Η Αλεξάνδρα Τσόλκα σε τρίτο πρόσωπο

«Αν χρειαστεί να περιγράψω τον εαυτό μου, θα πω ότι είναι μια γυναίκα που γράφει, που λέει τη γνώμη της, που μετανιώνει, που νιώθει ενοχές, που λυπάται, που της αρέσουν τα μωρά, οι λίμνες, να ζωγραφίζει παραμύθια, να διαβάζει ιστορίες ανθρώπων, να πιστεύει στο καλό, να τσακώνεται εύκολα, να μένει προσκολλημένη στην ψυχική ηλικία των 9 της χρόνων και πολύ της πέφτει, που τραγουδάει φάλτσα, μαγειρεύει κακά, αγαπά να έχει φίλους, γεμάτο σπίτι, στρωμένα τραπέζια τις Κυριακές με οικογένεια, τα δυνατά γέλια, το σουρεαλιστικό χιούμορ, τα μαύρα μάτια της μικρής της κόρης και τα πράσινα της μεγάλης της. Θέλει όλοι να την αγαπάνε, αλλά μετά το ξεχνάει κιόλας, θα τρελαθεί αν πάθει κάτι η μάνα της. Κλαίει εύκολα. Γελάει ακόμα πιο εύκολα. Πεισμώνει. Ξεχνάει. Γερνάει. Και τη διασκεδάζει να μιλάει για τον εαυτό της στο τρίτο πρόσωπο...», εξομολογείται η ίδια στο Τηλέραμα.