Αντώνης Καρυστινός: «Ο δικός μου ο ρόλος αποτελεί μια αλληγορία»
Ο Αντώνης Καρυστινός έγινε ηθοποιός στα 26 του, όταν έκλεισαν τα έντυπα στα οποία εργαζόταν ως art director. Η υποκριτική πώς προέκυψε;
«Τότε ήταν που ήρθα σε επαφή με το θέατρο του Δρόμου και αποφάσισα να το ακολουθήσω. Ήταν θέμα σκέψης και μυαλού και όχι τόσο επιθυμία, γιατί αυτό το είδος τότε ήταν πολύ πρωτόγνωρο. Στη συνέχεια, για μία ολόκληρη χρονιά παρακολουθούσα περισσότερο ως παρατηρητής, χωρίς ενεργό συμμετοχή, στη σχολή του Βασίλη Διαμαντόπουλου και μετά έγινα δεκτός στη σχολή του Γιώργου Κιμούλη, η οποία ήταν για εμένα μία εξαιρετική εμπειρία»
Στο θέατρο Διάνα ανεβαίνει στη σκηνή δίπλα στην Ελένη Ράντου και υποδύεται μία δαιμονική προσωπικότητα στην παράσταση «Για μια ανάσα». Τι λέει για το ρόλο του;
«Ο σύγχρονος Ευρωπαίος χάνει την ασφάλεια και τη σταθερότητα που ένιωθε ότι έχει απέναντι στους άλλους ανθρώπους. Η δομή του έργου αποκαλύπτει το θέμα αυτό. Ξεκινά από ένα one night stand, ένα πολύ ευρωπαϊκό θέμα που καταλαβαίνει οποιοσδήποτε, όπου και δημιουργείται η πρώτη σύγκρουση στο ζευγάρι, γιατί υπάρχει μια υποτιθέμενη παρεξήγηση που θέτει ο άνδρας απέναντι στη γυναίκα. Την περνά για πόρνη και της λέει ότι θέλει να την πληρώσει για τη βραδιά. Εκεί μπαίνει μέσα και το κομμάτι των αξιών και προχωρά για να φτάσει στην οικονομική κατάρρευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που οδηγεί και στη μεταναστευτική ανάγκη που υπάρχει στον πλανήτη και στο κατά τη γνώμη μου αισιόδοξο τέλος: «Ανασαίνω και η ανάσα μου είναι απειλή». Ο δικός μου ο ρόλος αποτελεί μια αλληγορία. Γιατί ο δαίμονας δεν είναι ούτε ο σατανάς, ούτε έκπτωτος άγγελος αλλά το κομμάτι του άνθρωπου το ματαιόδοξο, το φιλόδοξο, που έχει συνεχώς καινούργιες ανάγκες, που είναι άκρως καταναλωτικό», λέει στην Αγορά.