Ο Ηλίας Βαλάσης συγκρίνει το Survivor όπου συμμετείχε με τα τωρινά παιχνίδια επιβίωσης και...

Ο Ηλίας Βαλάσης παρουσίασε το ριάλιτι «Φάρµα» και στη συνέχεια του έγιναν κι άλλες προτάσεις να επιστρέψει στο γυαλί, όπως εξηγεί: «Πρόσφατα είχαµε έρθει πολύ κοντά σε µια τέτοια συµφωνία µε ένα κανάλι που, όµως, δεν προχώρησε. Είµαι πάντα ανοιχτός στην τηλεόραση, αρκεί να έρθει µια πρόταση που να µε αφορά». Για το εάν έχει παρακολουθήσει τα επόµενα «Survivor», συµπεριλαµβανοµένου και του περσινού, είπε στη Real: «Ναι, τα έχω δει, µα δεν έχουν σχέση µε το δικό µας που είχαµε πεινάσει πολύ. Το δικό µας ήταν παιχνίδι επιβίωσης, τα καινούργια είναι περισσότερο παιχνίδια αθληµάτων», υπογραµµίζοντας ωστόσο, την εκτίµησή του τόσο για τον Ατζούν Ιλιτζαλί, τον Τούρκο παραγωγό του ριάλιτι του ΣΚΑΪ, όσο και για τον παρουσιαστή του, Σάκη Τανιμανίδη. «Ο Τούρκος παραγωγός ήξερε καλά τι έκανε - το κάνει άλλωστε µε µεγάλη επιτυχία πάνω από 15 χρόνια στη χώρα του. Ο Σάκης από την άλλη είναι συγκροτηµένος, συγκεντρωµένος, λιτός και µορφωµένος και σιγά-σιγά εξελίχθηκε σε έναν εκπληκτικό παρουσιαστή. Είναι αυτοδηµιούργητος, όµορφος, έξυπνος. Τι άλλο να θέλεις από ένα πρόσωπο τηλεοπτικό; Εχει όλο το πακέτο». Οσο για το αν είχε γεννηθεί έρωτας στο παιχνίδι που συµµετείχε, όπως συνέβη στο πρόσφατο «Survivor»: «Ο έρωτας µπορεί να υπάρξει όταν έχεις λύσει βασικά θέµατα επιβίωσης, πράγµα που εµείς δεν καταφέραµε ποτέ. Οπότε µείναµε µε την καρύδα στο... χέρι (σ.σ.: γελάει)!». ∆εν χάνει το χιούµορ του, παρόλο που δουλεύει σκληρά και πολλές ώρες. Οσο για το αν νιώθει… survivor της ζωής: «∆ουλεύω από πολύ πρωί στο µαγαζί, πηγαίνω το απόγευµα στο σπίτι για να φιλήσω τα δύο παιδάκια µου που κοιµούνται και φεύγω πάλι για το θέατρο που τελειώνει αργά το βράδυ. Το... Survivor ξεκινάει τώρα! Αυτό βιώνω. Ζω το πραγµατικό Survivor».
Η συζήτησή µας φτάνει µοιραία στο θέατρο, όπου ο ίδιος έχει δώσει δυνατά δείγµατα γραφής, µε κυριότερο αυτό στον «Αγριο σπόρο» - µια παράσταση που παίζεται σε γεµάτη αίθουσα για τρίτη χρονιά. «Εχοντας ένα γερό έργο του Γιάννη Τσίρου προπαντός στην ψυχή µας και µετά στα χέρια µας, καταφέραµε σε αυτή την εποχή που παίζονται 1.250 παραστάσεις στην Αθήνα, να είµαστε γεµάτοι µέχρι και τον επόµενο µήνα για τρίτη συνεχόµενη χρονιά. Αυτό συµβαίνει πολύ σπάνια και οφείλεται σε µια συνολική, σκληρή δουλειά πολλών ανθρώπων που πρόσφεραν µέχρι και το τελευταίο κοµµάτι της καρδιάς τους σε αυτό». Τον έχει κερδίσει λοιπόν το θέατρο. «Είµαι άνθρωπος που όταν µου αρέσει κάτι, βάζω την ψυχή µου. Και στο θέατρο αυτό είναι βασικό συστατικό για να παίξεις... Πρέπει να καταθέτεις κάθε στιγµή ό,τι έχεις µέσα σου. Αυτή τη διαδικασία ερωτεύτηκα στο θέατρο. Τώρα για το αν θα παραµείνω σε αυτό, τι να σου πω; Το θέατρο είναι µια ερωµένη που για να παραµείνεις στην αγκαλιά της πρέπει να θέλει και η ίδια», απαντά.