Bαγγέλης Κονιτόπουλος: Ο θησαυρός της νησιώτικης μουσικής σε ένα βιβλίο

Με τις... ευλογίες του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου και τη στήριξη του Μίκη Θεοδωράκη και του Γιάννη Πάριου, ο Βαγγέλης Κονιτόπουλος ετοίμασε βιβλίο για τη νησιώτικη μουσική μας.

Το βιβλίο, με τον τίτλο «Η τέχνη της μουσικής στη Νάξο», που θα παρουσιαστεί στις 26 Νοεμβρίου στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Γαλατσίου, περιλαμβάνει την ιστορία και τη συμβολή των Κονιτοπουλαίων στο ναξιώτικο τραγούδι, αλλά και άλλων παραδοσιακών τραγουδιστών και οργανοπαικτών κατά τον 19ο και τον 20ό αιώνα.

«Είναι πράγματι ευχής έργο η καταγραφή της παράδοσης του λαού μας και, μάλιστα, με τρόπο μεθοδικό. Ο συγγραφέας μάς χαρίζει με το παρόν πόνημα όχι μόνο τα τραγούδια και τις μουσικές, αλλά και σημαντικές πληροφορίες για τους εργάτες αυτής της παράδοσης. Θεράπων και ο ίδιος αυτής της τέχνης, μάς ξεναγεί και μας παρουσιάζει με ευδιάκριτη αγάπη, με παιδεμό και λαχτάρα, όπως σημειώνει, τους ακριβούς θησαυρούς και τον πλούτο της κληρονομιάς μας...» αναφέρει στο σημείωμά του ο προκαθήμενος της ελλαδικής Εκκλησίας για το βιβλίο, αλλά και για τον καταξιωμένο μουσικό και τραγουδιστή του νησιώτικου τραγουδιού μας, ο οποίος υπογράφει μια, πραγματικά, πολύ ενδιαφέρουσα δουλειά.
Στο βιβλίο ο αναγνώστης, εκτός από τη μεγάλη και λαμπρή ιστορία των Κονιτοπουλαίων (η οποία ως σήμερα αριθμεί οκτώ γενιές μουσικών και αρχίζει το 1772 από τον Κρητικό Γιώργη Προκοπάκη, που είχε το παρατσούκλι «Κουνιτός», γιατί ήταν χορευταράς και έπαιζε τσαμπούνα), πληροφορείται για τους βιολάτορες, όπως κατανομάζονται, οι οποίοι τους δύο τελευταίους αιώνες άφησαν τη σφραγίδα τους στο ναξιώτικο τραγούδι.

«Το τρισέγγονο του Γιώργη Προκοπάκη ή Κουνιτόπουλου, που ανήκει στην πέμπτη γενιά, ήταν αυτός που έπαιξε πρώτος βιολί το 1893 στη Νάξο. Γι’ αυτό και του κόλλησαν το παρατσούκλι “βιολιτζής”. Γιώργης Κουνιτόπουλος κι αυτός ή Πουλο(γ)ιώργης. Από τα οκτώ παιδιά του, τρεις έγιναν οργανοπαίκτες: ο Νικολής (θείος μου), ο Μιχάλης (πατέρας μου) και ο Φλώριος (θείος μου). Οι δύο πρώτοι έπαιξαν βιολί και ο τρίτος σαντούρι. Είναι δε αυτοί, μαζί με άλλον ένα από το χωριό Κωμιακή της Νάξου, τον Θεοφάνη Παντελιά, που δημιούργησαν σχεδόν όλον τον πλούτο της ναξιακής μουσικής παράδοσης. Εγραψαν καινούργιους σκοπούς και τραγούδια, εξέλιξαν δε και ανέπτυξαν μουσικά με προσθήκες τα υπάρχοντα, φερμένα ως επί το πλείστον από τη Μικρά Ασία, τη Σμύρνη, το Αϊβαλί, την Κωνσταντινούπολη, άλλα νησιά και άλλες περιοχές της ενδοχώρας. Αυτούς τους σκοπούς παρουσιάζω σε αυτή τη δουλειά μου...» λέει ο Βαγγέλης Κονιτόπουλος στην Espresso, ο οποίος συνοδεύει το βιβλίο του με cd, που περιλαμβάνει 52 παραδοσιακά κομμάτια (τα περισσότερα είναι οργανικά).