MasterChef: Αυτές είναι οι απίστευτες ατάκες υποψηφίων που δεν έδειξαν ποτέ οι κάμερες!

Στους τελευταίους δύο κύκλους του MasterChef βλέπουμε ότι η παραγωγή δίνει ιδιαίτερη έμφαση στους χαρακτήρες, όπως με τον Χρήστο Μπάρκα, με το περίφημο «κρατς», την Άλκηστη, που είναι ένας αυθόρμητος και νευρικός χαρακτήρας, αλλά και η συγκινητική στορία του Αφγανού μετανάστη Ζαχίρ
Εσείς γνωρίζατε τις ιστορίες των συγκεκριμένων ανθρώπων πριν τις οντισιόν;

Ο Πάνος Ιωαννίδης λέει: «Τις μάθαμε επιτόπου. Εξάλλου στη διαδικασία πριν από τις οντισιόν (σ.σ. τα pre-casting) έρχονται χιλιάδες άτομα, οπότε είναι λογικό να μη γνωρίζουμε τις ιστορίες τους».

Ο Λεωνίδας Κουτσόπουλος τονίζει: «Στα pre-casting,όπου γίνεται το πρώτο φιλτράρισμα, έρχονται χιλιάδες άνθρωποι, οι οποίοι παρουσίασαν κάποια κρύα πιάτα. Επίσης ο καθένας έρχεται για τον δικό του λόγο. Υπήρξαν περιπτώσεις που ήρθαν απλά για να γνωρίσουν τον Πάνο και έφεραν ένα τοστάκι. Θυμάμαι πως είχε έρθει ένας που μας είπε «Δεν έφερα τίποτα. Give me five. Πανιωνάρα μόνο!» και έφυγε».

Ο Σωτήρης Κοντιζάς αποκαλύπτει: «Όλα χρειάζονται μια ισορροπία. Εμείς είμαστε στο MasterChefγια να δοκιμάσουμε και να κρίνουμε ένα φαγητό. Οι τηλεθεατές, όμως, που δεν μπορούν να δοκιμάσουν φαγητό μέσω της τηλεόρασης, ταυτίζονται με τους χαρακτήρες. Αλλά και πάλι εμείς δεν γνωρίζαμε καμία ιστορία παίκτη, μέχρι την ώρα που ήρθε και μας την είπε στην οντισιόν».

Και ο Κουτσόπουλος υπογραμμίζει στο περιοδικό People: «Αυτό που πρέπει να τονίσω είναι ότι ο ρόλος του κριτή στο MasterChefείναι μια παράλληλη δραστηριότητα. Εμείς, πέρα από τις πολύ καλές σχέσεις που έχουμε με την παραγωγή και το κανάλι, ξέρουμε ότι η πραγματική μας δουλειά δεν είναι η τηλεόραση. Δεν καλούμαστε να πορευτούμε με αυτό μέχρι να συνταξιοδοτηθούμε. Το βλέπουμε σαν παιχνίδι. Η επιτυχία και τα νούμερα τηλεθέασης του MasterChef είναι για μας σαν να έχουμε ανοίξει ένα εστιατόριο και να είναι διαρκώς γεμάτο. Σχετικά με την ιστορία του Ζαχίρ που προανέφερες, θέλω να υπογραμμίσω ότι ποτέ δεν μεθοδεύσαμε τη συζήτηση για να πάει κάπου. Ο Ζαχίρ μάς είπε την ιστορία του, όπως αυτός την ένιωθε και ήθελε να την πει, μια ιστορία που αντιπροσωπεύει πολλούς ακόμη ανθρώπους. Του δώσαμε το βήμα, χωρίς να εκμαιεύσει κανείς τίποτα. Όπως δώσαμε βήμα σε πολλούς άλλους ανθρώπους που ήθελαν να περάσουν το μήνυμά τους. Νιώθω περήφανος για την απόφαση του καναλιού να δώσει τηλεοπτικό χρόνο και την ευκαιρία σε αυτούς τους ανθρώπους να ζήσουν το όνειρο με όχημα τη μαγειρική. Από εκεί και πέρα, ας λέει ο καθένας ό,τι θέλει»!