Μίρκα Παπακωνσταντίνου: «Είμαι δοτική με τους ταλαντούχους ηθοποιούς»

«Της αρέσει πολύ το δώρο που κέρδισε, γιατί είναι ψωνάρα και περισσότερο τη νοιάζει το θεαθήναι παρά η μαγειρική. Την αφορά, δηλαδή, το ότι θα έρθει στο σπίτι ένας τηλεοπτικός σελέμπριτι κι αυτός την καταλαβαίνει από την αρχή! Είναι ένα πολύ ωραίο επεισόδιο, πολύ έξυπνα γραμμένο από τον Αντώνη Ανδρή. Έρχεται ο Βασίλης, του κάνω μια «επίθεση» αγάπης κι αυτός μου κάνει μια «αντεπίθεση» του τύπου «κάτσε ήσυχα, κυρά μου, εγώ ήρθα για το σεμινάριο» ! Ο Βασίλης είναι αποκάλυψη, γιατί ήρθε διαβασμένος και τις τέσσερις μέρες και περάσαμε χάρμα, αλλά, δυστυχώς, δεν πρόλαβε να φτιάξει τους κεφτέδες που κάνει στην «Ελένη» τόνισε στο 7 Μέρες TV.

-Η Αλεξάνδρα θέλει να μάθει ή πιστεύει ότι τα ξέρει όλα;

«Νομίζει ότι τα ξέρει όλα, γιατί έχει έναν αφόρητο εγωισμό. Έχω πει ότι είναι σαν την Τζέσικα Ράμπιτ, το καρτούν που έλεγε «έτσι με σχεδίασαν»! Απλώς της αρέσει που μπήκε στη μύτη μιας φίλης της κερδίζοντας το ημερήσιο σεμινάριο με τον Καλλίδη, αλλά δεν την πεις για τη Μενεγάκη!». Αυτός, απ' τη μεριά του, τη βάζει συνέχεια στη θέση της και στο τέλος τα βρίσκουν.»

-Η Αλεξάνδρα είναι αυτή που κρατάει το σπίτι ή ο Μενέλαος της αφήνει τα μπόσικα;

«Και τα δύο μαζί. Έχει ένα σύζυγο που τη λατρεύει κι αυτή- τον λα-τρεύει και βγαίνει πολύ η σχέση της βαθιάς αγάπης μεταξύ τους. Αλλά έχει και όρια ο Μενέλαος κι όταν τα ξεπερνάει, τον φοβάται. Νομίζω ότι την αφήνει να πι-στεύει ότι μπορεί να κάνει τα πάντα και από πίσω αυτός ρυθμίζει τις «αταξίες» της».

-Ο Προμηθέας Αλειφερόπουλος σας χαρακτήρισε πολύ δοτικό άνθρωπο απέναντι στους νέους ηθοποιούς.

«Παίξαμε μαζί στο Εθνικό, σε μια παράσταση που ξεκίνησε με πέντε θεατές και τελείωσε με πεντακόσιους, και περάσαμε υπέροχα στη σκηνή. Είμαι δοτική με τους ταλαντούχους ηθοποιούς. Ένα από τα παράσημα μου είναι η σχέση μου με τους ανθρώπους, αλλά αυτό δεν γίνεται με όλους. Με τα ταλαντούχα παιδιά συγκινούμαι -ανεβαίνουν δίπλα σου και μαζί σου. Καμία σκηνή, είτε τηλεοπτική είτε θεατρική, δεν γίνεται αν δεν «ακουμπάς» στον άλλο. Δεν παίζεις μόνος σου, με τον άλλο παίζεις -κι αν ο άλλος είναι ταλαντούχος, η σκηνή γίνεται δέκα φορές καλύτερη. Είναι και για μένα τιμή μου που έπαιξα μαζί του.»