Βαφειάδης: «Κινδυνέψαµε να γράψουµε το πολεμικό ρεπορτάζ µε το αίµα µας. Σωθήκαµε χάρη στον…»

Όταν βλέπετε αυτά που συµβαίνουν στη Συρία πώς αισθάνεστε;

Μια απέραντη θλίψη. Γνώρισα την όµορφη αυτή µεσανατολική χώρα τον καιρό της δόξας και της αίγλης της. Η κοσµοπολίτικη ∆αµασκός ήταν πόλος έλξης. Και τώρα οι πολεµοκάπηλοι έχουν µετατρέψει σε χαλάσµατα ολόκληρες πολιτείες. Εκείνο που µε κάνει να δακρύζω, όµως, ακόµη και στον τηλεοπτικό αέρα, είναι το δράµα των παιδιών της προσφυγιάς. ∆εν το αντέχω.

Ποιο ήταν το πιο σκληρό πολεµικό ρεπορτάζ σας;

Εκείνο που κινδυνέψαµε να το γράψουµε µε το αίµα µας στο Αφγανιστάν. Οι Ταλιµπάν είχαν σκοτώσει τέσσερις συναδέλφους µας κι αποπειράθηκαν να ληστέψουν και να σκοτώσουν κι εµάς. Σωθήκαµε χάρη στον οδηγό µας, που τους παραπλάνησε.

Ακούµε όλο και πιο συχνά ότι η τηλεόραση έχει τη δύναµη να «κατευθύνει» τους πολίτες. Ισχύει;

Μόνο για εκείνους που εύκολα ποδηγετούνται.

Τα κανάλια κατηγορούνται για κατευθυνόµενη ενηµέρωση...

Η ενηµέρωση έχει πρόσηµο κι αυτό δίνει και τη σφραγίδα του δηµοσιογράφου και του εκάστοτε διευθυντή του µέσου ενηµέρωσης. Τα κανάλια έχουν ταυτότητα και οι τηλεθεατές τηλεκοντρόλ για να τα αλλάζουν. Ολα τα άλλα είναι θεωρίες συνωµοσίας.

Πώς χειρίζεστε τις παρεµβάσεις στη δουλειά σας;

Τις βελτιωτικές προτάσεις τις εντάσσω στο θέµα ή στην ανάλυσή µου, ευχαριστώντας τους συναδέλφους που συµβάλλουν µε την παρέµβασή τους. Τις αρνητικές τις απορρίπτω εύσχηµα χωρίς να προσβάλω.

Αν γυρίζατε πίσω τον χρόνο, θα γινόσασταν πάλι δηµοσιογράφος;

Χωρίς δεύτερη σκέψη.

Πηγή: Real