Τρεις τηλεκριτικοί ακτινογραφούν το «Ράδιο Αρβύλα» και…

«Ο Θεός έκανε την τηλεόραση και μόλις είδε τα αποτελέσματα, έφτιαξε τη σάτιρα! Πάλι καλά να λέμε... Για πολλά χρόνια η σάτιρα στη μικρή οθόνη είναι ό,τι η επιθεώρηση για το θέατρο. Τα τελευταία, δε, χρόνια αντικαθιστά επαξίως την πολιτική ζωή του τόπου. Πάλι καλά να λέμε.... Ανάμεσα σε άλλα προγράμματα είναι και οι «Ράδιο Αρβύλα». Δοξαστικά το πιο πετυχημένο από τα άλλα προγράμματα, πολύ δε των ειδήσεων κάθε καναλιού!

Νομίζω ότι η επιτυχία τους έγκειται πέρα από το ακομπλεξάριστο της ομάδας και στην εξυπνάδα του καναλιού να τους αφήσει ήσυχους να κάνουν τη δουλειά τους. Πάλι καλά να λέμε. Οχι πως δεν έχουν κακές στιγμές ή βαρετές. Ευτυχώς χτυπούν λίγο και φεύγουν γρήγορα, πριν προλάβουν να κουραστούν. Και να κουράσουν. Πάλι καλά να λέμε...

Θα μου άρεσε να είχαν μια γυναίκα στην εκπομπή. Είχαν βεβαίως τη «Σαρδέλα», αξιαγάπητη, αλλά τετράποδη και μουγκή. Επιπλέον μας άφησε το γλυκό μου. Εδώ δεν ισχύει το πάλι καλά να λέμε...» τόνισε στο TV Έθνος η Ντέπυ Γκολεμά

Η Αφροδίτη Γραμμέλη υποστηρίζει πως: «Η παρέα της καρδιάς μας... Οι «Ράδιο Αρβύλα» είναι η τηλεοπτική φωνή μας, είναι οι φίλοι μας που έχουν το ταλέντο να πουν αυτό που θα θέλαμε κι εμείς, αλλά εκείνοι το κάνουν με τόσο επιτυχημένο και μοναδικό τρόπο. Είναι αυθεντικοί, απλοί, κεφάτοι, ταλαντούχοι και πετυχαίνουν αυτό που έχει ξεχάσει η τηλεόραση εδώ και καιρό: να είναι κομμάτι της κοινωνίας.

Ο Αντώνης Κανάκης και η παρέα του βλέπουν με ψυχραιμία και κρίνουν με δικαιοσύνη, αλλά όχι με σοβαροφάνεια. Κάνουν χιούμορ, αλλά όχι χαβαλέ, σέβονται τον άνθρωπο και τον τηλεθεατή, το κανάλι που τους φιλοξενεί και τη δουλειά τους. Ναι, λοιπόν, οι παρέες γράφουν ιστορία, και το κάνουν τόσο επιτυχημένα.

Μακριά από δεσμεύσεις, από εύνοιες σε κολλητούς και σε εκλεκτούς φίλους, χτυπούν μια στο σφυρί και μια στο πέταλο, δεν γλείφουν, δεν κανακεύουν, δεν χαϊδεύουν. Γιατί απλά δεν το έχουν ανάγκη. Είναι ελεύθεροι κι ωραίοι. Και αρέσουν στον κόσμο και τον κάνουν να γελάσει, ακόμη και με τα βάσανά του. Ε, δεν το λες και λίγο αυτό. Το λες μοναδικό και υπέροχο. Το λες επιτυχία και το λες τηλεόραση αξιώσεων».

Η Νανά Παλαιτσάκη από την άλλη δηλώνει:

«Αυτή η άθλια παρέα που θα τη συναντούσες άνετα σε ΚΨΜ φαντάρων έχει καταφέρει να την παρακολουθώ εμμονικά, γιατί είναι η μοναδική αντιπολίτευση με επιχειρηματολογία απέναντι στην εξουσία. Σήμερα θέλω ν’ αποκαλύψω τη δομή της που είναι -ας μην κρυβόμαστε- αντίστοιχη με εκείνη της δομής μαφιόζων. Καταρχάς η ανυπαρξία πληροφοριών για την προσωπική ζωή των πρωταγωνιστών ενισχύει την αρχική μου θέση.

ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ: Ο Στάθης Παναγιωτόπουλος! Είναι σιωπηλός, παρακολουθεί το πώς εκτελούν την αποστολή τους οι υπόλοιποι και κατόρθωσε με τα απαισιότατα ανέκδοτά του να τον αντιγράψουν οι περισσότεροι πρωταγωνιστές εκπομπών ψυχαγωγίας (θα μπορούσα να τον φανταστώ και σαν τον Τσάρλι από τους «Αγγελους του Τσάρλι»).

ΕΚΤΕΛΕΣΤΗΣ: Ο Αντώνης Κανάκης! Γυμνασμένος και σηκώνοντας στους δικεφάλους του τον ρόλο του πρωταγωνιστή προκαλεί (μμμμμμ... όπως η Μαλβίνα και ο Τζιμάκος ο Πανούσης ταυτόχρονα) το κατεστημένο.

ΣΩΜΑΤΟΦΥΛΑΚΑΣ: Ο Σερβετάς! Για ξεκάρφωμα κυκλοφορεί και με γυναικεία ρούχα, γεγονός που τον κάνει ακόμη περισσότερο επικίνδυνο.

ΤΑΜΙΑΣ: Ο Χρήστος Κιούσης! Αν δεν μιλούσε θα μπορούσε να «περάσει» και σαν λογιστής με έδρα στα βόρεια προάστια.

Η συγκεκριμένη παρέα γράφει ιστορία στην ιδιωτική τηλεόραση, «παντρεύο-ντας» τη σκληρή κριτική στην εξουσία με το χιούμορ που οι «καφρίλες» γίνονται τόσο όσο, χωρίς να παύουν ταυτόχρονα να διαδίδουν μηνύματα πολιτισμού και ανθρώπινης ευαισθησίας.

Γι’ αυτό και πρωταγωνίστρια για πολλά χρόνια ήταν η «Σαρδέλα» τους, γι’ αυτό και η αποστολή του Αντώνη στην Αφρική, γι’ αυτό και η προσπάθεια να βοηθούν όσους πάσχουν με κάθε μέσο και τρόπο. Οσο για τον Δημήτρη Κοσμόπουλο; Η τρέλα των πλάνων του είναι αντίστοιχη των δημιουργών της εκπομπής.»