Ελένη Κοκκίδου: «Δεν ήταν τρομακτικό, ήταν γοητευτικό…»

«Το σημαντικότερο και το πολυτιμότερο ήταν η οικειότητα με τον πολύ κόσμο. Ηταν πρωτόγνωρο για μένα να σταματά ο κόσμος στον δρόμο και να μου μιλά. Συνήθως περπατούσα και δεν συνέβαινε το παραμικρό και ξαφνικά όλο αυτό άλλαξε. Και άλλαξε με έναν γλυκό τρόπο, γιατί όλη η προσέγγιση ήταν και είναι τόσο συναισθηματική. Ξέρετε, αυτά πια δεν συμβαίνουν με την τηλεόραση και τους ανθρώπους της, παραπέμπουν σε άλλες εποχές, σε εποχές του παλιού καλού ελληνικού κινηματογράφου» τόνισε στο Βήμα.

-Σας τρόμαξε;

«Οχι, απλά με παραξένεψε λίγο. Αλλά δεν ήταν τρομακτικό, ήταν γοητευτικό. Όταν έχεις μάθει να συνομιλείς με κάποιους θεατρόφιλους που έρχονται στις παραστάσεις να σε δουν και σου λένε δυο λόγια, όλο αυτό που συνέβη με τη σειρά κάπως σε ξαφνιάζει. Μου χαμογελούν, μου μιλούν με αγάπη και κυρίως με ευχαριστούν γιατί πιστεύουν και νιώθουν ότι τους δίνουμε χαρά μέσα από πολύ δύσκολες συνθήκες όπως αυτές που ζούμε. Εγώ το βρίσκω πολύ σημαντικό».

-Η επιτυχία της σειράς πάντως φάνηκε ότι άντεξε στον χρόνο...

«Ναι, γιατί πρόκειται για τηλεοπτικό προϊόν το οποίο έχει ποιότητα, αισθητική και ένα πολύ καλό σενάριο. Ο τρόπος που μίλησε στον κόσμο ήταν πολύ ανθρώπινος και κατάφερε να θυμίζει σε όλους κάτι από τη ζωή τους».