Δύσκολες ώρες για τις «Ηρωίδες»

Στο δέκατο επεισόδιο της σειράς του Mega όλοι μεταφέρονται στο νεκροταφείο για το τελευταίο αντίο στον πατέρα της Λούκι. Είναι η πρώτη φορά που η ίδια δίνει απαντήσεις στα ερωτήματα που την ταλαιπωρούν εδώ και πολλά χρόνια. «Η Λούκι δεν γνώρισε ποτέ τον πατέρα της και ένιωθε πάντα παραμελημένη. Δεν είχε αντιληφθεί τον λόγο που η μητέρα της δεν έλεγε την αλήθεια. Την ημέρα της κηδείας μαθαίνει τι ακριβώς έχει συμβεί. Εκείνος είχε άλλες δεκατρείς κόρες και η μητέρα της, με τη σιωπή της, ήθελε να την προστατεύσει. Ουσιαστικά τη δικαιολογεί και από εκείνο το σημείο αρχίζουν να φτιάχνουν οι σχέσεις τους» λέει στο «TV Εθνος» η ηθοποιός Ζωή Καραβασίλη που υποδύεται τη Λούκι και συμπληρώνει «Κατά τη διάρκεια της τελετής η ίδια αισθάνεται παράξενα. Αντικρίζει για πρώτη φορά τον πατέρα της που έχει φύγει από τη ζωή και καταλαβαίνει ότι ήταν συνδεδεμένη μαζί του με κάποιο «μαγικό» τρόπο αφού ήταν το ίδιο πρόσωπο της φαντασίας της. Στο τέλος ολόκληρη η παρέα πίνει τζιν-τόνικ που ήταν το αγαπημένο του ποτό».
Η Λούκι δεν έχει μεγαλώσει σε οικογενειακό περιβάλλον, δεν την ενδιαφέρει η σταθερότητα και η ασφάλεια και όταν στη ζωή της έρχεται ο έρωτας, δεν ξέρει πώς να αντιδράσει. «Σιγά σιγά ερωτεύεται. Τελικά θα μπορέσει να ισορροπήσει» προσθέτει η 32χρονη ηθοποιός.
Η Ζωή Καραβασίλη που τη γνωρίσαμε τηλεοπτικά μέσα από τις «Ηρωίδες» έχει σπουδάσει στην Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος ενώ είναι σύζυγος και μητέρα ενός τετράχρονου κοριτσιού, της Ελένης. «Είμαι αρκετά μακριά από τον ρόλο μου. Η Λούκι είναι εκκεντρική, δυναμική και ανεξάρτητη. Δεν έχει σταθερές στη ζωή της. Δεν έχει σπουδάσει, κάνει διάφορες δουλειές και δεν αγαπάει την οικογένεια. Είναι «παιδί του αέρα». Εγώ πάλι είμαι συμβατικός άνθρωπος. Εχω περισσότερες ομοιότητες με τη Μιμή του σίριαλ», αναφέρει. Παρά τις... διαφορές τους η ηθοποιός αγαπάει ιδιαίτερα την ηρωίδα που ενσαρκώνει στη μικρή οθόνη. «Μου αρέσει η Λούκι γιατί είναι διαφορετική από εμένα. Παίρνω στοιχεία από τον δυναμισμό της και ζηλεύω την ανεξαρτησία της», καταλήγει.