πολύ γέλιο. Πέφταμε, γλιστράγαμε, χτυπάγαμε...Ήταν όμως όμορφα, γιατί μέσα από την προπόνηση γνωριστήκαμε καλύτερα με τα κορίτσια, δεθήκαμε και αναπτύξαμε μια συντροφικότητα.»