Γιώργος Παπαδάκης: «Ανθρωποφαγία στον χώρο μας υπάρχει»

«Ανθρωποφαγία στον χώρο μας υπάρχει και πολλές φορές έχουμε δώσει την εντύπωση στον κόσμο πως είμαστε κανονικοί κανίβαλοι. Πολλές φορές έχουμε δώσει την εντύπωση πως άνετα μπορεί να φάει ο ένας τον άλλο για το χατίρι της τηλεοπτικής και δημοσιογραφικής του εικόνας»

Γι’ αυτό και ο κόσμος «σιχάθηκε» ως έναν βαθμό τους δημοσιογράφους;
«Ναι, ίσως και γι’ αυτό! Βέβαια, από την άλλη μεριά κανείς δεν έχει το δικαίωμα να βάζει έναν ολόκληρο χώρο μέσα στο ίδιο τσουβάλι και να κατηγορεί ανεξαιρέτως τους πάντες. Απλά πολλοί πιστεύουν πως οι δημοσιογράφοι γνωρίζουν πράγματα που δεν αποκαλύπτουν και πως με αυτό τον τρόπο βρίσκονται να συμμετέχουν σε ένα περίεργο παιχνίδι»

Φυσικά, αυτή η άποψη έχει διαμορφωθεί γιατί πιστεύουν επίσης πως η δημοσιογραφία περνάει πλέον μόνο μέσα από τα κέντρα εξουσίας...
«Φυσικά... Αλλά δεν είναι έτσι τα πράγματα, ή δεν είναι μόνο έτσι. Σε ό,τι με αφορά, μακριά από μένα όλα αυτά. Πιστεύω ακράδαντα πως η δημοσιογραφία και η πολιτική είναι δύο έννοιες που δεν συνδυάζονται. Δεν μπορείς να είσαι δημοσιογράφος και να έχεις δηλωμένες εκ των προτέρων τις πολιτικές σου πεποιθήσεις. Από την άλλη μεριά, πολλοί αξιόλογοι συνάδελφοί μας έχουν ακολουθήσει μετά τη δημοσιογραφία την πολιτική. Δικαίωμά τους. Απλά σε ό,τι έχει να κάνει με μένα, πολιτική και δημοσιογραφία είναι δύο καρπούζια που δεν χωρούν κάτω από την ίδια μασχάλη»

Πώς αισθάνθηκε όταν ο γιος του, του ανακοίνωσε πως θα συμμετάσχει στο διαφημιστικό σποτ του ΣΥΡΙΖΑ;
«Ο γιος μου είναι 23 ετών και μπορεί να κάνει ό,τι θέλει. Θα ήμουν ένας αποτυχημένος πατέρας αν ήθελα το παιδί μου να ζει όπως ζω εγώ ή να κάνει ό,τι κάνω εγώ»

Δεν αισθάνθηκε αμήχανα;
«Γιατί να αισθανθώ αμήχανα; Δεν έχει καμία σχέση το τι κάνει ο γιος μου με το τι κάνω εγώ... Είμαστε δύο εντελώς, μα εντελώς διαφορετικές προσωπικότητες και ο καθένας χαράζει τον δικό του δρόμο... Το παιδί μου είναι ελεύθερο να κάνει ό,τι θέλει, ό,τι πιστεύει, ό,τι ονειρεύεται», λέει στο Tv Έθνος.