Γιώργος Παπαδάκης: «Θέλω να πεθάνω ενεργός. Να πεθάνω δουλεύοντας»

-Πρεμιέρα την Δευτέρα το πρωί, άλλη μία πρεμιέρα και πολλές ακόμα που έπονται...

«Ας ελπίσουμε. Όσο αντέχουμε για να μην λέμε μεγάλες κουβέντες. Όσο υπάρχει αυτό το πάθος για τη δουλειά και όσο αντέχουν οι δυνάμεις»

-Πρωινός τύπος τόσα χρόνια. Ήσασταν εξ’ αρχής ή γίνατε στην πορεία;

«Ήμουν πάντα πρωινός τύπος. Μου αρέσει να ξεκινάει η μέρα και να την βλέπεις σε όλη της την διάρκεια. ‘Oταν ξυπνάς αργά, «ξέρεις» τη μισή μέρα».

-Τι ώρα πέφτετε για ύπνο όταν ξεκινάει πια η σεζόν και η εκπομπή Καλημέρα Ελλάδα;

«Ποτέ πριν από τις 12 το βράδυ αλλά κοιμάμαι λίγο το μεσημέρι. Ξυπνάω κάθε μέρα γύρω στις 4 παρά και δουλεύω γύρω στις 14 με 15 ώρες την ημέρα. Μ’ αρέσει όμως, δεν παραπονιέμαι»

-Και το καλοκαίρι;

«Το καλοκαίρι δεν αλλάζουν οι βιορυθμοί μου. Πώς να αλλάξουν; Το καλοκαίρι ένα μήνα που ουσιαστικά είναι η άδειά μου προσπαθώ να καλύψω τις ανάγκες που έχουν δημιουργηθεί 11 μήνες».

-Τις βιολογικές ή τις οικογενειακές;

«Τις οικογενειακές. Πάνω απ’ όλα οι οικογενειακές»

-Πώς έχετε καταφέρει να παρουσιάζετε την μακροβιότερη εκπομπή της ελληνική τηλεόρασης, ένα γεγονός που λογικά σας κάνει ιδιαίτερα περήφανο...

«Για μένα είναι σημαντικό το να φτιάξεις, να χτίσεις σχέσεις με τους ανθρώπους που παρακολουθούν μια εκπομπή, προσωπικά αποφεύγω να λέω την έκφραση το τηλεοπτικό κοινό γιατί για μένα οι σχέσεις που δημιουργούνται με τους ανθρώπους που παρακολουθούν τόσα χρόνια μια εκπομπή είναι προσωπικές.
Προσπαθώ να είμαι όσο το δυνατόν πιο κοντά στην ελληνική πραγματικότητα. Να ακολουθώ τους ρυθμούς της ελληνικής πραγματικότητας χωρίς να υπερβάλλω.
Άλλο ένα στοιχείο νομίζω είναι η αγάπη και το πάθος για δουλειά. Αγαπώ πάρα πολύ αυτό που κάνω. Είναι δημιούργημα δικό μου, έστω κι αν ακούγεται εγωιστικά, ήταν η πρώτη εκπομπή που βγήκε τέτοια ώρα, ήταν η πρώτη εκπομπή με πρωινή ενημέρωση και χαίρομαι πάρα πολύ που έγινε «πιάτσα» και πάνω από 500 συνάδελφοι έχουν δουλειά».

-Όταν είπατε εκείνη την πρώτη καλημέρα της πρώτης εκπομπής πιστεύατε ότι θα έφτανε τόσα χρόνια μετά να συνεχίζει το Καλημέρα Ελλάδα;

«Για να είμαι ειλικρινής εγώ δεν το πίστευα, το πίστευε όμως ο Μίνωας Κυριακού. Όταν τελείωσε εκείνη πρώτη εκπομπή, με φώναξε στο γραφείο του και μου είπε: «Γιώργη, μετά από 30 χρόνια θα εξακολουθείς να λες Καλημέρα Ελλάδα. Κοντεύω... Και με την ευκαιρία, οφείλω πάρα πολλά σε αυτόν τον άνθρωπο που εμπιστεύτηκε την τρέλα μου. Μια ιδέα που πάλευα έναν χρόνο για να την υλοποιήσω και να γίνει και μου έδωσε την δυνατότητα να το κάνω χωρίς να με ενοχλήσει ή να με ελέγξει τόσα χρόνια κανείς».

-Τα πρώτα χρόνια που ξεκίνησε το Καλημέρα Ελλάδα, κάνατε και βραδινή εκπομπή με τον Τάσο Ζορμπά τότε, και αργότερα κάνατε και την απόπειρα του Sold Out... Δεν θα θέλατε να δοκιμάσετε ξανά σε κάτι πιο βραδινό;

«Απέτυχα στην ψυχαγωγία παταγωδώς. Μια αποτυχημένη προσπάθεια που δεν με υποχρέωσε κανένας να την κάνω. Μετά από 4-5 εκπομπές είπαμε sorry, λάθος.
Κοίταξε, με γεμίζει τόσο πολύ αυτό που κάνω που δυστυχώς σταμάτησα να κάνω και ραδιόφωνο που το αγαπώ πάρα πολύ γιατί δεν «έβγαινε» το πρόγραμμα. Δεν μου έβγαινε το πρόγραμμα των μετακινήσεων».

-Έχω την αίσθηση απ’ ότι θυμάμαι από την περίοδο που διδάσκατε κιόλας στη σχολή δημοσιογραφίας ότι είστε τελειομανής και δεν θα δεχόσασταν να κάνετε κάτι κατώτερο των δικών σας αισθητικών κριτηρίων...

«Το έθεσες πολύ σωστά. Των δικών μου κριτηρίων, που δεν είναι υποχρεωτικά και τα καλύτερα ή τα ιδανικά. Είναι καθαρά υποκειμενικό.
Ναι, είμαι τελειομανής, μέχρι του σημείου να γίνομαι και αγχωτικός και καταπιεστικός ίσως κάποιες φορές».

-Ακόμα;

«Ναι, ακόμα».

-Δηλαδή, για την πρεμιέρα της Δευτέρας, της εκπομπής Καλημέρα Ελλάδα για ακόμα μία χρονιά, έχετε άγχος;

«Πάντα έχω άγχος. Όταν κάνεις μια δουλειά με συνέπεια και συνέχεια για να τα διατηρήσεις αυτά πρέπει να έχεις το άγχος της προσωπικής επιβεβαίωσης. Τουλάχιστον εγώ αυτό νομίζω. Ότι τα πας καλά, ότι όλα πάνε καλά...»

-Βλέπετε δηλαδή και τα νούμερα τηλεθέασης κάθε πρωί;

«Βεβαίως και τα βλέπω και τα υπολογίζω. Όλοι, όσοι λένε ότι δεν βλέπουν τα νούμερα τηλεθέασης, λένε ψέματα. Υπάρχουν άνθρωποι που έχω διαβάσει δηλώσεις τους ότι δεν βλέπουν τα νούμερα και με παίρναν τηλέφωνο να τους τα πω επειδή ήξεραν ότι τα έπαιρνα στα χέρια μου πολύ νωρίς το πρωί. Δεν γίνεται να μην σε νοιάζει, είναι μια κουταμάρα αυτό. Δουλεύεις σε ένα ανταγωνιστικό μέσο.
Αυτό όμως που είναι σίγουρο, είναι πως δεν καθορίζουν τα νούμερα την ποιότητα της δουλειάς μου, ούτε το περιεχόμενο. Ούτε με αγχώνουν. Ότι τα υπολογίζω, τα υπολογίζω βεβαίως. Είναι σαν να λες ότι ένας ποδοσφαιριστής μπαίνει στο γήπεδο και δεν τον ενδιαφέρει το αποτέλεσμα. Δεν γίνεται».

-Τόσα χρόνια ατέλειωτων ωρών live εκπομπών. Θα μπορούσε να υποθέσει κανείς ότι δύσκολα πια θα μπορούσε κάτι να σας εκπλήξει στον τηλεοπτικό αέρα...

«Μην το λες αυτό. Είναι απρόβλεπτος ο τηλεοπτικός χρόνος σε μια τηλεοπτική εκπομπή. Το θέμα είναι το πώς θα το αντιμετωπίσεις εκεί είναι η μεγάλη δυσκολία.
Πιστεύω ότι η εμπειρία των χρόνων βοηθάει αν κι εγώ δεν είμαι από τους ανθρώπους εκείνους που μπορούν να μπουν σε μια τηλεοπτική ρότα. Δεν πειθαρχώ σε τηλεοπτικούς κανόνες και αυτό είναι συνταγή είτε επιτυχίας, είτε αποτυχίας.
Δεν μπορώ να μπω σε τηλεοπτικό ρόλο. Να υποδυθώ ένα άλλο πρόσωπο το οποίο δεν είμαι. Δεν μπορώ με τίποτα.
Είμαι ότι χειρότερο για τον σκηνοθέτη. Η κάμερά σου είναι η ένα, η δύο, η τρία....καμία κάμερα. Γι’ αυτό και σπανίως κοιτάω στην κάμερα και μου ανοίγουν το ακουστικό πολλές φορές –γιατί είναι κλειστό συνέχεια- για να μου πουν: Γιώργο που κοιτάς;»

-Δεν χρησιμοποιείτε το ακουστικό;

«Δεν το μπορώ με τίποτα. Το έχω στο αυτί μου κλειστό και ανοίγει μόνο για να με ενημερώσουν αν συμβεί κάτι σημαντικό στην επικαιρότητα»

-Περάσατε μια ταλαιπωρία φέτος, λίγο πριν την πρεμιέρα σας με ένα χειρουργείο που χρειάστηκε να κάνετε που σας δημιούργησε και εκτεταμένο οίδημα στο πρόσωπο. Σας άγχωσε αυτό σε σχέση με την πρεμιέρα της εκπομπής; Εννοώ για την εικόνα σας...

«Όχι. Έκανα μια επέμβαση για τα δόντια μου που χρειάστηκε να την κάνω και απλά έχω το ωραιότερο στόμα της ελληνικής τηλεόρασης αυτή τη στιγμή (γελάει). Δεν νομίζω ότι παίζει ρόλο η δική μου εικόνα για είμαστε ειλικρινείς...»

-Γιατί το λέτε αυτό. Είστε ένας πολύ γοητευτικός άντρας...

«Σ’ ευχαριστώ πολύ για τα σωστά σου λόγια... (γελάει)»

-Το χιούμορ ήταν πάντα το δυνατό σας σημείο νομίζω...

«Έχω κάνει τεράστιες προσπάθειες να το αλλάξω αλλά η περίπτωσή μου είναι αθεράπευτη».

-Και για να ολοκληρώσουμε. Όλα αυτά τα χρόνια, έχει περάσει από το μυαλό σας πως θα είναι η καθημερινότητά σας αν ποτέ η τηλεόραση δεν υπάρχει στην καθημερινότητά σας;

«Θα βρω κάτι άλλο να κάνω. Για μένα η ζωή δεν αρχίζει και τελειώνει στην τηλεόραση. Η τηλεόραση είναι η δουλειά μου και την αγαπάω.
Αγαπάω αυτό που κάνω αλλά δεν θα πάω σε ψυχίατρο και ψυχολόγο αν θα φύγω από την τηλεόραση. Τα έχω βρει με τον εαυτό μου. Το έχω λύσει αυτό το θέμα κι εγώ και οι άνθρωποι που είναι κοντά μου και με αγαπάνε. Δεν έχω τέτοια προβλήματα.
Δηλαδή δεν θα μου λείπει η τηλεόραση. Εκείνο που θα μου λείπει είναι η δουλειά και θα φροντίσω να μην σταματήσω να δουλεύω μέχρι τα βαθιά μου γεράματα. Θέλω να πεθάνω ενεργός. Να πεθάνω δουλεύοντας. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι θα σταματήσω να δουλεύω. Τώρα το που θα δουλεύω, αυτό δεν έχει σημασία.»