Βασίλης Λυριτζής: «Δεν έχουμε πια τις ‘εκρήξεις’ που είχαμε στα πρωινά»
Ο Βασίλης Λυριτζής, μιλώντας για την πρωινή ενημέρωση την οποία υπηρετεί εδώ και πολλά χρόνια, μιλάει για τα κακώς κείμενα...
Παρακολουθώντας τα πρωινά, θεωρώ πως δεν έχουµε πια τις «εκρήξεις» που είχαµε παλιότερα...
«Και εγώ το ίδιο θεωρώ. Αυτό είναι το αποτέλεσµα µεγάλων και πολύχρονων διεργασιών στο κοινωνικό πεδίο, που ανάγκασαν πολλές φορές όσους χρησιµοποίησαν ή όσους χρησιµοποιήσουν τον λαϊκισµό ως εργαλείο, για τον εντυπωσιασµό και την τηλεθέαση και όχι για την ουσία της δηµοσιογραφίας, σε αναπροσαρµογές. Και αυτό γιατί ο πολίτης, όσο περνούν τα χρόνια, αναζητεί την ουσία της είδησης και την πραγµατικότητα στην είδηση. ∆εν λέω πως δεν υπάρχουν τέτοια φαινόµενα και τέτοιων ειδών τµήµατα και αντιλήψεις της κοινωνίας στην ειδησεογραφία. Ισα-ίσα. Λέω απλώς πως όσο περνάει ο καιρός, τόσο πληθαίνουν οι συνάδελφοι που επιχειρούν σε αυτή την κατεύθυνση, γιατί αυτή είναι η ανάγκη και η πραγµατικότητα. Άρα δικαιώνονται όσοι επέµειναν σε αυτή τη γραµµή, γνωρίζοντας πως µπορείς να χάνεις σε επίπεδο εντυπώσεων, αλλά κερδίζεις στο επίπεδο της ουσίας».
Έχετε σκεφτεί να «στήσετε» κι εσείς έναν τηλεκαβγά;
«Όχι. Γιατί δεν µπορώ να το κάνω. Ο καθένας έχει διαµορφώσει πλέον τον χαρακτήρα του -γιατί δεν είµαστε και 18 χρονών- µε βάση τις αντιλήψεις του, την άποψή του για τη δουλειά και τις ευρύτερες πολιτικοκοινωνικές του απόψεις. Έτσι, έχει διαµορφωθεί µια προσωπικότητα και στο επαγγελµατικό πεδίο. Από την άποψη αυτή µού είναι όχι απλώς αδύνατο επειδή διαφωνώ, αλλά και γιατί δεν µπορώ να το κάνω. Υπάρχουν άλλοι που µπορούν να το κάνουν πολύ καλύτερα από εµένα. Είναι σαν να µου λες «µπορείς να παρουσιάσεις µια εκποµπή µε µοντέλα;». Πολύ θα µου άρεσε να είµαι σε ένα τόσο όµορφο περιβάλλον, αλλά δεν µπορώ να το κάνω. Ταυτόχρονα, δεν θέλω να το κάνω γιατί δεν προσφέρει τίποτε σε εµένα ως επαγγελµατία, αλλά και δεν προσφέρει τίποτε στην κοινωνία. Υπήρξαν πολλές φορές που λόγω και δικής µας αδυναµίας διαχείρισης ενός τέτοιου πάνελ, δηλαδή ανθρώπων που είχαν έρθει για να καβγαδίσουν, βγήκε µια κακή εικόνα. Και πολλές φορές, εγώ ο ίδιος αισθανόµουν την ανάγκη να σηκωθώ να φύγω, ιδιαίτερα όταν έβλεπα πολιτικά πρόσωπα που θα έπρεπε να εκφράζονται µε σοβαρότητα, ηπιότητα και αξιοπρέπεια να αντιµάχονται τον αντίπαλό τους χρησιµοποιώντας τον εντυπωσιασµό για να πείσουν! Και δεν µπορείς να φύγεις, ούτε να τους κάνεις να σταµατήσουν, αισθάνεσαι πολύ άσχηµα και φροντίζεις την επόµενη φορά να µη µετάσχουν σε συζήτηση πρόσωπα που τροφοδοτούν τέτοιες συµπεριφορές».
Πηγή: Real