Χριστίνα Πολίτη: «Η τηλεόραση δεν έχει βλάψει κανέναν. Μόνο τους ήδη βλαμμένους»
Τον λόγο για τον οποίο ήθελε να δουλέψει στην τηλεόραση αλλά και αν πιστεύει πως υπάρχει μεγάλη ανθρωποφαγία μέσα σε αυτή, μίλησε σε πρόσφατη συνέντευξη της η Χριστίνα Πολίτη.
Θεωρείς πως στην τηλεόραση υπάρχει πλέον και μεγάλη ανθρωποφαγία; «Αυτή η ανθρωποφαγία πηγάζει πρώτα από όλα από την κοινωνία που ζούμε και φυσικά έχει μεταφερθεί στην τηλεόραση και στα λοιπά μέσα με βασιλιά το Διαδίκτυο. Ο κόσμος έχει πλέον την τηλεόραση που «του αξίζει» εφόσον όλα κατευθύνονται βάσει τηλεθέασης. Κανείς δεν τολμά το καινούργιο ή το ποιοτικό, γι' αυτό και αναμασά τα ίδια και τα ίδια και η όποια καλή αρχή τελειώνει με το σχολιασμό του τεχνητού θεσπέσιου στήθους μιας τηλεστάρ χωρίς εκπομπή και τηλεθέαση, αλλά που εσένα, όταν τη... σκίζεις με το γάντι, σου κάνει τηλεθέαση. Δεν νομίζω ότι υπάρχει άλλη χώρα στον κόσμο που να ασχολούνται τόσο εμμονικά μετά νούμερα... Τόσα κουίζ με αδιάφορες απαντήσεις. Ούτε αυτά τα «αποκλειστικά» με τις μεταγραφές τύπου «ποιος θα κάνει πάνελ πού»... λες και του κλήρωσε υπουργείο. Άσε που έχεις να αντιμετωπίσεις και αυτούς που πέρασαν από την τηλεόραση, τώρα είναι στην απέξω και μανιάζουν να ξαναμπουν. Έχουμε και αυτές τις αναμεταδοθείς... Η χώρα καταστρέφεται και αυτοί συζητούν ακόμη με δέκα κανάλια»
Ο λόγος που μπήκες τελικά στη διαδικασία να δουλέψεις στην τηλεόραση είχε να κάνει με τη «ματαιοδοξία» σου; «Δεν καταλαβαίνω την ερώτηση περί ματαιοδοξίας. Στην τηλεόραση μπήκα με δοκιμαστικά για ειδήσεις από το '94 και ποτέ δεν της «έκατσα» κανονικά. Θα μπορούσα να κάθομαι με στυλό και να κάνω συνεντεύξεις με πολιτικούς και λόγω status. Ευτυχώς δεν το έκανα! Και εκπομπή δική μου δοκίμασα και δεν μου άρεσε... Και πάρα πολλές προτάσεις αφέθηκαν στο κενό. Προτιμούσα πάντα τα περιοδικά όσο ήταν καλά τα πράγματα. Και εκεί δεν κυνήγησα ποτέ καριέρα, ούτε θέσεις. Πάντα προτιμούσα σχέσεις. Για να είμαστε όμως και ειλικρινείς, η τηλεόραση δεν έχει βλάψει κανέναν. Μόνο τους ήδη «βλαμμένους». Και στα περιοδικά παρατηρητής παραμένω, απεχθάνομαι να πασάρω θέματα, να φαίνομαι πάνω από τους άλλους, να δέχομαι διευθυντικές θέσεις», λέει στο Εγώ.