O Σωτήρης Δανέζης κάνει οδοιπορικό στην Ειδομένη

Η εκπομπή υπό τον τίτλο «Εγκλωβισμένοι» αποτυπώνει το δράμα δεκάδων οικογενειών και παιδιών που περιμένουν εδώ και μέρες μπροστά στον μεταλλικό φράχτη να ανοίξει ξανά η πύλη που οδηγεί σε μια καλύτερη ζωή. «Οι εικόνες είναι πολλές και είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις κάποια. Νομίζω ότι από τις πιο έντονες εικόνες ήταν αυτές του καταυλισμού μέσα στη λάσπη. Με τις σκηνές και τους ανθρώπους την επόμενη μέρα μιας πολύ δυνατής μπόρας που έβλεπαν να έχουν βυθιστεί στη λάσπη τα λιγοστά υπάρχοντά τους αλλά και τα όνειρά τους για μια καλύτερη ζωή στην Ευρώπη» αναφέρει ο Σωτήρης Δανέζης στο «TV Εθνος».
Ο φακός της εκπομπής κατέγραψε τον καθημερινό αγώνα των εθελοντικών οργανώσεων που δραστηριοποιούνται στην Ειδομένη («Γιατροί Χωρίς Σύνορα», «Ερυθρός Σταυρός», «Γιατροί του Κόσμου») στην 24ωρη κλινική του καταυλισμού αλλά και τις προσπάθειες της Υπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ και άλλων οργανώσεων να συγκεντρώσουν και να προσφέρουν τρόφιμα στους πρόσφυγες. «Εμείς δεν εστιάσαμε τόσο στις ιστορίες των προσφύγων όσο στις ιστορίες των εθελοντών και των μελών των ΜΚΟ που προσπαθούν να διευκολύνουν τις συνθήκες διαβίωσης αυτών των ανθρώπων, και είναι ιστορίες που δεν έχουν ακουστεί όσο θα έπρεπε. Ιστορίες ανθρώπων που δίνουν καθημερινή μάχη με πολύ λίγα εφόδια αλλά με πολύ μεγάλο κουράγιο και δύναμη ψυχής για να προσφέρουν στον συνάνθρωπο και να μετριάσουν τον πόνο και την αγωνία τους. Οι ιστορίες των προσφύγων είναι λίγο πολύ κοινές. Πρόκειται για οικογένειες που έφυγαν από τον πόλεμο, άνθρωποι που άφησαν τα σπίτια τους και φόρτωσαν στην πλάτη τους ένα σακίδιο και μαζί με αυτό και τις ελπίδες τους για μια νέα ζωή στην Ευρώπη. Τώρα βρίσκονται εγκλωβισμένοι πίσω από έναν μεταλλικό φράχτη περιμένοντας μάταια μάλλον να ανοίξουν τα σύνορα για να φθάσουν στον τελικό τους προορισμό κάπου στην κεντρική Ευρώπη» αναφέρει ο δημοσιογράφος επισημαίνοντας τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι οργανώσεις. «Eχω την αίσθηση πως έχουν φθάσει στα όριά τους. Προσπαθούν με τα μέσα και το ανθρώπινο δυναμικό που έχουν στη διάθεσή τους να διαχειριστούν έναν καταυλισμό ο οποίος μέρα με τη μέρα μεγαλώνει, όπου η μόνη παρουσία του ελληνικού κράτους είναι οι κλούβες της αστυνομίας, τα ματ και οι αστυνομικοί, έναν καταυλισμό που υποτίθεται πως ήταν πρόχειρος και καθίσταται εκ των πραγμάτων μέρα με τη μέρα όλο και πιο μόνιμος. Τα μέσα που έχουν οι οργανώσεις στη διάθεσή τους είναι συγκεκριμένα και λιγοστά. Ανθρωποι περιμένουν στις ουρές για δύο ώρες για να πάρουν μισό λίτρο νερό και ένα σάντουιτς. Είδαμε οικογένειες να περιμένουν πολλές ώρες για ένα πιάτο φαγητό. Η προσφορά των εθελοντών δεν είναι μικρή ούτε ευκαταφρόνητη όμως έχει και αυτή ένα όριο».
Ο Σωτήρης Δανέζης περιγράφει τις δυσκολίες κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων: «Θέλαμε να αποτυπώσουμε την εικόνα εκείνης της στιγμής που οι περισσότερες σκηνές βούλιαζαν σ' έναν λασπότοπο και την ίδια ώρα υπήρχε σε εξέλιξη μια μικρή διαδήλωση Σύρων φοιτητών στη μέση των σιδηροδρομικών γραμμών που φώναζαν ρυθμικά το όνομα της καγκελαρίου Μέρκελ και ανάρτησαν μια γερμανική σημαία, θέλοντας να δείξουν πόσο πολύ ήθελαν να ταξιδέψουν στη Γερμανία. Εκείνη τη στιγμή οι κάμερες δεν άντεξαν τη βροχή. Και όσο και αν θέλαμε να συνεχίσουμε τη βιντεοσκόπηση, ήταν αδύνατο. Την επόμενη μέρα όμως το σκηνικό ήταν πραγματικά αποκαλυπτικό».
Πηγή: Tv Έθνος