Γιάννης Στάνκογλου: «Βρίσκω πραγματικά ωραίο να βλέπεις τον εαυτό σου μέσα από κάποιον άλλον»

«Ο Ετεοκλής είναι ο πρώτος μοναχικός ήρωας που γνωρίζει τη μοίρα του» λέει ο ηθοποιός που ανέλαβε, σε διπλή διανομή με τον Χρίστο Στυλιανού, να τον μεταφέρει στη σκηνή.«Με ενδιέφερε πολύ να τον κάνω. Οπως και να συνεργαστώ με τον Τσέζαρις Γκραουζίνις πάνω σε αυτή την εξαιρετική μετάφραση του Γιώργου Μπλάνα». Και συνεχίζει: «Ο Ετεοκλής ξέρει τι θα του συμβεί αλλά δεν προσπαθεί να το αποφύγει. Πηγαίνει σε αυτό γιατί ξέρει ότι αλλιώς δεν πρόκειται να σώσει την πόλη του ούτε να είναι ευτυχισμένος. Δυστυχώς τέτοιοι χαρακτήρες δεν υπάρχουν σήμερα».

Μα μπορεί ένας άνθρωπος να σώσει μια πόλη, μια χώρα; «Ναι, πιστεύω ότι μπορεί όταν βρίσκεται κοντά στην εξουσία και ξέρει ποια είναι η αλήθεια. Αλλά δεν έχουμε αντίστοιχους χαρακτήρες σήμερα. Γιατί ο Ετεοκλής είναι πολύ καθαρός. Και ας ξεκινάει με κάτι αρνητικό, την άρνησή του να δώσει την εξουσία στον αδελφό του, τον Πολυνείκη, όπως έχει συμφωνηθεί. Και ο Αισχύλος μας παραδίδει ένα έργο που αν και είναι πολεμικό, το μετατρέπει σε αντιπολεμικό, αποδεικνύοντας πόσο γελοίοι είναι εκείνοι που επιδιώκουν τον πόλεμο», λέει στο Βήμα.

Πρώτη φορά στην Επίδαυρο ο Γιάννης Στάνκογκλου και επισημαίνει «αυτή την ξεχωριστή ενέργεια του χώρου», όπως και το γεγονός της διπλής διανομής, «κάτι που δεν γίνεται συνήθως. Κι όμως είναι πολύ σημαντικό να βλέπεις τις πρόβες του ρόλου σου από έναν άλλο ηθοποιό. Φυσικά και παρακολουθώ τις πρόβες και βρίσκω πραγματικά ωραίο να βλέπεις τον εαυτό σου μέσα από κάποιον άλλον. Παίρνεις ερεθίσματα». Παράλληλα εξηγεί ότι όταν δεν είναι ο Ετεοκλής, εμφανίζεται, προς το τέλος του έργου, ο αδελφός του, ο Πολυνείκης.«Υπάρχει μια σκηνή μάχης, στο τέλος του έργου, μια μάχη που δεν γίνεται με όπλα αλλά με αγκαλιές».