«60’ Ελλάδα»: Οι κάτοικοι του «σκοτεινού χωριού»

Σταθμοί της φετινής διαδρομής του όλα τα μέρη όπου οι ανθρώπινες ιστορίες έχουν σαν λέξεις – κλειδιά τη δύναμη, τη δημιουργία, την αισιοδοξία, το χαμόγελο.
Τις δύο προηγούμενες σεζόν, η κάμερα της εκπομπής εστίασε σε αυτούς που νίκησαν την κρίση, φέτος θα φέρει στο επίκεντρο όλα εκείνα τα θετικά κομμάτια που συνθέτουν μια διαφορετική εικόνα της ελληνικής περιφέρειας, μια εικόνα με φως και αισιοδοξία.
Το 13ο οδοιπορικό της εκπομπής και ο Νίκος Μάνεσης μας ταξιδεύουν στην Άμφισσα και τα χωριά της ορεινής Φωκίδας. Σε έναν τόπο ευλογημένο δίπλα στον μεγαλύτερο ελαιώνα της χώρας, η κάμερα καταγράφει την καθημερινότητα και τις δραστηριότητες των κατοίκων στα ορεινά παραλίμνια χωριά της Γκιώνας, μέσα από δεκάδες προσωπικές ιστορίες που αποτυπώνουν τη ζωή δίπλα στο φράγμα του Μόρνου και την τεχνητή λίμνη από όπου υδρεύεται η πρωτεύουσα.
Η εκπομπή ταξιδεύει και στον χρόνο, ξεναγώντας μας στο βυθισμένο χωριό, το Κάλλιο, το οποίο στέκει σαν φάντασμα κάθε φορά που η στάθμη της λίμνης κατεβαίνει.
60' στην Άμφισσα, το Προσήλιο, την Καλοσκοπή, και τη Στρώμη, τη Συκιά, το Λευκαδίτι και το Λιδορίκι.
Οι ιστορίες ξετυλίγονται...
Οι κάτοικοι του «σκοτεινού χωριού»
Η Συκιά είναι, ίσως, το μοναδικό μέρος της χώρας όπου για δύο μήνες τον χρόνο ο ήλιος δεν ανατέλλει ποτέ, ενώ ακόμη και το καλοκαίρι, η ηλιοφάνεια δεν ξεπερνά τις δύο ώρες. Το κτηνοτροφικό χωριό, χτισμένο στις ρίζες της μεγαλύτερης ορθοπλαγιάς των Βαλκανίων, κρύβεται ανάμεσα στις πλαγιές της Γκιώνας με τους μόνιμους κατοίκους να δίνουν μάχη με τις πολικές θερμοκρασίες.

Ο καθηγητής Πανεπιστημίου
Ο καθηγητής Πανεπιστημίου από το Στρασβούργο και διακεκριμένος συγγραφέας δεκάδων βιβλίων που έχει στήσει την νέα του «έδρα» στα ορεινά της Φωκίδας.

Ο παλιός οικισμός φάντασμα
Το χωριό Κάλλιο (πρώην Βελούχι ή Βελούχοβο), στους πρόποδες των Βαρδουσίων, ήταν ένας από τους παλαιότερους οικισμούς της Ρούμελης. Χάθηκε όμως στο βυθό της λίμνης μετά τη δημιουργία του φράγματος του Μόρνου.

Στα ερείπια της αρχαίας Καλλίπολης
Οι ανάγκες ύδρευσης της πρωτεύουσας, με τη δημιουργία της λίμνης του Μόρνου, όχι μόνο ξεσπίτωσαν κατοίκους οικισμών αλλά «έπνιξαν» και σημαντικές αρχαιότητες. Από την αρχαία Καλλίπολη το μόνο που στέκεται πάνω από το νερό είναι η Ακρόπολη με τα κυκλώπεια τείχη.

Ο τελευταίος βυρσοδέψης της Χάρμαινας
Μαζί με τον αδελφό του, προσπαθούν να κρατήσουν ζωντανό το τελευταίο από τα δεκάδες βυρσοδεψία που υπήρχαν στα ταμπάκικα της Άμφισσας μέχρι πριν από λίγα χρόνια. Η φυτική κατεργασία του δέρματος, η οποία προοριζόταν για βιβλιοδεσία με χρυσοτυπία, είναι μια τέχνη που πεθαίνει μαζί με το τελευταίο ταμπάκικο.

Το ιστορικό γυαλί -καφενέ της Άμφισσας
Το ιστορικό καλλιτεχνικό καφενείο του Μαστρονικολόπουλου με τη θεατρική σκηνή από όπου περνούσαν όλα τα αθηναϊκά μπουλούκια έως και τη δεκαετία του 60'. Είναι το καφενείο που επέλεξε ο σκηνοθέτης Θόδωρος Αγγελόπουλος το 1975, για να πραγματοποιήσει τα γυρίσματα της ταινίας ο «Θίασος». Μοναδικές διηγήσεις για θρύλους του ελληνικού θεάτρου.

Και... πράκτορας τραπέζης
Είναι ηλικιωμένος, ιδιοκτήτης ενός μικρού καφεπαντοπωλείου τρίτης γενιάς στο Λιδορίκι αλλά και ο τραπεζίτης του χωριού αφού είναι πράκτορας αμερικάνικης τράπεζας.

Ακόμη, η ... τσαγκάρισσα του Λιδορικίου, το Μεταλλευτικό Πάρκο Φωκίδας, ο Σύλλογος γυναικών... εισαγωγής και το «στοιχειό της Άμφισσας».