Συγκλονιστικές εξελίξεις: Η Ελίφ γεννάει και το μωρό το απαγάγουν

Η αυτοθυσία του Κερέμ να σώσει την Ελίφ είχε ως αποτέλεσμα να κοπεί άγρια το νήμα της ζωής του. Η Μεριέμ είναι απαρηγόρητη και φυσικά κατηγορεί την Ελίφ για όλο αυτό το δράμα που ζει. Η ίδια ακροβατεί ανάμεσα στην τρέλα και τη λογική και οι πράξει της θα φέρουν μεγάλο πόνο τόσο στον αδελφό της και την οικογένειά της όσο και για την Ελίφ.

Το μίσος της για την κοπέλα ολοένα και μεγαλώνει και θα την εκδικηθεί πάση θυσία με τον χειρότερο τρόπο. Ένα πρωινό η Μεριέμ μπαίνει στο δωμάτιο της Ελίφ και αρχίζει να της φωνάζει και να την κατηγορεί για το θάνατο του Κερέμ. Κάποια στιγμή την Ελίφ την πιάνουν οι πόνοι. Πέφτει στο πάτωμα και φωνάζει, ενώ η Μεριέμ από πάνω της την κοιτάζει με μίσος. «Όπως κάηκε η δική μου ψυχή έτσι να καεί και η δική σου», της λέει και φεύγει χωρίς να της προσφέρει τη βοήθειά της. Η Ελίφ χάνει τις αισθήσεις το βράδυ τη βρίσκει ο Καχραμάν και τη μεταφέρει αμέσως στο νοσοκομείο. Η κατάσταση της είναι κρίσιμη. Η οικογένεια αγωνιά εκτός από τη Μεριέμ. «Όλα εδώ πληρώνονται! Ελπίζω τα νέα να είναι άσχημα όπως ήταν και του γιου μου», λέει με μίσος, ενώ ο Γιακούπ και η Σουκράν την κοιτάζουν σα στισμένοι. Το ίδιο βέβαια εύχεται και η Ντεφνέ που μαθαίνει τα νέα: «Μακάρι να μη γλιτώσεις, Ελίφ», μονολογεί. Μετά από πολλές ώρες αναμονής και αγωνίας η Ελίφ καταφέρνει να γεννήσει ένα υγιέστατο αγοράκι. Οι γιατροί την ενημερώνουν πως το παιδί της είναι καλά αλλά θα πρέπει για προληπτικούς λόγους να μείνει ένα βράδυ μόνο του. Στο μεταξύ, στο σπίτι η Μεριέμ κοιτάζει μια φωτογραφία του γιου της και θρηνεί. Η Κιγιμέτ πάει κοντά της και της λέει:» Κόρη μου, μην το κάνεις αυτό στον εαυτό σου! Μακάρι να ζούσε ο Κερέμ και ο θεός να έπαιρνε τη δική μου ψυχή!». «Η ζωή συνεχίζεται μητέρα», λέει η Μεριέμ αλλά στο μυαλό της έχει άλλα σχέδια. Η Ελίφ μαζί με τον Καχραμάν πάνε να δούνε το μωρό τους και η κοπέλα συγκινείται βαθιά. Την επόμενη μέρα η οικογένεια Γιορουχάν πάει στο μαιευτήριο για να δει τον νεογέννητο Τοπράκ και φυσικά η χαρά είναι μεγάλη. Την ίδια ώρα η Ντεφνέ φτάνει στο νοσοκομείο για να δει το μωρό. Η Κιγιμέτ τη βρίσκει στην αίθουσα με τα νεογνά και αν ρωτιέται τι δουλειά έχει εκεί. «Αυτό το μωρό θα ήταν δικό μου! Θα το μεγαλώναμε μαζί με τον Καχραμάν!». «Εγώ έκανα ό,τι περνούσε από τα χέρια μου. Όμως εσύ έκανες του κεφαλιού σου! Αν θέλεις πήγαινε στην Ελίφ και πες της ότι το μωρό είναι δικό σου! Όλα έγιναν εξαιτίας σου! Αρκετά! Δέξου πια ότι το μωρό είναι του Καχραμάν και της Ελίφ, παντρεύτηκαν! Φύγε τώρα», της λέει η Κιγιμέτ. Η Ελίφ βλέπει την Ντεφνέ να φεύγει, αλλά η Κιγιμέτ κάνει την ανήξερη. Μπορεί η χαρά για όλους να είναι μεγάλη αλλά ο κίνδυνος καιροφυλακτεί. Κι αυτός βρίσκεται ανάμεσα στην Ντεφνέ που θέλει πάση θυσία να πάρει αυτό το μωρό και γι' αυτό βάζει τον Ιμπραήμ να σκοτώσει την αντίζηλό της αλλά και στη Μεριέμ που θέλει να εκδικηθεί για το χαμό του γιου της και δηλώνει σε όλους πως θα φύγει και θα πάει σε μια θεία της. Όμως η αλήθεια είναι τελεία διαφορετική. Η Μεριέμ ενώ πάει στο αεροδρόμιο, την τελευταία στιγμή ζητάει από τον οδηγό ταξί να την αφήσει στο νοσοκομείο. Στο μεταξύ, ο Ιμπραήμ έχει μεταμφιεστεί καθάριοι και περιμένει την κατάλληλη στιγμή για να μπει στο δωμάτιο της Ελίφ και να τη σκοτώσει. Όμως τον προλαβαίνει η Μεριέμ. η οποία φτάνει στο νοσοκομείο και μπαίνει στο δωμάτιο κι ενώ η Ελίφ κοιμάται, εκεί νη παίρνει το μωρό, το βάζει στη βαλίτσα της και φεύγει ανενόχλητη. Αρκετή ώρα αργότερα η Ελίφ ξυπνάει και συνειδητοποιεί ο γιος της λείπει. Έντρομη, ρωτάει τις μαίες αν πήραν το γιο της, αλλά εκείνες λένε ότι δεν γνωρίζουν πού βρίσκεται το μωρό και ξεκινάει ένας αγώνας δρόμου για να εντοπιστεί το νεογέννητο. Η κοπέλα τηλεφωνεί στον Καχραμάν και τον ενημερώνει για την εξαφάνιση του γιου τους Η Ελίφ κλαίει μυρίζοντας το σκουφάκι του μωρού την. Την ίδια ώρα η Μεριέμ σκέφτεται τη δολοφονία του γιου της και ετοιμάζεται να πετάξει το μωρό στη θάλασσα.