Χρίστος Στυλιανού: Αυτός είναι ο ηθοποιός που περιοδεύει σε όλη τη χώρα ως «Ετεοκλής»
Πολιτογραφημένος Θεσσαλονικιός, αν και μεγαλωμένος στην Κύπρο, ο Χρίστος Στυλιανού, ηθοποιός με ευρεία γκάμα δυνατοτήτων, αποτελεί ένα από τα βασικά στελέχη του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, εδώ και μια δεκαετία.
Στους «Επτά επί Θήβας» του Αισχύλου που παρουσιάζει το ΚΘΒΕ, σε σκηνοθεσία Τσέζαρις Γκραουζίνις, υποδύεται τον Ετεοκλή (σε διπλή διανομή με τον Γ. Στάνκογλου), τον μοναχικό κεντρικό ήρωα της τραγωδίας. Η Θήβα βρίσκεται σε ασφυκτική κατάσταση πολιορκίας κι εκείνος προσπαθεί να οργανώσει την αντεπίθεση, σε μια μάχη καταδικασμένη να καταλήξει χωρίς πραγματικό νικητή. Η παράσταση, που κέρδισε τις εντυπώσεις στα Επιδαύρια, περιοδεύει ανά την Ελλάδα. ο ίδιος μιλά στο Έθνος για το ρόλο του, τους προβληματισμούς του αλλά και για το αν δικαιολογεί τα αρνητικά συναισθήματα που μας κατακλύζουν.
Ο κεντρικός ήρωας της τραγωδίας, ο Ετεοκλής πάσχει σημαδεμένος από την οικογενειακή κατάρα και οργανώνει την αντεπίθεση σε μια μάχη καταδικασμένη να καταλήξει χωρίς πραγματικό νικητή. Πώς τον αντιμετωπίσατε;
«Ο Ετεοκλής είναι ένας ξεχωριστός ήρωας γιατί, αν και έχει την εξουσία, δεν φαίνεται να πιστεύει ότι την αξίζει. Γνωρίζοντας ότι ευθύνεται για την κατάσταση στην οποία έχει επέλθει η πόλη και στηριζόμενος στους πολίτες της, παίρνει αποφάσεις και προσπαθεί να εμπνεύσει εμπιστοσύνη»
Τι σας προβληματίζει;
«Ο θυμός. Οι άνθρωποι δεν ξεπερνάνε τον θυμό τους. Και τον εκφράζουν με την παραμικρή ευκαιρία. Από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έως τον δρόμο, που μπορεί να τσακωθούν με το παραμικρό. Ακόμα, η δύναμη που έχει το πληκτρολόγιο είναι πέρα από τη δική μου λογική. Χάνεις πολύ εύκολα το μέτρο, γιατί δεν έχεις έναν άνθρωπο απέναντί σου για να κάνεις διάλογο. Ισως, εάν μάθουμε ότι υπάρχει πάντα χώρος (και) για το λάθος, ότι μπορούμε να κάνουμε και λάθος, ίσως τότε να αλλάξουν κάποια πράγματα»
Δικαιολογείτε τα αρνητικά συναισθήματα που μας κατακλύζουν;
«Οταν νιώθεις κάτι, το νιώθεις. Δεν μπορείς να πεις στον άλλο δεν είναι σωστό αυτό που νιώθεις. Από 'κεί και πέρα οφείλουμε ως άνθρωποι να κάνουμε κάτι, γιατί δεν είναι καθόλου καλοί οδηγοί τέτοια συναισθήματα. Εάν γινόμαστε έρμαια των ενστίκτων και των συναισθημάτων μας, δεν μπορούμε να προχωρήσουμε. Ας αναλογιστεί ο καθένας μας και τη δική του την πορεία, σε όλα αυτά τα χρόνια. Κι από 'κεί και ύστερα να δούμε πώς μπορούμε να ξαναδημιουργήσουμε, με ειλικρίνεια και καθαρότητα. Να προσπαθήσει ο καθένας στο μέτρο του δυνατού»
Πηγή: Έθνος