Γιώργος Λιάγκας: «Γιατί τέτοια χαρά στο άκουσμα ότι θα κλείσει ένα κανάλι;»
Ο Γιώργος Λιάγκας παίρνει θέση στο θέμα που έχει προκύψει με το θέμα με το Mega και κατηγορεί όλους αυτούς που… χαρήκανε με την είδηση ότι το κανάλι θα κλείσει.
«Η χώρα μας είναι μικρή. Όσοι κάνουμε την ίδια δουλειά λίγο ως πολύ γνωριζόμαστε μεταξύ μας. Και από την καλή και από την ανάποδη. Αλλά κυρίως από τη δεύτερη, μιας και αυτή είναι που χαρακτηρίζει τη φυλή μας. Δυστυχώς, σε όλα τα κράτη του κόσμου η κοινωνία είναι απολύτως ταξική και προφανώς δεν υπάρχει ισότητα ανάμεσα στους ανθρώπους. .Και πώς θα μπορούσε να είναι αλλιώς άλλωστε, όταν το 50% του παγκοσμίου πλούτου το κατέχουν λιγότερες από 100 οικογένειες. Είναι απολύτως θεμιτό να διεκδικούμε την ισότητα, την ισονομία και την ισοπολιτεία μέσα στο πλαίσιο αυτό που εμείς οι άνθρωποι ορίσαμε ως Δημοκρατία. Όπως και να 'χει, όμως, ο πλούσιος πάντα θα έχει το πλεονέκτημα. Και θα 'χει και τη δυνατότητα να διαπλακεί πρώτος με οποιαδήποτε εξουσία για να παράγει περισσότερο πλούτο, για τον εαυτό του, αλλά, από την άλλη, και για να προσφέρει και δουλειά με όσο το δυνατόν καλύτερες και ευνοϊκότερες για τον εργαζόμενο συνθήκες. Και εδώ τίθεται το θέμα της διεκδίκησης. Αυτό που δεν κατάλαβα ποτέ είναι γιατί τέτοια χαρά στο άκουσμα ότι θα κλείσει ένα κανάλι και ότι θα μείνουν άνεργοι πάνω από 600 άνθρωποι, μόνο και μόνο επειδή έτσι τιμωρείται το κακό κεφάλαιο. Μα, θα γίνει έτσι το κεφάλαιο φτωχότερο ή ο εργαζόμενος; Τιμωρείς το αφεντικό μαστιγώνοντας τον υπάλληλο; Και, στο τέλος-τέλος, τι φταίει οποιοσδήποτε εργαζόμενος για τις ύποπτες ή αδιαφανείς σχέσεις του αφεντικού του με αυτόν που κυβερνά; Γιατί, είπαμε, ακόμα και να αλλάξεις αυτόν που κυβερνά ή αυτόν που έχει χρήμα, αυτά , τα δύο μέρη θα βρουν πάντα τον τρόπο να συνδιαλλαγούν. Ας μην κοροϊδευόμαστε.
Ευτυχώς, το Μega, όπως φαίνεται, σώζεται και όσοι προέβλεπαν ή εύχονταν το αντίθετο διαψεύδονται. Και μέσα από το δράμα ακόμα κάποιων ανθρώπων που βίωσαν αβεβαιότητα και φόβο για το μέλλον τους, σε μια κοινωνία που βιώνει μια απίστευτη κρίση, αποδεικνύεται ότι δεν είναι μόνο ο πλούσιος ο κακός λύκος του παραμυθιού. Βλέπετε, τα ταπεινά και μαύρα, ένστικτα δυστυχώς δεν έχουν να κάνουν ούτε με την καταγωγή, ούτε με το χρήμα, αλλά με αυτή καθαυτή την ίδια την ανθρώπινη φύση μας...»έγραψε στο secret.