Power of love: Ειδικοί αναλύουν το ερωτικό ριάλιτι

Αυτό έρχεται να μας το απαντήσει το Power of love που συστήθηκε στο κοινό ως το κοινωνικό πείραμα που νέοι άντρες και γυναίκες αναζητούν τον έρωτα.

«Ένα κοινωνικό πείραμα χαρακτηρίζεται από σαφή μεθοδολογικά δεδομένα και ερευνητικούς στόχους και οφείλει να περιλαμβάνει συμμετέχοντες τυχαία επιλεγμένους. Στο συγκεκριμένο πρόγραμμα, τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες εκτιμούμε ότι αποτελούν μια τηλεοπτική επιλογή, δεδομένου ότι τα συγκεκριμένα πρόσωπα δεν πληρούν επιστημονικά κριτήρια. Αναμφίβολα, προ-καλούν κοινωνικό ενδιαφέρον, στα πλαίσια, όμως, της ευρείας αντίληψης που το τηλεοπτικό κοινό διαμορφώνει. Μπορούμε, ωστόσο, να μιλήσουμε για μια κοινωνική απεικόνιση του lifestyle, που τα πρότυπα του επικεντρώνονται στο «φαίνεσθαι» των συναισθημάτων τους και λιγότερο στο «είναι».» εξήγησε ο Θάνος Ασκητής στο 7μέρεςtv και συνέχισε: «Το ακραίο πουλάει, αλλά δεν αποδίδει θετικά μηνύματα και ιδιαίτερα στην ώρα μετάδοσης που τα παιδιά είναι αποδέκτες αυτού του τηλεοπτικού προ-γράμματος. Βέβαια, καμία τηλεοπτική εκπομπή δεν μπορεί να είναι χειρότερη από μια κακή οικογένεια που επηρεάζει άμεσα τα παιδιά της και διαμορφώνει τους χαρακτήρες τους. Η ανησυχία για την πρόσβαση των παιδιών στο πρόγραμμα αυτό και στους χαρακτήρες που το απαρτίζουν είναι αναμενόμενη, αλλά μάλλον περιττή για ένα απλό λόγο. Οι εικόνες των χαρακτήρων που προβάλλονται είναι μέσα στην καθημερινότητα μας και μπορούμε να τους συναντήσουμε παντού, από το μαγαζί που θα πιούμε τον καφέ μας έως τη νυχτερινή μας έξοδο για ποτό. Όσο, όμως, η οικογένεια είναι δεμένη και οι γονείς παρόντες στη ζωή των παιδιών τους ως πρότυπα, δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας. Οι γονείς παραμένουν πάντα ,τα σημεία αναφοράς στην ανάπτυξη των παιδιών»

Η Τένια Μακρή δίνει την δική της εκδοχή στο Power of love. «Μπορεί να είναι ένα κοινωνικό πείραμα, αν οι άνθρωποι οι οποίοι πηγαίνουν εκεί πραγματικά θέλουν να είναι οι άνθρωποι εκείνοι που θα πειραματιστούν μέσα σε αυτό. Δηλαδή, αν εκείνοι πάνε με την προϋπόθεση ότι είναι μέσα σε ένα κοινωνικό πείραμα, βάζουν τον εαυτό τους στη διάθεση του ανθρώπου που τους παρακολουθεί για να βγάλει τα συμπεράσματα αυτού του κοινωνικού πειράματος. Γιατί δεν μπορείς να μιλάς για κοινωνικό πείραμα χωρίς να έχεις βάλει προϋποθέσεις και χωρίς να υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι ενδιαφερόμενοι για τα αποτελέσματα του πειράματος θα μας τα δώσουν στο τέλος αυτού του προγράμματος. Άρα, έχουμε δύο παραμέτρους. Πρώτον ότι αυτοί οι άνθρωποι οι οποίοι κάνουν ένα πρόγραμμα στην τηλεόραση παρακολουθούν το πρόγραμμα αυτό και θέλουν να βγάλουν συμπεράσματα, γιατί το θεωρούν κοινωνικό πείραμα, και δεύτερον οι άνθρωποι οι οποίοι έχουν μπει στο πείραμα αυτό ξέρουν ότι είναι άνθρωποι οι οποίοι διαθέτουν τον εαυτό τους ελεύθερα σε αυτές τις προϋποθέσεις του κοινωνικού πειράματος. Δεν μπορούμε να μιλήσουμε ότι ξεπηδάει εδώ μια πραγματική αγάπη, ότι διεγείρεται ένας έρωτας ή οτιδήποτε. Χωρίς αυτό να αποκλείεται, οι προϋποθέσεις ωστόσο δημιουργούν κάποιες αναστολές διέγερσης αυτών των συναισθημάτων»

Τέλος, η Σοφία Λινάρη απαντάει στο ερώτημα εάν κάποιος μπορεί να βρει τον έρωτα μέσα από μια τέτοια διαδικασία. «Δεν υπάρχουν συγκεκριμένες συνθήκες και προϋποθέσεις για να ερωτευτείς. Οι άνθρωποι ερωτεύονται ακόμα και σε καιρούς πολέμου. Άρα, να, μπορείς να ερωτευτείς μέσα σε ένα ριάλιτι, απλά γιατί ο έρωτας είναι χημεία, είναι η στιγμή εκείνη που πιστεύεις ότι δεν μπορείς να κανείς βήμα και έρχεται κάποιος και σου μαθαίνει χορό»