Είδαμε το πρώτο επεισόδιο της 10ης Εντολής και πάθαμε την πλάκα μας
Για να είμαστε ειλικρινείς το ψιλοπεριμέναμε. Κι αυτό γιατί ο Πάνος Κοκκινόπουλος είναι αναμφισβήτητα μετρ του είδους.
Ξέραμε και το στόρυ του πρώτου επεισοδίου που θα προβληθεί στις 11 Φεβρουαρίου στις 11 το βράδυ, αφού έχει γίνει ήδη γνωστό και ήμασταν σίγουροι ότι θα ήταν συγκλονιστικό. Η πραγματικότητα μας ξεπέρασε. Στη μία περίπου ώρα που κράτησε η προβολή του πρώτου επεισοδίου του νέου κύκλου της 10ης Εντολής στην κυριολεξία πάθαμε την πλάκα μας. Το σενάριο, γραμμένο από τον Πάνο Κοκκινόπουλο και την Λένα Παπαληγούρα η οποία και πρωταγωνιστεί, είναι στην κυριολεξία κεντημένο. Η ίδια συγκλονιστική, όπως φυσικά και η Καριοφυλλιά Καραμπέτη αλλά και όλοι οι ηθοποιοί. Σοκαριστικό, συγκινητικό, όσο πρέπει ωμό με πινελιές πικρού χαμόγελου και σκηνές που καθηλώνουν. Ερμηνείες που μαγεύουν για μια πικρή αλήθεια που υπάρχει γύρω μας και οι περισσότεροι ή δεν γνωρίζουν ή κάνουν πως δεν γνωρίζουν. Το Trafficking. Αριστοτεχνικά δεμένο και γυρισμένο το πρώτο επεισόδιο της νέας 10ης Εντολής είναι μια ολοκληρωμένη κινηματογραφική παραγωγή. Μια παραγωγή που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από αντίστοιχα ξένα σίριαλ του είδους. Τα πρώτα λεπτά μετά το τέλος της προβολής ο γεμάτος κινηματογράφος των village παρέμεινε παγωμένος από όλο αυτό που είχε δει και που όλους μας άγγιξε βαθιά. Το χειροκρότημα ασταμάτητο.
«Θέλω να σας πω μόνο ότι αυτό που είδατε ωχριά μπροστά στην πραγματικότητα» είπε μετά το τέλος της προβολής ο Πάνος Κοκκινόπουλος και συνέχισε: «Υπήρχαν πράγματα που δεν τολμήσαμε να βάλουμε»
-Γιατί επιλέξατε να ξεκινήσετε το νέο κύκλο με αυτό το επεισόδιο, που σίγουρα πραγματεύεται ένα πολύ δυνατό θέμα όπως το trafficking;
«Γιατί είναι ένα πολύ σοβαρό κοινωνικό θέμα και έχει να κάνει με πράγματα που συμβαίνουν σήμερα στην Ελλάδα και για τα οποία δεν μιλάει κανείς. Μιλάνε για τον Βαρουφάκη και τα πουκάμισα και αυτό συμβαίνει δίπλα μας. Συμβαίνει εδώ, τώρα. Είναι μια ιστορία βασισμένη σε τέσσερις πραγματικές ιστορίες γυναικών κακοποιημένων και σωσμένων, κατά κάποιο τρόπο καθώς πώς μπορεί να νιώθει μια γυναίκα που έχει σπασμένα όλα τα κόκκαλά της ή που δεν έχει γλώσσα και που περνούσαν 20 άνθρωποι από πάνω της κάθε μέρα».