Αντώνης Φραγκάκης: Όλα όσα εξήγησε για το «Τελευταίο ψέμα»
Ο Αντώνης Φραγκάκης μίλησε για την θεατρική παράσταση «Τελευταίο ψέμα» που πρωταγωνιστεί και εξήγησε το τι πραγματεύεται.
Το έργο έχει δύο τίτλους: τον αγγλικό «Ζήτημα Τιμής» και τον ελληνικό «Τελευταίο ψέμα». Δύο εκδοχές...
«Πώς ορίζει ο καθένας μας την αξιοπρέπειά του; Πώς μπορούμε να καταλάβουμε αν κινούμαστε προς την ψωροπερηφάνια ή προς τη δουλοπρέπεια; Ποιο είναι το αξιακό σύστημα βάσει του οποίου ορίζουμε τη συμπεριφορά μας; Στο έργο μια αξία κυριαρχεί, αυτή του χρήματος. Φυσικά υπάρχουν και άλλες, αλλά η συγκεκριμένη πρωταγωνιστεί. Η αγάπη, πατρική, μητρική, ερωτική, φιλική υπάρχουν πιο πολύ σαν αντίστιξη. Αυτό το βλέπουμε εμείς ως θεατές. Οι ήρωες πιστεύουν ότι πράττουν σωστά. Ο καθένας τους πιστεύει στην αξιοπρέπειά του και στην αλήθεια των προθέσεών του»
Τι είναι αλήθεια και τι ψέμα για τον καθένα μας;
«Το κείμενο θέτει αυτό το ερώτημα μεταξύ άλλων: Σε ποιο βαθμό οι απαντήσεις που δίνουμε ορίζουν την καθημερινότητά μας; Κάνουμε αυτό που πιστεύουμε αληθινά; Ξέρουμε ποιοι είμαστε; Προσπαθούμε να βρούμε τη δική μας ταυτότητα; Πολεμάμε ή βολευόμαστε; Φυσικά η απάντηση μπορεί να διαφέρει από ώρα σε ώρα και αναλόγως των συνθηκών. Όμως η καθαρότητα της ματιάς μας δεν μπορεί να αλλάζει»
Πώς στέκονται τα πρόσωπα του έργου απέναντι σε αυτά τα ερωτήματα;
«Τα αντιμετωπίζουν με τον δικό τους τρόπο. Ένας φόνος οδηγεί την ηρωίδα προς τη δική της απάντηση. Αυτήν τη φορά τον φόνο δεν τον κάνει ο μπάτλερ, αλλά η ωμή συμπεριφορά της οικοδέσποινας. Μιλάω πάντα για την παράσταση που είναι διαφορετική από την ταινία, αφού πρόκειται για τη μεταφορά του σεναρίου στη σκηνή»
Πόσο σας έχει κατακτήσει ο Γαλανός, ο ήρωας που υποδύεστε;
«Ο Γαλανός είναι ο ξένος. Έχει την αναγκαία απόσταση από τα πράγματα ώστε η ματιά του να έχει μια καθαρότητα. Τρία είναι τα συστατικά του ρόλου αυτού που με γοήτευσαν: Η απώλεια, η αγάπη και η δωρικότητα. Επίσης είναι ο μόνος που ειρωνεύεται το χρήμα, τον συνδετικό κρίκο του τότε με το σήμερα»
Βρίσκετε ομοιότητες στο κείμενο με την εποχή μας;
«Τα χρόνια που πέρασαν από το 1958, που πρωτοπαίχτηκε η ταινία, φαίνεται να ισχυροποίησαν το χρήμα σαν αξία στη ζωή μας και αυτό είναι που συνδέει το έργο με την εποχή μας. Η κρίση σε όλα τα επίπεδα» εξήγησε στο Έθνος της Κυριακής ο ηθοποιός.