Ο Γιώργος Κιμούλης στην Έλενα Κατρίτση

Θυμάται εικόνες από τα παιδικά του χρόνια στις γειτονιές του Πειραιά και τα «άγρια» χρόνια της εφηβείας. Ακόμη, μιλάει για την πορεία της ζωής του, που υπήρξε πάντοτε σύμφωνη με τα δικά του «θέλω», ακόμα και όταν αυτά ήταν αντίθετα με τα «πρέπει» των άλλων.

Εξηγεί γιατί δεν έχει αποδεχθεί τις προτάσεις που του έγιναν να αναλάβει πολιτικές θέσεις, κρίνει την κυβέρνηση και απαντάει στις επικρίσεις που δέχθηκε για τη συμμετοχή του στην Επιτροπή Αναθεώρησης του Συντάγματος: «Δεν είναι ανάληψη θέσης εξουσίας... Διάβασα “τι θέλει ο Κιμούλης, γιατί δεν παίρνουν έναν συνταγματολόγο και παίρνουν έναν ηθοποιό;”. Αντιπαρέρχομαι το γεγονός ότι το 2016, η έννοια ηθοποιός θεωρείται κάτι ευτελές. Πίσω απ’ αυτή τη φράση κρύβεται απαξίωση...».

«Ζούμε σε μια εποχή που η απόγνωση και η κατάρρευση της ελπίδας που μπορεί να είχαμε, μας οδηγεί στην παραίτηση και την αδιαφορία... Και αν οι άνθρωποι και ο κοινωνικός χώρος συνεχίσουν να κινούνται στο χώρο της αδιαφορίας, ένα άλλο “τέρας” θα εμφανιστεί. Γιατί οι άνθρωποι που αδιαφορούν δημιουργούν “κενό” και η φύση μισεί το “κενό”. Θα εμφανιστεί κάτι που θα θέλει να καλύψει αυτό το “κενό”. Αυτό το κάτι, είναι ένα “τέρας”. Και το “τέρας” είναι δίπλα μας».