Γουίλι: «Οι συνθήκες διαβίωσης ήταν τρομακτικές στο κομμάτι της πείνας, της καθαριότητας…»

Πώς αποφάσισες να δηλώσεις συμμετοχή στο «Survivor»;
«Αρχικά, ήταν το χρηματικό έπαθλο, γιατί 100.000 ευρώ σήμερα είναι πολλά λεφτά. Επίσης, η εμπειρία, γιατί θεωρώ ότι τέτοιες συνθήκες και καταστάσεις δεν θα είχα την ευκαιρία να ξαναζήσω».

Το περίμενες ότι θα είναι τόσο δύσκολα;
«Όχι, πίστευα ότι θα είναι πιο χαλαρά τα πράγματα επειδή ήδη είχα δει από την τηλεόραση τι παίζει. Τελικά, αποδείχθηκε πως όλα ήταν πάρα πολύ δύσκολα. Οι συνθήκες διαβίωσης ήταν τρομακτικές στο κομμάτι της πείνας, της καθαριότητας κ.λπ.».

Για να προχωρήσει κάποιος χρειάζεται μόνο μυϊκή δύναμη και αντοχή ή και στρατηγική;
«Επειδή ακόμη δεν έχουν ενωθεί οι δύο ομάδες, το ένα χέρι νίβει το άλλο και τα δυο το πρόσωπο. Δηλαδή πρέπει να μπουν σε μια διαδικασία να συνεργάζονται για να κερδίζουν τα έπαθλα και το φαγητό. Σίγουρα λοιπόν παίζει ρόλο η μυϊκή δύναμη, αλλά επειδή δεν τρώμε εκεί, η μυϊκή δύναμη εξασθενεί και αυτό έχει αποτέλεσμα το ψυχικό σθένος να είναι πιο ισχυρό από τη μυϊκή δύναμη».

Τι απόλαυσες περισσότερο από όλη τη διαδικασία;
«Τα αγωνίσματα μου άρεσαν πάρα πολύ, ανυπομονούσα να πάμε. Όταν δεν είχαμε αγωνίσματα, η μέρα δεν περνούσε καθόλου. Μου άρεσε επίσης που εκεί ήταν καλοκαίρι, ήμασταν στην παραλία με τα μαγιό και είχαμε ελεύθερο χρόνο να κάνουμε διάφορα πράγματα».

Υπάρχουν κάποιες ώρες που δεν καταγράφουν οι κάμερες;
«Κάμερες υπάρχουν συνέχεια, αλλά δεν καταγράφουν όλη τη μέρα. Ανά πάσα στιγμή η κάμερα μπορεί να έρθει ή να φύγει, δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη ώρα της ημέρας που δεν είναι εκεί».

Με ποιον από τους υπόλοιπους συμμετέχοντες ήρθες πιο κοντά;
«Με όλους τα πήγαινα καλά, αλλά λίγο πιο κοντά ήρθα με τον Ορέστη, επειδή είναι κι αυτός από τη Θεσσαλονίκη και είχαμε κοινά στοιχεία. Αλλά και με τον Κωνσταντίνο τα λέγαμε πολύ ωραία και με τον Μάριο, τον Κώστα, τον Πάνο, με όλα τα αγόρια», λέει ο ίδιος στο περιοδικό Τηλεθεατής