Survivor 2: Κωνσταντίνος Τσεπάνης: «Είχα υψηλό πυρετό, ένιωθα αδύναμος... λιποθύμησα»

Ο πρώην παίκτης της ομάδας των Μαχητών, μιλά στο περιοδικό Down Town κι εξηγεί τι ήταν αυτό που είδαν σε εκείνον και τον επέλεξαν να μπει στο Survivor.

«Να σου πω την αλήθεια, εγώ στην αρχή νόμιζα ότι θέλει μέσο για να μπεις. Αλλά είπα ότι δεν έχω κάτι να χάσω. Για κάτι άλλο δεν κάνω, δεν μπορώ να μπω στις επιστήμες, δεν μπορώ να γίνω γιατρός. Για το Survivor ήμουν ό,τι έπρεπε. Όταν με διάλεξαν, έμεινα, δεν το περίμενα. Δεν είχα κανένα βίσμα. Τώρα τι είδαν και με επέλεξαν, δεν ξέρω»

Υπάρχει κάτι που δεν έδειξαν οι κάμερες;

«Το Survivor συνεχίζεται και πίσω από τις κάμερες. Υπάρχουν ζαλάδες, λιποθυμίες, αδυναμίες λόγω της πείνας, υγρασία, άσχημες συνθήκες, πράγματα που δεν δείχνουν οι κάμερες. Είναι ένα από τα μεγαλύτερα σχολεία του πλανήτη. Και εγώ κάποια στιγμή λιποθύμησα, και απ' ό,τι ξέρω δεν το έδειξαν στο επεισόδιο. Είχα υψηλό πυρετό, ένιωθα αδύναμος και τη στιγμή που πήγα στον γιατρό λιποθύμησα. Ήρθαν οι γιατροί της παραγωγής και συνήλθα αμέσως. Ένιωσα ασφάλεια, μου έδωσαν φάρμακα, μου έδωσαν βιταμίνες, και ευτυχώς την ίδια μέρα η ομάδα μου κέρδισε στο αγώνισμα και είχαμε έπαθλο φαγητού. Τρεις κουταλιές ρυζάκι για έναν άνθρωπο που είναι 80 κιλά, δεν είναι τίποτα. Όχι μόνο δεν χορταίνεις, αλλά σε κάνουν να πεινάς περισσότερο»

Ήσουν ουδέτερος με τους συμπαίκτες σου και τις ίντριγκες. Είχες στρατηγική για να βγεις συμπαθητικός;

«Έτσι είμαι στη ζωή μου. Δεν ξέρω να χρησιμοποιώ στρατηγική ή να προσέχω το πώς θα συμπεριφερθώ στους ανθρώπους. Έπειτα από κάποια φάση, δεν πέρναγε καν από το μυαλό μου ότι είχαμε κάμερες γύρω μας. Δεν καταλάβαινα ότι μας βλέπουν άνθρωποι από την τηλεόραση, δεν το συνειδητοποιούσα. Έλεγα στην ομάδα μου ότι είναι ένα ταξίδι και πρέπει να το ευχαριστηθούμε. Εννοείται πως όταν μένεις σε μια καλύβα με 12 αγνώστους θα υπάρχουν εντάσεις, αλλά προσπαθούσα να είμαι κοντά σε όλα τα παιδιά», λέει ο ίδιος.