Μιχάλης Κουινέλης: «Κοιµάµαι ήσυχα τα βράδια»

Η επιλογή σου να µένεις στην Αλεξανδρούπολη έχει στοιχίσει στην καριέρα σου;

Όχι. Ίσα-ίσα. Νοµίζω ότι µε βοήθησε πολύ γιατί µε κράτησε πολύ προσγειωµένο στο να κάνω τα ίδια πράγµατα που έκανα. Αναφερόµενος κυρίως στη µουσική, στο να κάνω και να ακούω µουσική.

Αισθάνεσαι λίγο... ∆ον Κιχώτης;

Ξέρω ότι αισθάνοµαι καλά µε αυτό που κάνω. ∆εν ξέρω αν είναι... δονκιχωτισµός. Εγώ κοιµάµαι ήσυχα τα βράδια και αυτό έχει µεγάλη σηµασία για εµένα. ∆εν µου αρέσει να βροντοφωνάζω ότι βοηθάω, ούτε µε νοιάζει να λέει ο κόσµος πως είµαι καλό παιδί. Εµένα µε ενδιαφέρει να υπάρχει ουσιαστική προσφορά. ∆εν µε νοιάζει να το ξέρουν πολλοί. Όταν βοηθάς, µπορεί να µην ανταµειφθείς άµεσα, αλλά σε βάθος χρόνου θα πάρεις καλό από µία κατάσταση. Ήδη µας έχουν φορτώσει µε πολλά στην Ελλάδα, γι’ αυτό και εγώ θέλω να αισθάνοµαι καλά µε ό,τι κι αν κάνω.

Τι σε προβληµατίζει περισσότερο;

Το γεγονός ότι είναι όλα µπερδεµένα. ∆εν γνωρίζουµε ποιο θα είναι το επόµενό µας βήµα. Επίσης, κάνουµε πράγµατα χωρίς να ξέρουµε τον λόγο που τα κάνουµε. Υπάρχει µια γενικότερη θολούρα. Το τοπίο, λοιπόν, είναι θολό, από την άποψη ότι έχουµε χάσει την αίσθηση του σωστού και του λάθους. Από τη µία, όλοι µαχόµαστε για να έχουµε δουλειά και, από την άλλη, όλες αυτές οι εργασιακές συνθήκες σε αποκαρδιώνουν. ∆εν υπάρχουν κίνητρα για να µας πηγαίνουν παρακάτω. Οι άνθρωποι χρειαζόµαστε έναν µπούσουλα για το πώς θα εξελιχθούµε και δυστυχώς εµείς τον έχουµε χάσει. Παρ’ όλα αυτά, δεν είµαι και από τους µηδενιστές. ∆εν τα βλέπω όλα µαύρα και προσπαθώ ακόµα να ονειρεύοµαι.

Πηγή: Real