Πρωταγωνιστής της σειράς δηλώνει:΅«Με το «Μπρούσκο» νιώθω ότι δεν πήρα κάποιο μεγάλο ρίσκο»

-Στην πράξη πως γίνεται να συνδυάζει μια καριέρα στην Αμερική με ένα καθημερινό σήριαλ στην Ελλάδα;

«Για μένα είτε παίζω σε μια αμερικανική είτε σε μια ελληνική ή σουηδική παραγωγή είναι το ίδιο, εξετάζω απλά τις συνθήκες πριν ξεκινήσω μια συνεργασία. Το «Μπρούσκο» μου άφησε μια πολύ ωραία γεύση κι αυτή την στιγμή που μιλάμε έχω άριστες γεύσεις τόσο με το δημιουργικό τμήμα της σειράς όσο και με τον Ant1. Αν δηλαδή γυρνούσα τον χρόνο πίσω και πήγαινα πίσω στον περσινό Μάιο που μου έγινε η πρόταση θα έλεγα ξανά «ναι». Με το «Μπρούσκο» νιώθω ότι δεν πήρα κάποιο μεγάλο ρίσκο, διότι εντάχθηκα σε μια ήδη πολύ πετυχημένη δουλειά που δεν υπήρχε η περίπτωση να μην πάει καλά και να κοπεί σε 3 μήνες» τόνισε στην Αγορά ο Μάνος Γαβράς.

-Αυτή την στιγμή τι δουλειές να περιμένουμε από σένα στο εξωτερικό;

«Ουσιαστικά θα πάρω μέρος σε 4 διαφορετικές ταινίες, ωστόσο δεν είναι ακόμη όλες ανακοινώσιμες. Αυτό για το οποίο μπορώ να μιλήσω είναι το «Οι πύλες του Άδη», μια ταινία που είναι μια μοντέρνα εκδοχή στον μύθο του έρωτα του έρωτα του Άδη και της Περσεφόνης. Υποδύομαι τον ομώνυμο ρόλο και στην ταινία συμμετέχει μια ομάδα αμερικανών ηθοποιών. Τα γυρίσματα θα πραγματοποιηθούν στη λίμνη του Αχέροντα στην Πρέβεζα αλλά και στο Μεσολόγγι , ενώ κάποιες σκηνές θα γυριστούν στην Αμερική. Επίσης, βγαίνει στις κινηματογραφικές αίθουσες η ταινία «Swing Away» που έχει γυριστεί την Ρόδο και την Νέα Υόρκη.»

-Για ποιο λόγο τελικά η Ελλάδα δεν δίνει άδεια στα μεγάλα κινηματογραφικά στούντιο του Χόλυγουντ να έρθουν εδώ για γυρίσματα; Που σκαλώνει το θέμα και πηγαίνουν στην Ισπανία και την Ισλανδία;

«Το θέμα στην πράξη του έχει να κάνει με την επιστροφή φόρου, δηλαδή η χώρα που φιλοξενεί την εταιρία παραγωγής ουσιαστικά της κάνει φορολογικές ελαφρύνσεις. Ο λόγος που στην Ελλάδα έρχονται για γυρίσματα συνήθως μικρές κινηματογραφικές παραγωγές είναι ότι καλύπτουν μόνες τους το κόστος της επιστροφής φόρου κι έτσι δεν ζητούν την βοήθεια της κρατικής μηχανής. Όταν όμως μιλάμε για μια ταινία με πολλαπλάσιο κόστος παραγωγής, εκεί είναι σημαντικό το εκάστοτε κράτος που φιλοξενεί τα γυρίσματα να καλύπτει το ποσό της φορολογίας. Με λίγα λόγια, στην Ελλάδα δεν βοηθάμε στο κομμάτι της φορολογίας κι έτσι δεν μας προτιμούν τα μεγάλα στούντιο της Αμερικής. Δεν υπάρχει στην Ελλάδα μια σωστά οργανωμένη προσπάθεια προσέγγισης ξένων παραγωγών, αλλάζουν συνέχεια οι κυβερνήσεις, αλλάζουν οι υπουργοί και τις περισσότερες φορές την λύση δίνουν οι ιδιώτες και οι τοπικοί επιχειρηματίες. Για να καταλάβεις τι εννοώ, η ταινία του Ματ Ντέιμον, «Jason Bourne», σεναριακά βρίσκεται στην Αθήνα αλλά τα γυρίσματα έγιναν στο εξωτερικό επειδή δεν τους δώσαμε άδεια! Μιλάμε για μα τεράστια παραγωγή ύψους 16 εκατομμυρίων δολαρίων, η οποία θα προσέφερε δουλειά σε χιλιάδες κομπάρσους και στα ξενοδοχεία της Αθήνας.»