Χρήστος Φερεντίνος: «Αισθάνοµαι τυχερός που ακολούθησα την τηλεόραση και δεν επέλεξα τη δικηγορία»

Καλεσµένος σε εκποµπές δεν σας αρέσει να πηγαίνετε;

Οχι, δεν είναι το αγαπηµένο µου. ∆εν το κυνηγάω, ούτε ποτέ το κυνηγούσα. Αρκετές φορές βγαίνω στην Ελένη Μενεγάκη. Εκεί πάω άνετα, περνάω πολύ ωραία. Φέτος πήγα και στη Σταµατίνα Τσιµτσιλή, µια χαρά. Αλλά δεν κυνηγάω πολύ αυτού του είδους την προβολή και τη δηµοσιότητα.

Εχετε ζήσει τη «χρυσή» εποχή των αµοιβών. Σήµερα έχουν αλλάξει πολύ τα πράγµατα;

Ολα τότε ήταν επί δέκα. Ηταν µία εποχή που έρεε το χρήµα, όχι µόνο στους παρουσιαστές, αλλά και στους εργολάβους, στους µεσίτες και σε πάρα πολλά επαγγέλµατα. Το χρήµα έρεε παντού.

Στη γενέτειρά σας, τα Γιάννενα, πηγαίνετε;

Φυσικά πηγαίνω. Στη Σκλίβανη Ιωαννίνων, το χωριό µου, είναι η βαφτιστήρα µου και είναι η αγαπηµένη µου. Ειδικά τώρα, µε τον καινούργιο δρόµο, είναι απόλαυση. Γεννήθηκα στα Γιάννενα και τριών µηνών ήρθαµε στην Αθήνα. Μέναµε στα Εξάρχεια. Εγώ είµαι παιδί του κέντρου. Το 1990, που ήµουν ρεπόρτερ και άρχισα να γυρνάω µε το µικρόφωνο στο χέρι, είχα αλωνίσει κυριολεκτικά τους δρόµους της Αθήνας. Το τι περπάτηµα είχα ρίξει σε Μοναστηράκι, Μεταξουργείο, Σεπόλια, Σύνταγµα, Πετράλωνα, πηγαίνοντας από τη µία γειτονιά στην άλλη, κάνοντας ρεπορτάζ, δεν περιγράφεται!

Σε έναν πρώιµο απολογισµό, αυτά που σας έχει δώσει η δουλειά είναι ευχάριστα ή δύσκολα;

Ευχάριστα. Είναι µια δουλειά που σου προσφέρει συγκινήσεις, πολλές χαρές, αλλά και απογοητεύσεις. Ειδικά αυτή την εποχή, που το παραµικρό µεγεθύνεται, «πυροδοτούνται» αµέσως ένα σωρό πράγµατα και δεν µπορείς να τα ελέγξεις. Μπορεί όλο αυτό να είναι µία δύσκολη διαδροµή, εµένα, ωστόσο, όλα αυτά τα χρόνια, οι ευχάριστες στιγµές ήταν πολύ περισσότερες και αισθάνοµαι τυχερός που ακολούθησα αυτό και δεν επέλεξα τη δικηγορία, γιατί Νοµική σπούδασα. Εκανα αυτό που αισθανόµουν, αυτό που ήθελα να κάνω: ρεπορτάζ.

Πηγή: Real